Odamdaki resimleri topladım teker teker.
Gidiyorum buralardan Beomgyu.
Bir daha seni hiç görmemek için.Ne garip değil mi? Sadece bir kaç ay öncesinde seni tekrar görebilmek için dua ediyordum. Şimdi geldin ama ben gidiyorum.
Üzülüyorum Beomgyu. Eğer o sabah sevgilin gelmeseydi sana açılacaktım.
Şimdi ise kalbime attığın çizikle yoluma devam ediyorum.
Valizlerimin hepsini dizmiştim kapıya.
Sana ve diğer üçlüye veda edecektim.Kapının önünde bekliyordunuz beni.
Önce Yeonjun a , sonra Soo Bin sonra ise Kai ye sıkıca sarıldım. Sizi cidden çok özleyeceğim.Sıra sana geldiğinde , sadece bana sarılman için bekledim.
Sarılmadın. Neden Beomgyu ? Neden?!
Ah doğru tabi senin dünyalar güzeli bir sevgilin olduğu için bana sarılmazsın sen?
Ben kusurluyum çünkü değil mi?
Bakıştık sadece uzun uzun.
Gözlerin sonuna kadar dolmuştu ve sanki biran önce taşmak için bekliyorlardı.Ağlayacaktın Beomgyu. Keşke göz yaşlarını tutmasaydın da sana sarılmak için bahanem olsaydı...
Arabaya binmeden önce , son kez sana baktım. O kadar aciz görünüyorsun ki burda
acınması gereken ben olmam gerekirken sendin.Ama olsun Beom.
Bir kezde sen aciz ol!
YOU ARE READING
𝗠𝗶𝗿𝗮𝗰𝗹𝗲 𝗟𝗼𝘃𝗲
FanfictionOnu gördüğümde değil sadece hatırladığım anda bile kalbim çırpınmaya başlıyordu. [Choi Beomgyu]