Drarry tek bölümlük hikayeler

rage/öfke

"nasıl yani?"

Hermione derin bir iç çekti aynı şeyi bin kere anlatmıştı fakat Harry anlamamak için özel olarak direniyor gibiydi.

"Harry bu kadar zor olan ne? Alt tarafı bir iksir işte"

"Son bir kere daha anlatsan, lütfen"

"Bak şimdi..."
Hermione söze girmişken sessiz kütüphanenin kapısı seslice açılmış ve tüm gözler kapıya dönmüştü. Draco Malfoy ve askerleri gelmişti. Bunda garip birşey yoktu, garip olan draco'nun Harry'e doğru yürümesiydi.

"Potter sen ne yaptığını sanıyorsun?"

Harry'nin ne olduğuna dair en ufak bir fikiri yoktu.

"Ne yaptım Malfoy"

Harry Draco'yu bu kadar sinirli birçok kez görmüştü ve hiçbirinin sonu sinirlendiği kişi için iyi bitmemişti.

"Herkese ölüm yiyen olduğumu söylemişsin, ki böyle bişey yok"

"Birincisi ben öyle birşey yapmadım"

Draco'nun sinirden yumruklarını sıktığını gören Harry ilk defa ülpermişti.

"Harry sana neden yaptın diye sordum!"

Kütüphanede ders çalışan gruptan bir çocuk Draco'ya susmasını söyledi. Ardından Draco asasını kaldırıp çocuğu kara göle kadar fırlattı, Harry cidden korkmuştu.

"Ben yapmadım, anlamıyor musun,hem madem suçun yok neden bu kadar abarttın?"

Draco sinirle Harry'e bir yumruk atıp kütüphaneden dışarı çıktı Harry dahil herkes şok içinde draco'nun çıktığı kapıya bakıyordu.

***

Saat yaklaşık 02.00'dı. Draco hâlâ astronomi kulesinde oturuyordu. Harry yavaş adımlarla yanına yaklaştı.

"Malfoy?"

"Ne işin var burda?"

"Sadece konuşmak istiyorum."

"Ne hakkında? Sırrımı nasıl yaydığın hakkında mı?"

"Cidden ölüm yiyensin yani?"

"Evet, hiçbirini isteyerek yapmadım ama sen bunu anlayamazsın sen seçilmiş kişisin hiç böyle bir şey yaşamadın, beni anlayamazsın!"

Harry burukça gülümsedi. Draco onu cidden tanımıyordu. hiçbir şeyden haberi yoktu aslında sadece dışarıdan gördün söylüyordu belki de haklıydı herkes onu öyle görüyordu. Seçilmiş kişi Potter, ne derdi olabilir ki?

"Seni anlayamam öyle mi?"

"Öyle"

"Beni cidden hiç tanımıyorsun, benim hakkımda birşeyden haberin yok"

"Umrumda da değil Potter"

Bir süre sessizce öylece gök yüzünde baktılar ikisi de başka bir tartışma ya da kavga istemiyordu. Fakat Harry birşeyler konuşmak istiyordu. Draco'ya olan takıntısı o yumruktan sonra gün yüzüne çıkmıştı.

6. Sınıfta bittiğini düşünüyordu. Sonuçta artık savaş da yoktu, şüphelenmesine gerek yoktu. Gerçi eskiden de ondan şüphelendiği için izlemiyordu, sadece bir bahaneydi işte.

"Sana savaşta bir soru sormuştum hatırlıyor musun?"

"Hayır"

"Neden söylemedin, bellatrix? Ben olduğumu biliyordun"

"Bilmiyordum, bilsem söyler seni öldürtürdüm"

yalandı. Gözlerini ilk gördüğü an tanımıştı onu. Sadece sevdiği kişiyi bir kez olsun korumak istemişti.

"Peki o zaman savaşta neden işimi bitirmedin? Tek başımaydım, ihtiyaç odasına. Beni öldürmen gerektiği için ellerin titredi Malfoy, yutkundun, neden?"

"Bilmem, azkabana gitmekten korktum sanırım"

"Merlin beni ne zaman göreceksin!?"

"Ne sikim saçmalıyorsun"

"Hep bana kör dedin ama kör olan sensin! Daha hislerinin farkında değilsin"

Harry hışımla ordan ayrıldı. Draco herşeyin farkındaydı. Ama bunun için yapabileceği birşey yoktu. Artık aynı hissetmiyordu. Çünkü hissleri daha güçlüydü. 

*****

Part 2'de görüşürüz 💜