Carson De Los Reyes
Nov. 29, 2019 at 8:31 PM00:23 min.
(on call)Gianna: Hello, sorry sa abala.
Carson: Ayos lang.
Gianna: Baka may ginagawa ka. Don't mind me nalang. Para namang kaibigan moko na may obligasyon kang e-comfort.
Carson: How are you feeling today? Have you been crying?
Gianna: Ay, hindi na. Ayokong umiyak habang katawagan ka. Nakakahiya kaya!
Carson: It's not bad to cry. In fact, it makes people stronger. Siguro.
Gianna: Paano ba 'yun?
Carson: Iyak ka lang. Let it out.
Gianna: *fake cries
Carson: Silly.
Gianna: I can't take the pain anymore. Hindi ko alam. Paano ba magising ulit na wala ng nararamdamang sakit? Ang bigat-bigat sa dibdib, Carson. Bakit si Mama pa? Bakit kailangang mangyari pa ang ganito? Bakit sa amin pa?
Carson: *silence
Gianna: I regretted those times where I chose not to return here. Kasi iniisip ko noon na paano ang allowances ko? Dagdag gastos lang pag bumalik ako sa lungsod. Tapos ngayon ko lang na-realize na ayos lang bumalik at magastos ang pera, basta may Mama pa'kong makikita. Sana umuuwi ako noon pa. Ni hindi ko nakasama ng matagal ang Mama. That last time I checked, she was still strong. She was still fighting the cancer. Bakit naman ngayon...
Carson: I'm sorry... I shouldn't have let you talked about what happened. It seems to worsen your situatio—
Gianna: Hindi! Ayos lang. I feel better when I'm letting out my sentiments. Alam mo bang masarap mag-kuwento sa taong hindi mo pa masyadong kilala?
Carson: So I'm still stranger to you.
Gianna: Ano bako sayo?
Carson: Let's not talk about us. Come on, magkuwento ka nalang, umiyak ka nalang.
Gianna: Meron bang US?
Carson: Gianna...
Gianna: Alam mo, kahit na magkakilala lang tayo sa coffee shop, feeling ko close na tayo. Weird, no?
Carson: Not weird at all. Sometimes strangers are easier to talk to.
Gianna: Siguro nga. Pero hindi na kita tinitingnan na stranger. Kaibigan na kita, Carson.
Carson: I'm glad to hear that.
Gianna: Bakit ka ba laging nandiyan para sa akin?
Carson: Because I... I care.
Gianna: Kahit na hindi mo ako kilala ng lubos?
Carson: Kahit na. Everyone needs someone, especially during tough times.
Gianna: Thank you talaga, Carson. Hindi ko alam kung paano ko malalagpasan 'to kung wala kang nakikinig sa akin.
Carson: You're stronger than you think, Gianna.
Gianna: Sana nga. Sana kaya ko.
Carson: You will. Just take it one day at a time.
Gianna: *silence
Carson: Umiiyak ka ba?
Gianna: I-I'm sorry...
Carson: Iyak ka lang.
Gianna: Ang sakit-sakit lang talaga. Putangina.
Carson: Don't curse.
Gianna: Putangina
Carson: Tsk.
Gianna: Ang perfect mo talaga. Di ka nagmumura? May pa-focc at damn ka pa ngang nalalaman. Taray, pati pagmumura, mayamanin din.
Carson: Just don't curse like that.
Gianna: Turn off ka?
Carson: Why would I?
Gianna: Kasi type moko at ayaw mong nagmumura ako kasi turn off sayo yon?
Carson: You're imagining things.
Gianna: I'm really... imagining things na Mama or could come back. I'm really imagining things...
Carson: Death is both universal and final. It happens to everyone and it cannot be fixed, Gianna. Death, as surely as birth, is a part of life. Pero ang sakit parin pala talaga tanggapin.
Gianna: Bakit naman sobrang aga kinuha si Mama ko?
Carson: She needs rest, too, Gianna.
Gianna: I'm sorry...
Carson: Para saan?
Gianna: Inabala kita. You can end the call now. Magpapahinga nalang din ako. Gawin mo na ang mga gagawin mo. Pasensiya ka na talaga, Carson.
Carson: I said it's okay.
Gianna: Sige na...
Carson: Hmm?
Gianna: Patayin mo na ang tawag.
Carson: Bakit hindi ikaw ang gumawa?
Gianna: Ayokong ako yung magbababa ng tawag.
Carson: You did it in our first call.
Gianna: *laughs
Carson: You should rest now, Gianna. Eat properly. Hindi ka papasok bukas?
Gianna: Bukas ako uuwi.
Carson: What about the wake?
Gianna: May aasikasuhin muna ako sa school saka na mag-aabsent ng mga 3 days.
Carson: Okay. Magpahinga ka na.
Gianna: Ikaw rin.
Carson: Take care.
Gianna: Opo.
Carson: *silence
Gianna: Bakit di mo pa binababa?
Carson: Look, I don't know you that well but I'm still worried about you. If I could, I would kiss away your pain. Good night, Gianna.
Gianna: Carso—
*call ended*