3💜

670 100 6
                                    

တကယ္ေတာ့အခ်စ္ဆိုတာ ႏြံလိုပဲ ။

ရုန္းဖို့ၾကိဳးစားတဲ့သူက အရင္နစ္ျမွဳပ္မွာပဲ ။

~~~~~~~~~~💜 Lilac 💜~~~~~~~~~~~

" Renjunငါသြားႏွင့္ျပီေနာ္ "

Liuyeunရဲ့စကားသံကိုၾကားေပမဲ့ မ်က္လုံးတို့ဖြင့္မၾကည့္ျဖစ္ ။

ေခါင္းညိတ္ကာ လက္ခါျပလိုက္သည္ ။

ဒီေန့မနက္ပိုင္းအတန္းခ်ိန္မရွိတာမို့ ေအးေဆးအိပ္ျပီးမွပဲ ေက်ာင္းသြားေတာ့မည္ဟု ေတြးထားကာ စိတ္ခ်လက္ခ် အိပ္ပစ္လိုက္သည္ ။

love me~ love me~~~

ဖုန္းသံေၾကာင့္ အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႔ ဖုန္းအားယူကာ နားနားကပ္လိုက္ျပီး ။

" Hello "

" အိပ္ပုတ္ေလး ထေတာ့ေလ "

မရင္းနွီးတဲ့အသံေၾကာင့္ ဖုန္းအားနားနားကခြာကာ နံပါတ္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ သိတဲ့နံပါတ္မဟုတ္ ။

" မင္းဘယ္သူလဲ ။ ငါ့ဖုန္းနံပါတ္ဘယ္ကရတာလဲ "

" စိတ္မဆိုးပါနဲ႔ ဖိုးစိတ္တိုေလးရာ ။ ကိုယ္ဘယ္သူလဲသိခ်င္ရင္ ဝရံတာကိုထြက္ခဲ့လိုက္ "

ဝရံတာ ။

ေစာင္ကိုဆြဲခြာကာ ကုတင္ေပၚကဆင္းျပီး ဝရံတာကိုထြက္ကာ ေအာက္ကိုငုံ႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဘယ္သူ့မွမရွိ ။

ဘာလဲဟ ။

လာစားေနတယ္ ။

အနီေရာင္ဆံပင္ေတြၾကား လက္အားထိုးဖြကာ ျပန္လွည့္ဖို့ျပင္လိုက္ေတာ့ ဖုန္းဝင္လာျပန္သည္ ။

" ဘာလဲ မိုးမလင္းေသးဘူး ဘာလာစားေနတာလဲ "

" မင္းေဒါသထြက္တဲ့မ်က္နွာေလးကို ရွုစားေနတာ "

" က်စ္ အာရံုပဲ "

" စိတ္မဆိုးပါနဲ႔အုန္း ။ ေနာက္ကိုလွည့္ၿကည့္လိုက္ "

" ဘာကိစၥငါကလွည့္ၾကည့္ရမွာလဲ "

" ကိုယ္ဘယ္သူလဲသိခ်င္တယ္ဆို "

" မင္းဘယ္သူ "

ေျပာရင္းေနာက္အလွည့္ ဝရံတာေရွ့မွာရပ္တန့္ေနသည့္ အဝါနဲ႔ခရမ္းေရာင္ေရာျပြန္းထားတဲ့ ပူေဖာင္းေလးေတြ ။

Lilac💜Where stories live. Discover now