Alleen

"Dont count the days, make the days count". #2

Ik word weer wakker door de felle zon, ik heb mezelf in slaap gehuild. Ik zeg wel eerlijk, als je huilt slaap je het lekkerst. Maar jah, ik eet wat van die koekjes die hmed heeft meegenomen. Walgelijk, ik wil gewoon fatsoenlijk eten. Maar ik moet echt opletten op wat ik zeg. Straks doodt hij me.
Wacht eens nee, nee neeeneeenee. Wat denkt hij welk niet dat ie is. Ik zit hier opgesloten en hij heeft het recht niet om dit te doen. Het minste wat hij kon doen is mij gezond voeden. Ik moet hier uit. Ik kan hier niet langer blijven. Ik zit hier opgesloten in een kamertje met een toilet, een kraan en een douche. Wat dacht ik wel niet, hoelang wilde ik hier nog wel niet blijven. Ik loop naar het raam en kijk naar de grond. "Nee hier kan ik niet uit klimmen, het is veeelste hoog" denk ik hardop na. Ik ga naar de deur en trek. "Nee te zwaar". Mmmm de grond? Er door heen slaan? "Neehh dat maakt teveel geluid, en wie zegt dat hmed niet hier onder zit?" Uhhh..., k loop weer naar het raam."ik kan schreeuwen, neee hmed kan dat horen". "Ik weet het!" Ik ren naar me kast. Ik zoek in de lades naar papier en pen. "Oeff ik heb niet". Als hmed binnen komt vraag ik we of hij het voor me kan halen. Ik pak een van de oude boeken die hier zitten, en begin te lezen.

~~~~~~~
Pp Younes

*Klop* *klop*.
De deur zwaait open. Daar zie ik mijn grote brombeer oom. "Salaam" zeg ik . "Wa alaikoum salaam" gromt hij. "Wat kom je doen" vraagt hij onbeschoft. Ouch dacht ik. "Ik was opweg naar mijn sollicitatie en mama vroeg of k wat eten bij je langs kom brengen" "oh , doe haar de groetjes. Waar ga je solliciteren dan?" Bij OuladHotels & co" "huh bedoel je die van otman oulad?" "Uhh ja" "waarom ga je daar werken??" Vraagt hij geschrokken. "Ze betalen goed en het zijn een van de beste hotels" "kon je niks anders vinden" "maar hoezo wat is het probleem dan?, ken je hun" "hè... uhh nee"
"Oh okey, dan ga ik maar hè" "bslema" ik loop weg zonder terug te groeten en kijk naar die geheime dikke stalen deur. Wat zit daar toch achter? Ik loop snel weg en gooi de deur dicht achter me. Ik stap in me Golf 7 en rij weg. "Ugh ik moet echt een nieuwe auto, kutding" schreeuw ik als de airco het niet doet.

Eventjes later...

Ik loop het grote gebouw binnen en loop naar de receptie. "Ik heb een sollicitatie gesprek met otman oulad" "je naam?" Vraagt de receptioniste met veelste veel make-up op dr hoofd. "Younes Bensaid" " ja loop maar met hem mee" ze wijst naar een grote man die een kop groter is dan ik. In de lift was het echt ongemakkelijk. "Dus.. uhm vind je je werk leuk hier?" Probeer ik. Hij kijkt me aan en kijkt daarna weer weg. Okeyy die wil niet praten. *ping* ik kijk op mijn telefoon
Papa: waar ben je!! Ja doei jij mag lekker naar je 2e vrouw en ik mag niet eens naar buiten. Ik laat hem op blauw en loop achter de grote man aan. "Zit hier" zegt de man en hij wijst naar een mega bank. Als k net wil zitten gaat dr kantoor deur open. "Younes bensaid?" "Dat ben ik" ik sta op en loop achter de ander receptioniste aan. Voorbij de grote kantoordeur heb je weer verschillende kantoortjes. Ze loopt naar het grootste kantoortje en doet de deur open. "Goeiemorgen..uhh ik bedoel middag" "haha marhba" zegt de man, ik schud zijn hand en ga zitten. "Dus vertel over jezelf" "uhm ik ben younes bensaid, 20 jaar, geboren en getogen in Rotterdam. Ik ben van Marokkaans afkomst. Ik heb bedrijfseconomie gestudeerd, tenminste ik ben nog bezig met me bachelor. Dat duurt nog wel even." "Waarom wil jij marketing manager worden" vraagt hij. "Omdat dit bij mij past en ik de motivatie en de drang heb om dit hotel te laten uitbreiden en goed te verzorgen. De man glimlacht breed. "Ik zal het besprken met mijn manager en dan bellen we je later terug." "Dankuwel" lach ik en loop weg. Ik stap weer in mijn auto en rijd weg.
*iphone ringtoon*
"Hmm wie is dat, afgeschermd nummer " zeg ik tegen mezelf. "Hallo met younes"
"Hallo, wie is dit"
"Wie ben jij?"
"Naoual, en jij bent younes"
"Uhh ja, hoe kom je aan dit nummer?"
"Ik vond het onder mijn laminaat, in een telefoonboekje"
"Huh wacht wat"
"Ik weet ook niet hoe het..... AAAAAHHHHHH
Kahba wat wilde je doen he, wegrennen???!!!!"
Hoorde ik op de achtergrond en de lijn werd verbroken. "Wie is naoual?" Vraag ik me af. En wie was die man. Zijn stem kwam mij bekend voor, ik heb die stem ergens gehoord. Het was een zware stem met een Marokkaans accent. Ik ken geen naoual. Huh wat is dit. Ik besluit het te vergeten en naar huis te rijden.
Als ik later bij de voordeur aangekomen ben hoor ik geschreeuw. Ugh wat nu weer.. denk ik.
"Wallaaaaa" "WOLLAH" ik doe de deur met een zwaai en zie een vaas op me af vliegen.
"Wat is hie..." . Ik val langzaam naar achter, en alles begint wazig te worden
"Awilieeeee wat heb jij me zoon aangedaaaaaan. A zine blijf wakkerrrr!!!!!.
BEL 112!!!!!!!"
Ik hoor mijn moeder schreeuwen. *TAAATOEEE TAAAATOEEE" .....
Ik zie nog wazig blauwe zwaailichten...
En toen we alles zwart

———————-
Hello, hier een beetje lange deeltje. Er komt meer spannends aan. Dat beloof ik! Laat een reactie en een stem achter als je het leuk vindt.
Xxx Amy