TL#1: By my side (Completed)

Chapter 1

Nakapalumbaba ako at bored na bored na nakatingin sa harapan, sa teacher naming nagtuturo ng Physics. Gosh! Sabi ko i-e-ace ko ang subject na ito pero, ang hirap! Nakakabagot, at ang sakit sa ulo!

So, ganun lang ang nangyari throughout ng period na yun. Ni wala mang pumapasok sa utak ko. Para bang pumapasok sa isa kong tainga mga sinasabi ng Physics teacher namin, tapos lalabas sa isa. Hindi niyo gets? Bahala ka umintindi.

Nagpaalam na ang aming guro sa Physics. Next subject, Biology. O diba? The best! Woah!

Nag-unat naman ako ng buong katawan, habang humihikab. Hanggang sa may kumalabit sa akin.

"Miss Ocampo?"

Tumango naman ako sa lalaki na nakapang-junior high na uniform. "Ako nga. Bakit?"

"Pinapatawag ho kayo ni Mrs. Pomelo."

Sandali akong natigilan. Bakit ako pinapatawag ng principal namin? Tumayo na ako sa aking upuan, nang magkaroon ako ng ideya kung bakit. Pero huwag naman sana tama ang hinala ko.

Kasama ko ang junior high sa pagpunta ng office. Pasimple pa akong tumingin sa kaniya para sana tignan ang ID kaso wala. Sayang, pogi pa naman. Char! Hindi ako lumalandi ng mas bata sa akin noh.

"Thank you." sabi ko dito, nang makarating kami sa tapat ng office.

Nginitian naman niya ako, at bahagyang nag-bow. "Sige lang po." saka na ako iniwan.

Kumatok muna ako bago dahan-dahang binuksan ang pintuan ng office. "Good afternoon." magalang na pagbati ko. "Si Mrs. Pomelo po." sama-sama kasi ang principal, administrator, at iba pang faculty members.

"Ayun, ija." sagot naman sa akin ng administrator, sabay turo kay Mrs. Pomelo na as usual ay istrikto at seryoso ang mukha.

Bahagya akong yumuko sa administrator, saka na magtungo sa table ni Mrs. Pomelo. Walang sabi-sabing umupo naman ako sa isang visitor's seat.

Maraming natatakot dito. Lahat ata ng estudyante dito sa school namin pero, ako? Nope. Kaibigan kasi siya ng mama ko. Pero, yeah, may times na natatakot ako sa kaniya pero, bihira lang.

"Miss Ocampo."

"Yes po, Mrs. Pomelo?" nakangiting tugon ko dito. See? Not scared.

"Nakapag-decide ka na ba kung saan ka mag-cocollege?"

Sandali akong natigilan sa tanong pero hindi ko pinahalata. Nabigla ako dun ah. But I already expected it. Tama hinala ko.

"Hindi pa po." i remained my smile, and cool. Kahit ang totoo, kinakabahan na ako. Remember what I said na may times na natatakot ako kay Mrs. Pomelo? Well, this is it.

"Meivis.." buntong-hininga nito, sabay tanggal ng kaniyang suot na salamin. "You need to decide before the school year ends--"

"I will naman po pero... Hindi lang po muna ngayon." I know. That was rude of me. Namputol ako ng mas matanda sa akin, but I can't help it. Baka ano pa sunod na sabihin niya.

Bumuntong-hininga lang ito ulit, saka nanaman ako tinanong. Not as a principal, but as a tita. "How things going, Meivis? Nabalitaan ko kay Aster na nagkakaproblema ka raw sa finances mo?"

Napalabi ako. Aster! Yari ka sakin mamaya, babae ka!

"Tita--"

"Just tell me the truth, Meivis. Ako lang 'to."

Napahinto ako. Exactly, tita, it's you. Kaibigan ka ni mama. Baka sabihin mo sa kaniya mga nalalaman mo. Argh! Yari talaga sa akin si Aster! Tignan lang talaga niya!