Running Through The Waves (Isla Vagues Series #1) COMPLETED

Kabanata 18

Kabanata 18:
Stay

"H-Hello Tita." nanginig agad ang tinig ko sa unang pabati sa kanya. Lumunok ako para mabilis na ayusin iyon dahil ayokong makahalata siya na may problema sa tinig ko.

"Kayeziel hija!" bakas na bakas ko ang galak sa tinig niya nang marinig ang pagbati ko. Kung tulad lang ito ng dati ay baka ganiyan na rin ako kagalak kagaya niya pero kagaya ng paglubog ng araw sa dakong silangan ay ganoon rin kabilis nagbago ang ihip ng mundo ko rito sa Isla Vagues.

It's not only the beautiful sunsets and sunrise who caught me. It's not also the creamy brown sand, starfish, and seashells. Not the bluish water sparkling because of the rays of sunlight, not the ships in different style and sizes that make me turn back in 90's when I heard the sound of the horns. Not the beautiful and breathtaking scenery here but the greek god of the island who caught my eyes and heart on the first time I laid my eyes on him.

One of the fruit of this magnificent island who made me discover what love is. Who make me found out too that I'm capable to love this way, so deep and too drown but I feel so safe as he embrace me tight and we'll get drown together in the depths of the ocean. He's my enough amount of air to breath in this lifetime and the next. He's my light in the middle of the darkness as the night embraces the whole place.

He's my goal and rest after I run through the number of heavy waves.

"May sakit ka ba hija? Bakit mukhang matamlay ang boses mo?" nag-aalalang tanong ni Tita at napaayos naman ako sa pag-upo dahil sa sinabi niya. Biglang kumalabog ang puso ko sa kaba dahil sa sinabi niya.

"A-Ayos lang ako Tita. Bakit po kayo napagtawag?" halos mapasapo ko ang noo dahil sa tanong na iyon dahil alam na alam ko naman kung ano ang dahilan niya. Mukhang si Tita ay nagulat rin sa ginawa ko pang pagtatanong. Tumawa ito na para bang may biro akong sinabi.

"I think you're just too nervous in my call, Kayeziel, aren't you?" napalunok ako sa sinabi niya. Hindi makapaghanap ng mga salitang sasabihin.

"Anyway, I understand you don't want to feel disappointed if you're hoping if I already process your papers hija?" marahas na kumalabog ang puso ko na hindi na ako makahinga ng maayos. Humigpit ang hawak ko sa phone at ang imahe agad ni Kairus ang sumagi sa isip ko sa lahat ng ito.

"Hindi, Tita. I'm just thinking if you're going to ask me how I'm doing. Y-You know asking me random questions."

"Hmm, I know you're doing good there Kayeziel. But I'll ask you about that later. My purpose in calling you is what's more important."

"What is it, Tita?" nanikip ang didbib ko sa tanong na iyon. Para bang hindi ko pa nga naririnig ay nasasaktan at nahihirapan na agad akong tumimbang ng sitwasyon at mag-isip ng paraan para masulosyonan ito.

"I done processing your fake IDs hija! I already have everything. You're papers, information, visa, passport and plane tickets. I thought you'll stay there for six months but I think you can go now. Apat na buwan pa lang pero ito na, Kayeziel. You can runaway from your family." anunsyo ni Tita Gwendolyn na parang nagpasabog sa buong kabuuan ko.

Napahawak agad ako sa sentido para masahihin iyon. Libo-libong tanong at sitwasyon ang biglang pumasok roon sa pagkumpirma ni Tita. Yes, I can runaway from my family but I don't wabt to leave the man I love truly. My eyes heated and my lips quiver.

My hold on the phone loosened because of sudden weakness.

"Hija?" ramdam ko ang pagtataka ni Tita nang mapagtantong wala akong masayang reaksiyon sa sinabi niya at tanging mabibigat lang na paghinga. Sinubukan kong ayusin ang sarili pero hindi ko magawa. Sobrang hirap magpanggap na magiging ayos lang 'to sa akin kahit hindi.