Heartbreak(Complete)

Heart10

Angel's Note:

Hello...guyzzz...

Hi sa mga taong walang sawang nagbabasa sa story ko kahit na boring sya...hahaha..maraming salamat talaga...subra ko talagang na appreciate lahat lahat...

Sana di kayo magsasawa...sana nakapaghintay kayo sa next update ko...Sana...sana...

__________________________________________________________________________________

Her POV

Mapilis na lumipas ang manahon at uto na nag araw ng pag tatapos namin.

Masaya ako dahil kahit sa mga dina anan ko na tutu parin akong tomayu at harapin ang mga ito.

Masaya kong tunanaw anv mag magulang ko.

Masaya sila.

Napilit ko ipagamot si mommy kahit ayaw niya.

And its a big miracle na kahit na sa stage four na ang sakit ni mommy ay na wala na lang ito ng bigla na parang isnag bula.

Mahirap ang lahat para kay mommy ang lahat na pag papagamot namin sa kanya.

Naiiyak ng ako noong mga panahon na iiyak siya dahil sa sakit ng pag pa chemotherapy.

Naiiyak ako tuwing makikita kong umiyak si mommy.

Alam kong nahihirapan siya.Pero ito lang ang tanging paraan para ma labanan niya ang lahat.

At dahil sa hirap na na dadanan niya dumating na nga ang panahon na pati ako paramg susuko na pero na isip ko ang lahat.

I cant easily give up.Not my mom.

Kaya mas hinihikayat ko pa siyang labanan ang kanyang sakit.

I pray..we pray to god na sana gagaling siya..At dumating na nga ang miracle sa buhay ko.

Nalaman ng doktor na na wala ang sakit ni mommy.

Ako ang unang umiyak at tumawa dahil sa sinabi ng doktor.

Naisip ko na basta may faith ka talaga sa kanya ay ibibigay niya ang hinihiling mo.Basta di ka lang susuko sa kanya.

After that day ay mas lalo akong na palapit sa kanya.

He's the first person to ever care about you,and he cares about you more deeply than anyone else evwr could.

Pray and ask him to help you. And when some of your prayer seems nothing to answer.then you should try and try..don't loss faith.

He's here . he's been waiting for you to acknowledge him.To turn to him and to thank him.

__________________________________________________________________________________

Nang nasaktan ako noon na tanong ko sa aking sarili bakit ko ba naranas ito.

Masakit..napakasakit.Bakit ganito kasakit ang heartbreak.

Why they call it heartbreak when every part of my body broken.

Bakit mag kakroon pa ng heartbreak di ba pwedeng saya na lang lahat.

Na wish ko nga noon na i never meet jake. I wish i never ever meet him then there no more pain and tears.No more memories that hard to forget.No more broken promises..no more sleepless night.

Pero na isip ko rin na kung di ko naranasan ang lahat na iyon i never been stroger to face every trials and problems that comes in my life.and to become a better person right now.

a better not a bitter person.

I thank them for the pain na naranasan ko.

Kung di dahil kanila di ako matutung tumayo sa sarili kong mga paa.

Sometime you need to experience the heartbreak and pain to make yourself stand and walk by your own feet.

And sometimes you need to learn how to forget and forgive .Learn to erase the hatred in your heart.

Learning to those things isnt easy.
just put 2 thing in your heart for you to forgive and forget easily.

Second, love

And the first one is God.

When you have a God there's a love. Because love is God and God is love.

Do not judge and you will not judged.Do not condemn and you will not condemned. Forgive and you will be forgiven.

Luke 6:37 NIV

_________________________________________________________________________

Hello po.salamat sa supurta ninyo sa uulitin mga angels..

Babala

Abng kwentong ito ay may kamalin..mag ingat.

Enjoy reading...