KARANLIK: UYANIŞ

Bölüm 13: Mesaj

O günden sonra daha az ama daha samimi sohbetlerimiz oldu. Artık düellolarımızda daha dikkatli davarnıyordu. Ben de notları daha sık okumaya başladım. Bir süre sonra kılıç taktikleri bitmişti. Arada daha önce okuduğum kehanet bölümü vardı. Üstünde fazla durmamıştı. Ondan sonrası diğer silahlar için kılavuzdu. Artık her akşam okuyordum notları. Bir yerde ruhsal açıdan da notlar keşfettim. Bir hafta kadar tamamen onlara yöneldim. Pek işe yaradıklarını söyleyemem.

Yine bir akşam notları karıştırıyordum. Biraz daha sayfa geçtikten sonra kendi ile ilgili notlar almaya başlamıştı. Maddeler ve sıcaklıklarından bahsediyordu. Ancak başta basit bilgiler verirken sonradan garipleşmeye başladı. Sıcaklığı hissetmekle ilgili yazılar vardı. Sıcaklığı hissedebildiğinden, eğer hissedebiliyorsa belki de kontrol edebilmenin mümkün olduğunu yazmıştı. En sonunda "Acaba?" diye bir not bırakmıştı. Ondan sonraki bir kaç sayfa boştu. Sonra sayfaların birine büyük harflerle "DİKKATLİCE OKU" yazılmış olduğunu gördüm. Derin bir nefes alıp sayfayı çevirdim. Madde madde değil paragraf şeklindeydi. Şunlar yazıyordu:

"Kim olduğunu bilmiyorum -en azından şuan- ama eğer bu yazıları okuyorsan başın belada ve bunu sana hatırlatmamın da lüzmu yok. Zaten farkında olmalısın. Şimdi, bu sayfayı okudukların gerçekleşmeden asla ama asla diğer sayfaya geçme. Dikkatinin tamamen bu sayfalarda yazanlarda tutmalısın. Her sayfa başka bir adımı anlatıyor. İlk söyleyeceklerim şunlar. Önceki sayfalarda yazdıklarımı okumuş olmalısın. Okumadıysan da oku. Eğer aynılarını sen de hissediyorsan diğer sayfaya geçebilirsin. Ama henüz hissetmiyorsan bekle. Kendindeki garip bir özelliği keşfetmeye bak -bulacağının garantisini veriyorum-. Bu bir çeşit his olabilir. Mesela bende olduğu gibi sıcaklığı hissedebiliyorsan, veya onun gibi anormal bir durumun varsa ve bundan eminsen diğer sayfaya geç. NOT: İyice emin ol. Risk alma."

Aklıma hemen üşümemem geldi. Belki de dediği dayanıklılık buydu. Ama kanıtlamalıydım. Bir şekilde test etmeliydim.

Çılgınlık konusunda bir kaç şey söylemiştim. Ama bu sefer yaptığımın gerçekten çılgınca olduğunun dikkatini çekerim.

Acayip şekilde heyecanlanmıştım. Soğuk terliyordum. Telaşla etrafa bakındım ama bir türlü aklıma bir şey gelmiyordu. Sonra Antonie'nin ruhsal notlarını düşündüm. Rahatlamaya çalıştım ve bir süre sessizce oturdum. Sonra birden çanta gözüme takıldı. Anında yanında bitip içinden çakmağı çıkardım. Kapağını açtım. Çakmağı çaktım. İnce bir ateş yükselmeye başladı. Gözlerimi kapattım ve avucumu alevin üstüne tuttum.

İşin daha çılgın tarafı acı çekeceğimi bildiğim halde yaptım bunu. Sonuç mu? Alevin gerçekten yanıp yanmadığını kontrol etmek zorunda kaldım. Yanıyordu. Ama elimde hiç bir şey hissetmiyordum. Elimi çekip avcumu kontrol ettim. İz dahi yoktu.

Derhal defteri alıp diğer sayfayı açtım.

"Öncelikle eğer önceki sayfadakiler olmadan açtıysan derhal kapat. Ama gerçekleştiyse ve bundan eminsen okumaya devam et.

Evet, okumaya devam ettiğine göre ya bir gariplik keşşfettin ya da kendini kandıran bir zavallısın. Her neyse. Ben iyi ihtimali düşünerek yazmaya devam ediyorum. Eğer sıcaklığı hissediyorsan ya da anormal bir durum varsa -mesela dayanıklılık gibi- hangisi olursa olsun, kontrol de edebilirsin. Başarmanın yolu daha ilk notumda da olduğu gibi konsantrasyon. Konsantre olup yapabileceğine inanman lazım. Bu kısım en zor kısımlardan biri. Ama öncelikle şunu belirteyim. Eğer sadece dayanıklılığa sahipsen önce sıcaklığı dokunmadan hissetmeye çalış. Bunu başardıktan sonra sıcaklıkları değiştirmeyi deneyebilirsin. NOT: Sakın sayfayı çevireyim deme!"

Başım dönmeye başladı. Ne yapacağımı bilmiyordum. Uyumaya çalışsam uyuyamayacağımı biliyordum. Kafayı yemek üzereydim. Sonra aklımı toplayıp sakince yere oturdum.

Dokunmadan hissetmek... Bir süre emin olamadım ama sonra elimi yavaşça çakmağa uzattım. Herhangi bir değişme olmadı. Ama çakmağa deydiğim anda çakmağın tam tahmin ettiğim sıcaklıkta olduğunu fark ettim. İyice başım dönmeye başladı. Bu sefer ne yapacağımı biliyordum. Nasıl, ne şekilde bilmiyorum ama bir şekilde uyuyup yarın sıkı bir sohbet açacaktım.

Hayattan alınacak derslerden biri: Asla erkenden kesin plan hazırlama.