Lost In Your Arms (Cebuano Boys Series #1)

Chapter 3

Napa tingala si Jeven sa init ng araw at pawis na pawis habang hawak hawak ang isang tangkay na bulaklak na kinuha nila ni Realyn sa terrazas. Kaagad niyang inayos ang sarili at pinunasan ang pawis sa kaniyang noo gamit ang likod ng kaniyang palad.

"Whoa! Ang init ngayun!" Rinig niyang sigaw ni Realyn habang may dala-dalang panyo at ibinigay sa kaniya. Kaagad naman niyang kinuha ito at walang alinlangan na pinunsan ang sarili.

"Mag iisang linggo kana dito sa Cebu, wala kabang balak na umuwi sa manila?" tanong ng kaibigan.

Bumuntong hininga naman siya at tinignan ang kabigan. Tama, mag iisang linggo na nga siya siya dito sa Cebu ngunit hindi padin niya nakikita ang lalaking naging dahilan sa kaniyang pananatili dito. Kaagad namang sinapak ni Jeven ang sarili at tinignan ang kaibigan.

"Gusto kung umuwi." Aniya at inayos mga bulaklak na dala.

"Pero kung uuwi man ako, siguro kukuha nalang ako ng apartment." Aniya at tiningala ang tingin para tignan ang kaibigan na ngayun ay nakatitig sa kaniya. Bumontong hininga naman ito.

"Pwede ka namang manatili dito kung gusto mo Ven." Sabi nang kaniyang kaibigan at nginitian siya.

Umilig naman siya at inilapag ang mga bulaklak sa isang kahoy na upuan at inayos ang sarili. "Gusto ko man pero may trabaho akong naiwan sa manila."

"Hay buhay! Kasi naman ng ingrata mong tiyahin! Sarap patayin nakooo!" Natawa nalang si jeven sa inakto ng kaibigan at nag patuloy sa pag pitas ng mga bulaklak.

Pumunta siya sa pinaka ibaba na pahagdan ng terrazas at dun nag pitas ng bulaklak. Napangiwi si Jeven ng maamoy ang kaniyang sarili. Shit na ngangamoy araw na siya. Winagayway naman niya ang mga bulaklak para makita ni Rea. Ngumiti naman sa kaniya ang kaibigan at ka agad siyang nilapitan.

"Mga fresh, katulad ko." Sabi nito at umirap siya.

"Ngayun kalang fresh at baka bukas mawala nayan." Aniya at malakas namang humagalpak sa tawa ang kaniyang kaibigan.

"Can't get over of that wonderful night Ven?" Makahulugan na tanong ng kaniyang kaibigan at muli niyang naalala ang gabi kung saan nawala ang kaniyang virginity at ibinigay sa isang estranghero.

Namula na parang kamatis si Jeven at nag iwas ng tingin sa kaibigan. Muli siyang nakaramdam ng kiliti sa kaniyang katawan na para bang bumabalik ang mga ala-ala na nang yari nung gabing iyon.

Damn I'm wet!

Ka agad siyang nag paalam sa kaibigan para maligo dahil sa malagkit na siya at pinagpapawisan pa. Tumango lang ang kaniyang kaibigan at nag patuloy sa pamimitay ng mga bulaklak.

Mabilis namang tumakbo si Jeven papuntang bahay dahil hindi lang naman iyon kalayuan sa terrazas de flores. Malaki ang kaniyang hakbang at patuloy sa pag punas ng kaniyang mga pawis dahil sa inis. Nakasuot siya ng putang bistida at pinarisan iyon ng itim na boots. Naka lugay lang din ang kaniyang buhok kayat mas lalo niyang ramdam ang init.

Ilang dipa nalang ang distansya niya sa gate ng bahay nila Rea ay nakarinig siya ng mga tawana sa loob at iba pang mga ingay. Dahan dahan naman siyang nag lakad papasok sa gate at nag lakad papunta sa malaking pintuan ng bahay nila Rea.

Kinakabahan pa siyang pumasok ngunit kailangan na talaga niyang pumasok dahil na ngangamoy na talaga siya. Hindi naman talaga siya ganon na na ngangamoy ngunit masyado nang malagkit ang kaniyang katawan dahil sa init kayat napag disisyonan niyang buksan ang pintuan at pumasok.

Bahagyang tumigil ang mga tawanan kayat napatingin siya sa sala at nakita ang mga tao dun. Bigla naman siyang na hiya sa kaniyang itsura nang mapagtantong tinitignan siya ng mga tao sa sala.