Wound (ZG & Unicode)

1.8K 221 107
                                    

ZAWGYI

Hoseok

"ဒဏ္ရာကမစိုးရိမ္ရေပမယ့္ နည္းနည္းနက္ေတာ့ ခ်ဳပ္ရမယ္... "

ဓါးထိသြားတဲ့ေနရာကိုသန႔္စင္ရင္းေျပာလာတဲ့ ေဒါက္တာ Kim Namjoon...

"ရပါတယ္ ေဒါက္တာ Kim ... အဆင္ေျပသလိုသာလုပ္ပါ..."

ဆိုဖာေပၚခပ္ေလၽွာေလၽွာထိုင္ကာ နာက်င္မွုအျပင္ အရက္ျပန္နဲ႔သန႔္စင္တာေၾကာင့္ျဖစ္လာတဲ့စပ္ျဖင္းျဖင္းေဝဒနာကိုခံစားေနတုန္း လက္ေမာင္းကိုတင္းတင္းဆုပ္ကိုင္လာတဲ့လက္တစ္ဖက္...

"Taehyungie ~ အျပင္ထြက္ေနမလား ... ၿပီးေတာ့မွျပန္ဝင္လာခဲ့ေလ..."

အံတင္းတင္းႀကိတ္ကာ မသိစိတ္ကကၽြန္ေတာ့္ လက္ေမာင္းကိုညႇစ္ထားရင္း ေစာင့္ၾကည့္ေနတဲ့ေကာင္ေလးပုံဟာသက္ေတာင့္သက္သာမရွိတာေၾကာင့္ အျပင္ထြက္ေနဖို႔ေျပာေတာ့ ေခါင္းခါျပရင္း...

"ဟင့္အင္း... ကၽြန္ေတာ္ ကိုႀကီးနားမွာပဲေနမွာ..."

"ဒါနဲ႔ Mr.Jung ... ဓါးဒဏ္ရာရၿပီး အိမ္ကိုလမ္းေလၽွာက္ျပန္လာတာလား...? လွုပ္လွုပ္ရွားရွားလုပ္မိေသးတာလား? ဒဏ္ရာက ဟ ေနတယ္..."

႐ုတ္တရက္ေမးလာတဲ့ေမးခြန္းေၾကာင့္ မ်က္ႏွာတစ္ျပင္လုံးပူတတ္လာကာ ဘာျပန္ေျဖရမလဲမသိျဖစ္သြားသလို လက္ေမာင္းကိုဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့ ေကာင္ေလးလက္ေတြကလည္းပိုတင္းၾကပ္လာတာ...

အား~ဒီေကာင္ေလးအေတာ္သန္တာပဲ...

"မ မဟုတ္ အဲ့လိုမဟုတ္ပါဘူး ေဒါက္တာ... ဒီတိုင္း   အဲ့လိုျဖစ္သြားလား ?  ဒါနဲ႔ဘယ္ႏွခ်က္ခ်ဳပ္   ရမယ္ထင္လဲ..."

အဓိပၸါယ္မရွိေသာအေျဖနဲ႔ သိသိသာသာစကားလမ္းေၾကာင္းလႊဲလိုက္တာေၾကာင့္ ပါးနပ္ပုံရတဲ့ ေဒါက္တာ Kim က ျပဳံးရင္း...

"Ah~ I see " လို႔ခပ္တိုးတိုးေရရြတ္သည္။

"Mr.Jung တို႔ဘယ္လိုထင္မလဲမသိေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္က စိတ္ခ်ရတဲ့လူပါ။
ဆိုလိုတာက ကၽြန္ေတာ့္လူနာရဲ့ဘယ္သတင္းကမွအျပင္ျပန္ေရာက္မွမဟုတ္တာေၾကာင့္ ဖုံးကြယ္ထားစရာမလိုပါဘူး...
ၿပီးေတာ့ Mr. Kim , အဆင္ေျပမယ္ဆိုရင္လက္ေမာင္းကိုလႊတ္လိုက္ပါလား... Mr.Jung ၾကည့္ရတာနာေနတဲ့ပုံပဲ..."

My Bodyguard (Completed)Where stories live. Discover now