Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
🌼
Sarang üzerindeki kot ceketinin uzun kollarını avuç içlerine bastırdı. Hava kararmış, gökyüzü aydınlanmıştı. Yıldızlar etrafta koşuştururken ay tüm ağırbaşlılığı ile oturduğu yerden yoldaşlarına göz kulak oluyordu.
Arkadaşı ile vedalaşıp düğün töreninin yapıldığı mekanı terk edeli bir saat oluyordu. Saat neredeyse on olmak üzereydi. YunHo'nun tüm ısrarları sonucu erkenden çıkmak zorunda kalmıştı. Halbuki arkadaşı kendisinin en mutlu gününde Sarang'ı daha çok görmek istemiş bu yüzden Sarang'ın kalması için çok ısrar etmişti. Sarang gece eve çok gitmemek adına her iki tarafın da hatrı kalmaması için elinden geleni yapıyordu.
Arkadaşını uzun süredir görmediği için ayrıca çok mutluydu. Aynı sınıfta okuyup, yıllar geçirdiği arkadaşı SunHee bugün güzel bir törenle birlikte evlenmişti. Düğünlerinde diğer arkadaşları da şarkı söylemek yerine işaret dili ile SunHee ve eşine evlilikleri hakkında güzel dileklerde bulunmuşlardı. Sarang, SunHee ve eşinin arkadaşları tarafından hazırlanan güzel hediye karşısında oldukça şaşırmıştı. Öyle ki, arkadaşı SunHee kadar kendi gözleri de sulanmıştı. Çünkü ikisi de lise yıllarında çok zor zamanlar geçirmişlerdi ve bu zorluklarla baş edemedikleri zamanlar olmuştu.
Sarang, arkadaşının yüzündeki mutluluğu gördüğünde oldukça sevinmişti. En azından şimdi mutlu bir hayat sürecekti, arkadaşı.
SunHee, yetenekli bir ressamdı. Bakış açısından çizim yeteneğine kadar ağızları açık bırakacak bir sanat yeteneğine sahipti.
Sarang yüzündeki gülümsemeyi bozmadan yürümeye devam etti. Şimdilik YunHo'nun kendisine konum attığı siteye doğru yürüyordu. Taksi kendisini bir alt sokakta bıraktığı için gerisini kendi yürümek zorunda kalmıştı. Elindeki poşetleri sallamamaya dikkat ederek kot ceketinin avuçladığı kısımlarını serbest bıraktı. Yürümeye devam ettikçe etraf daha da karanlıklaşıyordu. Etraftaki sokak lambaları azalmaya başlamıştı. Sarang boşta kalan eli ile kot ceketinin cebinden telefonunu çıkartıp ana ekranını yere tutarak yürümeye devam etti. Feneri açmadı çünkü dikkat çekmek istemiyordu.
Elindeki telefon titrediğinde Sarang gelen mesaja bakmak için telefonunu kendisine doğru çevirdi. YunHo, kendisine olduğu yerde beklemesi adına bir mesaj atmıştı. Sarang şaşkınlıkla etrafa bakınıp YunHo'yu aradı. YunHo şu an her nerdeyse kendisini görüyordu ve şimdi yanına geldiğini biliyordu Sarang. Telefonunu cebine koyduğu esnada bileğinde hissettiği soğukluk ile irkildi Sarang. Ardından dudaklarını birbirlerine bastırarak kendisini çekiştiren önünde yürüyen, kamufle olmuş bedene döndü.
YunHo, Sarang'a evlerinin bulunduğu sitenin hemen arkasında kalan sokağı adres olarak atmıştı. Bunun sebebi ise binanın yangın merdivenlerine daha yakın olmasıydı. Sitenin içerisi güvenlik kameraları ile doluydu fakat kameraların olmadığı tek yer yangın merdivenleriydi.
