Everything Has Changed: (COMPLETED)

19

Elisse

It's been a year since we graduated and it's been six months since I started working here at Tita Liza's law firm actually before pala lang ako mag graduate she insisted na na baka gusto 'ko daw mag work here for experience na din kaya pumayag na 'ko.

"Elisse, pinapatawag ka ni Atty. Liza, Samahan mo daw siya sa meeting niya." Wika ni Yasmin, Secretary ni Tita. Tumungo na lang ako at sumunod sakaniya.

Ganito lang 'yung ginagawa ko araw araw, sasamahan si attorney sa mga meetings niya at ako ang nag che-check ng mga papel niya bago dumaan sakaniya, minsan nga ako din ako nag re-review ng ibang case ng mga clients niya bago sakaniya kasi busy din siya at minsan walang time para i-double check ang mga gawain dito. Pagkatpos kong ayusin 'yung mga documents na nasa table 'ko ay dumiretso na 'ko sa office ni Tita para samahan siya.

Kumatok muna 'ko bago 'ko pumasok at narinig 'ko siyang sumigaw ng "Come in" kaya binuksan 'ko na 'yung pintuan. "Good morning po Ma'am Liza." Bati 'ko sakaniya pag pasok ko ng office niya.

"Maupo ka muna hija, masaydo pang maaga para dumiretso sa meeting, may itatanong lang ako sayo." Wika niya habang nagbabasa ng mga documents.

"Sure ka na ba talaga na aalis ka dito sa law firm, ayaw mo bang mag stay eh hindi ka naman namin pinapaalis ha." Panimula niya sabay baling ng tingin sakin.

"Alam 'ko naman po 'yun tita pero po kasi sayang  'yung opportunity eh." Paliwanag 'ko sakaniya.

Kung sa bagay wala din naman akong magagawa kung yan talaga ang desisyon mo pero nanghihinayang kasi ako kaya kung ako lang ang masusunod, gusto kong mag stay ka na lang dito pero hindi eh pero kung magbago ang desisyon mo ha welcome na welcome ka pa rin dito." Malungkot na wika niya pero nakuha niya pa din magbiro sakin. Pagkatapos ng pag-uusap namin ay kaagad kaming dumiretso sa isang restaurant kung saan makikipagkita kami sa client, naipaliwanag 'ko naman na kay Tita 'yung reason 'ko kaya pumayag na din siya sa desisyon 'ko. Samantala, pagdating namin sa meeting place ay nagulat ako kung sino 'yung ka meeting namin.. mommy pala ni Frances, nakita 'ko na din kasi siya before eh.

They start the meeting and I just sat next to Tita Liza, hina-highlight 'ko lang 'yung sinasabi ng client for review na din sa case, and by the way , 'yung case niya is about sa isang property nila sa province, they are talking to each other seriously not until Mrs. Aragon mentioned Sandro.

"Siya nga pala, Liza kamusta na ang panganay mo, I heard may girlfriend na daw siya?" Tsimosang tanong naman niya sabay tingin sakin. 

"Sayang naman mas bagay sila ni Frances, ng anak 'ko pinag palit niya lang 'yung anak 'ko sa isang hindi niya naman ka level.. and a cheap o!one." Dagdag niya pa habang nakatingin pa din sakin.

"He's fine, Nadia. Wait, did you mentioned pinagpalit? I don't think Sandro likes your daughter, my son even told me that they are just friends, hindi naman naging sila." Kalmadong sagot naman ni Tita Liza.

"Come on Liza, I'm just kidding you, don't take it too seriously." Biro pa ni Mrs. Aragon at saka pilit na ngumiti.

Really? I guess you know kung sino ang kasama 'ko, you are claiming that you are a professional businesswoman but you are not acting like one." Mariing wika ni Tita Liza.

"You know what, we better leave, and you better find another law firm because I won't allow anyone to disrespect my employees, you need to learn the word respect and next time learn to be professional in all aspect Nadia. Let's go Elisse!" Dagdag niya bago tumayo, halata sa mukha niya 'yung inis.

"Tita, wait lang po." Habol 'ko pa sakaniya. "Tita, hindi niyo na po dapat pinatulan si Mrs. Aragon." Wika 'ko sakaniya.

Humarap ito sakin and she took a deep sigh. "Hija, kahit sinong employee 'ko ang tratuhin ng isa sa mga client 'ko ng gano'n hindi ako papayag, you are working hard, giving all your efforts and best to serve them and you do not deserve that kind of treatment, isa pa she's not only disrespectful to you but also to me and especially to my son, what she's trying to say is, Sandro made a mistake and poor choice by choosing over her daughter." Giit pa ni Tita.

"Hija wala namang masamang maging mapag pasensya tayo at kalmado sa lahat ng pagkakataon, maging professional, pero hindi din masama ang ipagtanggol ang sarili natin sa ibang taong sinusubukan ang pasensya natin lalo na if you don't deserve that." Wika niya pa ulit.

"Remember this Hija, always choose kindness and respect but don't hesitate to fight if needed, don't let them disrespect you especially if you know deep down inside you that you didn't deserve that kind of treatment and one thing more, learn to be calm and still be professional at all times, do you understand?" Paalala ni Tita Liza at saka lumapit sakin para yakapin ako ng bahagya, naglakad na kami palabas doon sa restaurant at bumalik na kami ng office, pag dating namin ay nakita naman  si Sandro sa office ng mommy niya hinihintay kami.

"Son, what a surprise!" Bati ni Tita sakaniya lumapit si Sandro para makipagbeso sakaniya.

"Elisse, nagtatampo na'ko mommy kasi ikaw na lang 'yung laging kasama niya baka naman po puwedeng ako naman hehe." Baling ni Sandro sa mommy niya at saka siya napakamot siya ng ulo sa sinabi niya.

Lumapit ako sakaniya at saka 'ko bumulong. "Hindi ka ba nahihiya sa mommy mo ha, ang corny mo talaga." Biro 'ko pa sakaniya habang pinipigilan 'ko 'yung tawa 'ko kasi nakita 'ko 'yung reaksyon niya na nakasibangot siya. "Eto totoo naman ha." Dagdag niya sabay baling sa mommy niya.

"Hay na'ko, oh siya sige na alis na kayo." Wika namam ni Tita.

"Pero tita, madami pa po akong gagawin eh." Reklamo 'ko naman nung pumayag siya.

"Si Yasmin na bahala doon total siya naman talaga ang naka assign doon." Dagdag pa ni Tita kaya lumabas na kami nung office dahil hindi din naman papayag si Sandro na umalis siyang hindi ako kasama, yo'n nga 'yung pinuntq niya doon diba.

"May problema ba, Elisse?" Nagtatakang tanong ni Sandro habang nagda-drive siya.

"Wala naman pero alam mo ba kanina na nakasagutan ng mommy mo ang mommy ni Frances, siya kasi 'yung client ng mommy mo kanina eh." Kuwento 'ko pa sakaniya.

Huminto naman sandali si Sandro at saka binaling 'yung tingin sakin. "Mommy ni Frances?" Ulit niya pang tanong.

"Oo, nag consult kasi siya sa mommy mo about one of their property sa probinsiya so ayon na punta 'yung usapan sa'yo." Saad 'ko pa.

"Di bale, hayaan mo na yo'n. Saan ba talaga tayo pupunta?" Pag iiba 'ko sa usapan.

"Fine, pero kung ano man 'yung sinabi ng mommy ni Frances please don't think too much, Alright!" Paalala niya tapos ngumiti siya sakin.

"Di bale, may surprise ako sa'yo." Wika niya bago bumaba ng kotse. "We're here!" Dagdag niya.

Nilibot 'ko 'yung tingin 'ko at saka 'ko binaling 'yung tingin 'ko sakaniya. "Anong meron?" Nagtatakang tanong 'ko sakaniya.

Lumapit naman siya para hawakan 'yung kamay 'ko. "Nakalimutan mo na ba?" Paninigurado niyang tanong. "Ang ano?" Ulit 'ko pa sa tanong.

He took a deep sigh. "Gano'n ka ba talaga ka busy para makalimutan mo 'yung anniversary natin." Malungkot niyang wika at bakas sa mukha niya 'yung disappointment.

"Sorry Love, hindi 'ko na kasi alam 'yung mga date at takbo ng araw." Paliwanag 'ko sakaniya at saka 'ko siya niyakap, hindi 'ko naman mapigilang hindi matawa sa naging reaksyon niya. "Ang cute mo talaga pag nagtatampo ka." Pang aasar 'ko pa sakaniya sabay pisil sa pisngi niya.

"Akala mo ba talaga nakalimutan na tong araw na 'to." Nakangiting tanong 'ko sakaniya.

"Wait." Wika 'ko at saka 'ko kinuha sandali 'yung regalo ko sakaniya na nakalagay sa paper bag na kanina 'ko pa bitbit.

"Happy Anniversary, Love." Bati 'ko sakaniya at saka 'ko inabot 'yung paper bag na may lamang picture frame at may painting yo'n ng mukha niya.

"More than three months kong ginawa yan kasi gusto kong ma-perfect at mag mukhang realistic 'yung drawing na parang totoong painting!" Nahihiyang wika 'ko sakaniya pero nakita 'ko naman sa mukha niya ang saya.

"Thank you, Love.." Saad niya pa at saka niya 'ko niyakap ng mahigpit.

"Nagustuhan mo ba?" Tanong 'ko sakaniya habang naglalakad lakad kami. "Oo naman, maganda pero mas maganda ka." Pambobola niya pa sakin.

Lumipas 'yung ilang oras pero nandito pa din kami tapos na nga kami mag dinner eh, nag prepare kasi siya ng dinner for the both of us tapos nag kukuwentuhan na lang kami about random things, eto lang din 'yung nakahiligan naming gawin 'yung mag deep talk at pagmasdan 'yung city lights at mga bituin lalo na pag gabi, nakaka-relax din kasi.