MY BOSS IS MY HUSBAND (On-going)

Chapter 16: ⚠🔞

A/N: Sa mga taong hindi kayang basahin ang part na may SPG just skip it and mag proceed nalang sa part na walang BS. Hindi ko naman kayo mapipilit kong hindi niyo gustong basahin. At sa mga iba naman diyan na okay lang mag basa ng ganito. Then gora, mag basa na support lang ako sa inyo haha. Enjoy Reading.

____

-Read at your own risk-

"Oh? Bakit galit ka dyan para ka namang tanga." Tingnan niyo siya pa ang may ganang magalit.

"Tsk bakit hindi ako magagalit kong yan lang naman ang naging dahilan kung bakit nasa ospital  si  mommy." Unti unting nanlaki ang mata ko sa sinabi niya. So its means ito ang Daddy nila. Huhu sabi ko pa naman ako ang pepektus pero wag nalang. Nag bago na isip ko.

At nabigla ako ng hinila nya ako papunta sa kanya grabe kaya pala galit siya dito. Sobra naman siyang magalit dinamay pa ang iba.

Biglang bumukas ang operating room. At lumabas doon ang doctor. Agad namang napa tayo si Damien at ang Daddy nila.
"Sino ang pamilya ng pasyente?" tanong pa ng doctor.
"Ako po ang as---"hindi na pinatapos ni Lance ang sasabihin ng daddy nya dahil pinutol na nya ito.

"No ako po ang pamilya nya ano napo ang lagay ng mommy namin Doc." Hay ang oa nitong lalaking to.

"Dederistohin ko na kayo comatose ang pasyente ngayon at hindi namin masasabi kung kailan siya maaaring  gigising at ang kailangan niyi lang gawin ay ang mag dasal."
"What g*go kaba pano ka naging Doctor kung hindi mu ma pagaling ang pasyente!?" Galit  na sigaw ni Lance at kwenelyohan pa ang doctor. Ang pangit talaga ng ugali nito.

"Pasensya na po Sir. Pero hindi po ako dios para makapag pagising ng isang tao. Tanging dios lamang ang makakagawa non." Nagawa pang mag salita ng doctor kahit na kinakabahan na siya.

"Lance ano ka ba kumalma ka nga walang magagawa yang galit mo sa Doctor. Tsaka totoo naman ang sinabi niya. Mag dasal nalang tayo para kay Mom."

Inis na sabi ko sa kanya. Sobra na kasi. Buti nalang at mukhang natauhan siya sa sinabi kaya ayon kumalma. Kaya ako nalang ang kuma usap sa Doctor na nanginginig sa takot.

"Sige maraming salamat po." Magalang na sabi ko sa Doctor. Si Lance ay naupo na doon sa waiting area katabi si Damien.
Tumango lang ang Doctor sa akin.
"Sige po miss just call the nurse if something bad happen excuse me." At agad siyang umalis sa harapan ko.

"Lets go Cassandra umuwi muna tayo." Pag aaya sakin ni Lance.
"Huh sino ang mag bantay kay mommy."

"Si Damien muna, bro wag mung palapitin yang lalake sa Mommy baka masuntok kuyan " galit na saad nya.
"Uy, ang harsh mo naman maka pag salita. Ama mo parin 'yan kaya marunong kang rumespeto."

"Bakit? Mama ba kita ha?"  Iningusan ko nalang siya at na una ng mag lakad palabas.

"Sige bro akong bahala." Ng tumingin ako sa Daddy nila grabe nakaka awa ang mukha. Pero may part naman na deserving niya iyon. Kung hindi sana siya nag loko edi sana hindi to mangyayari kay Mom.

Bumyahe na kami papuntang bahay. Pagkadating namin ay bigla nalang hinagis ni Lance ang mga gamit. Nagulantang nalang ako. 

"Ay bwesit ka Lance may plano kabang patayin ako!?" Sigaw ko dito  hagisan ba naman ako ng vase okay lang sana kung may super powers ako eh. Hindi pa kaya ako binigyan ng powers.

Tiningnan niya lang ako at  winalkoutan lang. Kaya tinawag ko nalang yong maid para  malinis ang kalat.

"Ano po iyon Maam?" Bagong gising na maid ang bumungad saking harapan.
"Ah ate pakilinis nga nitong kalat ha."