ပြိုင်မျဉ်းတစ်စုံ

အခန်း(၁၉)

Zawgyi

        

         မုန႔္ထုပ္ေတြ၊အဝတ္ထုပ္ေတြကို ကားေနာက္ခန္းထဲသို႔တက္ႂကြစြာထည့္ေနသည့္ Nick ကိုစစ္မွန္ေသာ္ သေဘာတက်ၾကည့္ေနမိသည္။သူ႕ရဲ႕ Nick ကိုဒီလိုမ်ိဳးလန္းဆန္းတက္ႂကြေနသည့္ပုံစံမ်ိဳးျဖင့္ ျမင္ဖူးသည္ကဒါပထမဆုံးပင္။

       "ထည့္ဖို႔ဘာမွေတာ့ မက်န္ေတာ့ပါဘူးေနာ္"

       အျဖဴေရာင္ရွပ္ပါးပါးေလးျဖင့္သန႔္ျပန႔္ေနသည့္ Nick ၏မ်က္ႏွာေလးကခါတိုင္းေန႕ေတြထက္ပို၍ၾကည္လင္ေတာက္ပေနသည္ဟုသူထင္မိသည္။Nick ထိုသို႔တက္ႂကြလန္းဆန္းေနသည္က မိုးသားရိပ္သတိရလာျခင္း၏ေက်းဇူးတစ္စြန္းတစ္စေၾကာင့္ဆိုတာကိုေတာ့ သူဝန္မခံခ်င္ေပမယ့္ ဝန္ခံရေပမည္။

       "သြားၾကေတာ့မလား"

       သူဘက္ကအလိုက္တသိႏွင့္ေမးလိုက္ေတာ့ Nick ကမိသားစုႏွင့္ခရီးထြက္ရမည္ကိုေပ်ာ္႐ႊင္ေနသည့္ကေလးငယ္ေလးလို ေခါင္းကိုတဆတ္ဆတ္ညိတ္သည္။

       သူတို႔၏ကားေလးက ေနထိုင္ရာတိုက္ခန္းဆီမွ Nick ၏ဖာသာတို႔ရွိရာေနရာေလးဆီသို႔ တျဖည္းျဖည္းထြက္ခြာလာခဲ့သည္။

       ကားထဲေရာက္သည့္တိုင္ေအာင္ ေနာက္ခန္းမွပစၥည္းေတြကိုေသခ်ာေရတြက္ကာ တစ္စုံတစ္ေလကိုမွ်မက်န္ခဲ့ေအာင္ စဥ္းစားေနသည့္ Nick ၏ပုံစံေလးကသူ႕မ်က္လုံးထဲမွာေတာ့ အရမ္းကိုျဖဴစင္ေနသည္။

      "စိတ္လႈပ္ရွားေနတာလား"

       ကားအျပင္ဘက္ကိုၾကည့္လိုက္၊ေနာက္ခန္းကပစၥည္းေတြကိုၾကည့္လိုက္ႏွင့္ ၿငိမ္ၿငိမ္မထိုင္နိုင္ျဖစ္ေနသည့္ Nick ကသူ႕စကားေၾကာင့္သက္ျပင္းေလးတစ္ခ်က္ခ်ကာ ႐ုတ္တရတ္ႀကီးၿငိမ္သြားသည္။

      ႐ုတ္တရတ္‌ႀကီး ေခါင္းေလးငုံ႕ကာၿငိမ္က်သြားသည့္ Nick ကိုၾကည့္ၿပီး စစ္မွန္ေသာ္တစ္ေယာက္ သူဘယ္လိုစကားအမွားမ်ိဳးပါသြားမိမွန္းေသခ်ာျပန္စဥ္းစားေနမိသည္။

       "အင္း...အမွန္တိုင္းေျပာရရင္ နည္းနည္းေတာ့စိတ္လႈပ္ရွားတယ္"

     ခဏအၾကာမွ ျပန္လည္တုန႔္ျပန္လာသည့္ Nick ၏အသံေလးက တိုးလ်ေနသည္။လက္သည္းေလးေတြကိုအသာကုတ္ျခစ္ေနပုံကလည္း သူအမွန္တကယ္စိတ္လႈပ္ရွားေနေၾကာင္းေပၚလြင္ေနသည္။