C H A P T E R 5

20 14 0
                                    

LARA'S P.O.V
            

Madaling araw palang pero may naririnig na akong doorbell sa labas ng mansion ko.

DING DONG! DING DONG!

"Yaya! Buksan mo ung gate tignan mo kung sino yon." Sigaw ko habang tinatakpan ng unan yung tenga ko.

DING DONG! DING DONG! DING DONG!

Mas nag tuloy-tuloy pa ang pag doorbell kaya maslalong naiirita tong maganda kong tenga.

Mabilis akong tumayo. "Yaya ano ba--." Napatigil ako sa pag-sigaw nang maalala kong wala pala yung yaya ko, she had her vacation with her family.

Saglit kong sinipat ang wall clock na malapit sa may pintuan ng kwarto ko. "Damn sino ba kase yon? Ang aga-aga nangugulo. Masisira beauty ko dito eh." maktol ko

Agad-agaran naman akong tumayo para pagbuksan kung sino mang mapangahas na nangugulo sa tulog ko.

DING! DONG! DING! DONG!

"Mam lara! Mam lara! Tao po." Rinig ko sa pamilyar na boses.

Lumabas na ako ng pinto ng mansion para tignan kung sino iyon. Pagkabukas ko ng gate ay agad na sumalubong saakin ang isang babae. "Sino ba kase--."

"Paw?" Oo nga pala nakalimutan ko sinabi ko palang pumunta siya dito ng maaga. "Ay salamat mam at binuksan niyo den yung gate kanina pa po kase ako dito. Chineck ko pa ng maayos kung tama yung binigay niyo address tama naman."

Bitelip "Sorry nakalimutan ko kase. Ha-halika pumasok ka na." Dahan-dahan naman siyang pumasok sa loob.

Ang lakas kong papuntahin siya dito ng maaga tapos makakalimutan ko pala. Sa isip-isip ko habang sinsara ang gate.

"Wow mam, napaka ganda naman po nitong bahay niyo." Aniya habang pinapalibot ang tingin sa buong mansion.

"This is my parent's mansion."  saad ko habang nagsasalin ng tubig.

"Ahh, eh asaan na po sila ngayon mam?" tanong nito

"Wag na naten pag-usapan, eto uminom ka muna ng tubig." Sabay abot ko sakanya ng isang tasang tubig. "Sorry po mam." paumanhin niya

"What ever halika na marami pa tayong gagawin."

"Anong pong gagawin naten mam?"

I sighed then faced her.

"Aayusin naten yang sarili mo, panunuot mo, galawa mo at mga gamit mo. Ayoko namang magkaroon ng assistant na ganyan ang itsura, tignan mo naman yang damit mo may punit kaya halika na, aalis tayo at aayusan kita."

Napangiwi lang ito, at sumunod nalang saakin. "Mam 'san po tayo pupunta."

"Why are you keep on asking? Just fucking shut up your mouth, then follow me. Its so very annoying come on." Spite.

At sa wakas natigil siya sa kakatanong at sumunod nalang saakin. Wtf hindi ako sanay sa mga ganitong tao, she's so very importunate.

We proceed on walking hanggang sa nakarating kami sa garahe ng sasakyan ko. Binuksan ko ang sasakyan ko at pumasok doon. Damn ano pang ginagawa niya sa labas hindi ba siya papasok?

"Ano pang ginagawa mo jan? Pumasok kana sa kotse at aalis na tayo."

Mabilis naman niyang binuksan ang pinto sa harap. "Excuse me, doon ka sa likod, ayokong may tao dito sa harapan."

Has llegado al final de las partes publicadas.

⏰ Última actualización: Jul 07, 2020 ⏰

¡Añade esta historia a tu biblioteca para recibir notificaciones sobre nuevas partes!

MENSAHERA NI LARA: Fawn ManiegoDonde viven las historias. Descúbrelo ahora