Tercih Meselesi

Final İkinci Kısım

TM - Final Part 2

"Bay uykucu, artık uyanın lütfen, sabah oldu."

Beyefendiden gelen homurtuyla gülsem de uyandırma çalışmalarıma devam ettim.

"Arkadaşlarımız gelecek bugün, hadi!"
"Ya aşkım beş dakika daha..."

Çocuk bu çocuk. Başka bir şey değil. Hâlâ beş dakika diyor ya!

"İyi ya sen uyu. İdil'le Yücel gelir zaten birazdan onlar uyandırır seni." dememle gözleri fal taşı gibi açıldı yabani yarimin.

"Tamam kalkıyorum. İdil ve Yücel'e hiç gerek yok." dedi yataktan fırlarken.
O, aceleyle hazırlanmaya çalışırken ben kıkırdamakla meşguldüm.
Daha önce İdil, başından aşağı soğuk su dökmüştü de uyandırmak için. Haliyle başına geleceklerin farkında sevgilim.

Yankı : Gülme istersen Tutkucum.

"Tamam tamam. Hadi sen hazırlan. Ben de masayı hazırlayayım."
"Tamam geliyorum hemen."

Tişörtünü giymeye çalışan sevgilime son bir bakış atıp aşağı indim. Bu sabah arkadaşlarımız kahvaltıya gelecek bize. Ay hepsini çok özledim. Gerçi İdil'le daha dün görüştük ama olsun onu da çok özledim.

Sofrayı hazırlamak çok fazla zamanımı almadı. Zaten hazırlıklarımı yapıp öyle çıkmıştım Yankı'yı uyandırmaya. Ben masanın son halini kontrol ederken belimden sarılan eller beni kendine doğru çekti ve Yankı'nın dudaklarını boynumda hissettim. Yan dönüp küçük bir öpücük kondurdum dudaklarına.

"Uyanabildiniz mi bay uykucu?"
"İdil ve Yücel dedikten sonra daha fazla uyumam mümkün değildi zaten."

Güldüm. Kolları hâlâ belimdeydi. Bütün vücudumu ona doğru döndürmüş dudaklarına uzanmıştım ki telefonum çalmaya başladı.

Yankı, "Evren hâlâ yakınlaşmamıza karşı" diye homurdandı.
Oy bahtsızım benim ya. Ama haklı şimdi adam. Ne zaman öpüşecek falan olsak bir şekilde baltalanıyor. Neyse ki gece arayanımız soranımız olmuyor. Yoksa...

Telefonu açtım.

"Öyküşüm?"
"Tutku, biz geldik siteye canım. Sizin evi nasıl bulacağız şimdi?"

Öykülerin bu eve ilk gelişi de... Gerçi zaten taşınalı çok fazla olmadı.

"Öykü giriştesiniz değil mi şimdi? Önce sağa doğru sapın. Yolun sonunda dönün yukarı doğru. Evleri say üçüncü arada ikinci ev. Zaten kapıya çıkacağım ben şimdi."
"Tamam canım. Sağa sap-... Ah Tutku dur İdiller de gelmiş. Biz onları takip ederiz şimdi. Çıkma kapıya geldik hadi görüşürüz."
"Tamam canım bekliyoruz."

Yankı : Gelmişler mi?

"Hıhı, iki dakikaya burada olurlar."

"Seni öpmek için iki dakikam var o halde." deyip dudaklarıma yapıştı. Bu haline gülümseyip karşılık verdim ben de.
Zilin çalmasıyla birbirimizden ayrılıp ön kapıya ilerledik.

"Hoş geldiniz!" diye büyük bir coşkuyla hepsini selamlayıp tek tek sarıldım.

Öykü : Hoş bulduk tatlım da ölmek için çok genciz. Sıkma bizi.

"Çok biliyorsunuz siz." diye triplenip önden önden yürüdüm. Bu arada Yankı grubu toparlama görevini üstlendi ve herkesi bahçeye yönlendirdi.

Kahvaltı sofrasına ilk oturan Yücel oldu.

Yücel : Ya ben bu kızı çok seviyorum ya! Sofranın güzelliğine bak! Biz her gün gelelim mi size Tutku? Bak bizim için hiç sorun değil ha.