Alive nor Soul I'm Into You (Completed)

Panghuli

Molly's Pov

I opened my eyes. The see breeze makes me calm. Tumayo ako upang mag lakad lakad. Binitbit ko ang sandals ko at nagsimulang lumakad. Dinadama ko ang hangin. Ngumiti ako at habang pinagmasdan ang mga alon.

Ang sarap sa pakiramdam. Walang problema....

Nagpatuloy ako sa paglalakad hanggang sa may nakita akong bahay. Ang ganda naman non.

Mapuntahan nga...

Tumakbo ako upang magtungo don. Makaluma ang bahay. Binuksan ko ng dahan dahan ang pinto. Sinilip ko ang loob nito.

Ang gandaa.......

Unti unti akong pumasok. Hindi ko isinara ang pinto. Hinayaan ko lang itong bukas.

Maliwanag ang bahay. May hagdan sa gilid. May iba't ibang paintings. Mula sa kahoy ang sahig. Maligaya ang bahay, may bulaklak sa gilid na nagsililbing desenyo na siyang nakakapagpaganda lalo ng bahay.

Sino kayang nakatira dito? Bakit ngayon ko lang naisipan na puntahan ang kugar na ito? Kung alam ko lang ito noon, siguro dito na ako parating tumatambay.

Naglakad ako papalapit sa paintings. Nakuha ng atensyon ko ang isang litratong pintura ng babae. Ang ganda niya. Kulay blue ang kanan niyang mata, skyblue naman sa kabila. Nakangiti siya na kita ang ngipin. Ang mga labi niya'y mapupula. Rossy cheeks. Matatangos na ilong. Nakasuot siya ng dress na kulay asul. May mga bulaklak siya sa buhok niya. At ang paru paru sa likuran niya ay buhay na buhay. Kung titingnan mo ang buong kabuoan niya ay para siyang dyosa. Makapangyarihang dyosa... Sino siya?

"Molly"

Napalingon ako sa likuran ko

"Lexter!"

Ngumiti ako sa kanya pero agad ding nabawi nang mapansin kong iba siya.

Bakit? Bakit maputla siya?

Hinawakan ko ang kamay niya ng dahan dahan.

Ang.. ang ginaw niya... Para. Para siyang patay...

"No..."

"Molly.."

Ibang iba siya ngayon..

"Huwag kang lalapit! Lexter ano ba!"

"Molly listen"

"Ayoko. Please no. Wag mo akong hawakan.... Ayoko na dito! Nananaginil lang ako! Aalis na ako! Aalis na ako!" sigaw ko at nagmadaling lumabas sa pintuan.

Tumakbo ako ng tumakbo hanggang sa hingalin ako. Inangat ko ang paningin ko.. no...

Tumakbo uli ako pero shit. Nagbalik balik lang ako. Tuwing lalabas ako ay bunabalik ako sa loob ng bahay. Paulit ulit. Paulit ulit.

"Molly.."

No......

"Don't be afraid molly.. wag kang matakot sakin. Please. May ipapakita lang ako sayo and after that you can go"

Lexter...

"Please.. Molly..."

The way he talked. Siya parin ang Lexter na nakilala ko at mahal ko..

I nodded. He held his hand and I accepted it.

Umakyat kami sa pangalawang palapag ng balay. Dumiretso kami sa isang sulok at may binuksan siyang bintana ng stock room.

Hidden place..

Natutop ko ang bibig ko ng makita kung ano ang meron don.

A woman.. She's pale. Pale as white. Ang maaalon niyang buhok ay gulong gulo. Nakabuka ang bibig at may puting likido sa gilid ng labi.

"I tried to stop you pero hindi kaya. You keep on saying 'Im sorry' believe me Molly. I did everything just to stop you" ani ni Lexter

Nag flashback ang lahat. Bumalik lahat. Masakit. Masaya. Masakit. Masakit. Masakit. Maraming masasakit.

The woman... She's me...

"How? Why? Don't tell me? Shit. You were dead? Simula nong una kitang nakilala? The hell are you playing with me? Stop this already Lexter. Ayoko na please.."

"I'am Molly.."

"Pero ba't nahahawakan kita? Bakit nakikita kita? Bakit ganun?"

"Driff is my bestfriend, lalaki siya. He let me use his body everytime I wanted to helped you, everytime I wanted to save you. Gagamitin ko ang katawan niya, mahirap kasi mukha niya ang makikita mo at hindi ako. But with the help of her, I managed to show my face to you. Kahit mukha lang okay na basta't matatak sa isip mo na ako yun, na mukha ko yun, basta't hindi ako mawawala sa isip mo ayos lang Molly."

"Whyy..."

"It's a long story to tell Molly. But to make it short I exchange my whole life to help and to support you, remember the boy you saved when you were 8? Called some help and bring him to the hospital? 2 months Iater he died."

I remember that boy. Siya ang dahilan kung bakit naihulog ko sa bisekleta ang aking step sister. Siya angh dahilan kung bakit ako ang nag papaaral sa sarili ko.

"I was given a chance to live by a goddess but I refused for you to be protected by me, walang silbi kung mabubuhay ako muli Molly, mabubuhay ako pero sandali lamang. Mabubuhay ako at muli na namang maghihirap ang pamilya ko sa pagpapahospital sa akin. I can afford to die than to see my family hurting because of what I've done. Walang silbi Molly."

Lumapit siya sakin.

"I failed to protect you. I'm sorry Amore..."

And then I felt him hugging me.

"Were 24, 16 years I fall inlove wirh a girl who turned into a lady now"

Damn.

"Alive or not I'm into you too.." and just then I found myself hugging him back

ki ego se agapo...

ki ego se agapo agápi