7.1

8 2 0
                                    

(The continuation of chap. 7)

Enjoy reading!

____________________________________
Nakatulog ako kakahintay ni Charm sa room kung saan ang first subject namin sa afternoon session......

Napamulat lang ako ng may sumundot-sundot sa aking tagiliran...

"Bi, gising na nandito na si prof.." sabi ni Charm sa akin.

"Saan kayo galing? Kanina ka pa dumating? Ba't di mo ako ginising agad?" naiinis kong tanong.

"Bi naman...kasi pagod na pagod ka eh, kaya di nalang kita ginising baka magalit ka pa sakin." paglalambing niya sa akin.

"Di bali na nga!"

Sa panghuling subject namin ay wala si prof. kaya sobrang saya namin dahil masuwerte kami ngayong araw!

I felt relieved....

Patungo na ako sa bahay namin...magbibihis lang daw sila.

Tinext ko na si Rix na nakauwi na ako...

Rix:

Ate cut nalang kaya ako?

Me:

Subukan mo malilintikan kita....mamaya pa yun si mama kaya wag kang mag-alala.

Rix:

Naman oh :(

Di ko nalang siya ni replyan.

I started cleaning the house, while Im cleaning I heard the doorbell..

Ding..dong...ding...dong...

Ano bayan di makahintay? May balak siraain yung doorbell namin...

"Di ba kayo marunong maghinta-" di na ako  nakatapos ng napagtanto kung hindi lang sila ni Margo ang dumating kundi pati ng mga lalaki...

"Hi baby girl pasok ako ah?" di pa ako umo-o ay pumasok na siya sa bahay.

I saw Miguel smile at me!

"Pasok kayo..." I opened the door widely so they can get inside.

"Baby girl akala ko talaga kanina sa canteen iimbetahan mo kami...di kanalang pinangunahan namin baka mapipilitan ka umo-o!" Jumel pouted.

Ewww!

"Baka kasi busy kayo....nahihiya ako sa inyo maliban sayo!" pagpaparinig ko kay Jumel.

"Ang cute mo baby girl..pahug nga!" aakma niya akong lalapitan ng matigilan siya at kinamot nalang ang ulo.

"Oo nga pala hehehe...akin na yang walis ako na ang magwawalis..hehehe!" awkward niyang sabi sabay tingin sa direksyon ng likod ko.

Kaya inilibot ko ang paningin ko sa likod ko para malaman ko kung sino yung nakapagtitigil sa kanya.

Wala namang tao...baka natakot sa rebolto ni Jesus...hehehe..

Ayos na ding nandito sila para maaga kaming matapos.

Malapit na kaming matapos sa pag-dedecorate ng bumukas ang pinto-an.

"Im homeeee...." deklara ni Rix at kaming lahat ay nakatingin sankanya.

"Ah... hehehe..mga kuya nandyan pala kayo!"

"Kyaaaaaa ang cute....!" dali- daling pinuntahan ni Charm si Rix.

"Kapatid mo bi?" tanong ni Charm sa akin.

Pinisil ni Charm ang cheeks ni Rix kaya walang magawa si Rix kundi ang pilit na ngumiti.

"Kyaaaaaaaahh ang gwapo ng kapatid mo bi magkamukha kayo!" pangigigil ni Charm.

"Tama na yan mhe baka di na yan lalapit sayo!" sabi ni Margo.

"Shigee na nga!" malanding sabi ni Charm.

After an hour...we switch off the light and went to our places that we can freely hide..

The silence ate every corner of our house...and I cannot even hear their breaths..

We heard the door latch clicked open...

"Gabi na ah? wala pa sila?" sabi ni mama sa sarili.

She switch on the light and...

"Happy Birthday Mama , Tita!" we said in unison.

Rix is the one who hold the cake.

Lumapit kaming dalawa ni Rix kay mama.

We gave her our warmest hug...

"Happy Birthday Ma!" Sabay naming sabi ni Rix.

"Kala mo nakalimutan namin no?" sabi ko kay mama.

I saw her with her teary eyes.

"Thank u mga anak... Im so happy..!" she hugged us.

"Ahmmm Tita...pasali naman..." matapang na sabi ni Jumel.

"Lapit kayo dali!" masayang sabi ni mama.

At ang kapal talaga ng hayop nato at siya pa talaga ang unang lumapit.

"Uyy sabi ko kayong lahat...!"

Agad naman nila kaming dinumog.

"Thank You sa inyo mga anak..!"

"Always welcome po mommy" Jumel said.

"Umalis ka nga dyan nakakainis ka!" naiirita kong sabi sa kanya.

"Ito naman hug lang ang damot!" pagmamaktol niya sa akin.

I- shave ko yang kilay mo eh! hmmp!

After we eat together, we decided to stay in our sala set....and mama start the conversation..

"Thank you so much for coming, I appreciated all  of your surprises" mama said wholeheartedly.

"Your welcome Tita" they said in unison.

We used the remaining time for  talking, laughing, mocking and joking. This day is one of my another treasures to keep.

We take a picture together and bid our farewells, after.

Pagka alis nila ay agad kaming niyakap ni mama, at hinalikan sa pisngi.

"I love you mga anak, kala ko talaga nakalimutan niyo!" she broke her voice.

"Ma naman di namin makakalimutan kaarawan mo syempre!" Brix said.

"Hep..hep..hep... saan kayo ng perang pambili ining?" mama look at me intenly.

"Kay papa po!" halos bulong kong sabi.

"Siya sige matulog na kayo...kakausapin ko pa ang papa niyo"

----

I went to my room and jump into my bed... the mattress gives me comfort.

Suddenly, I closed my eyes..

zzzzZZZZZ.......

****

                                                                                     -cy






Found you (Best friend series #1)Where stories live. Discover now