Run/Τρέξε

Τρέξε!

"Ντέιβιντ πάμε να φύγουμε" κλαψουριζω ενώ κρατάω το κινητό με τον φακό ανοιχτό ώστε να βλέπω καλύτερα.

"έλα Λένα δεν θα σου εμφανιστούν φαντάσματα και για να σε φάνε " με τσιγκλαει ο Πέτρος ενώ με προσπερνάει. Πως γίνεται τόση ανοησία μέσα σε δύο σώματα;

"έχω ακούσει πολλές ιστορίες γιαυτό το μέρος! Έχω δει και βίντεο στο YouTube!" συνεχίζω να κλαψουριζω ενώ περπατάω όλο και πιο κοντά τους.

"τα κάνουν για πλάκα δεν..." σταματάει από τον παράξενο θόρυβο που ακούστηκε λιγο πιο μπροστά μας. Ήμουν έτοιμη να λιποθυμισω από τον τρόμο μου μόνο που άκουσα αυτό το τρίξιμο.

"σας το είπα! Πάμε να φύγουμε δεν μπορώ!" λέω και αρχίζω να κλαίω. Δεν έπρεπε να συμφωνήσω να έρθω μαζί τους... Άρχισα να λέω από μέσα μου ενώ δάκρυα έβγαιναν από τα μάτια μου

"γαμω Πέτρο ηρέμησε λίγο την πάω να δω τι ήταν" ξεφυσαει ο Ντέιβιντ και μας αφήνει μόνους. Χωρίς να χάσει αφορμή ο Πέτρος με αγκαλιάζει και με φιλάει στο μέτωπο απαλά.

"άμα ήμασταν κάπου αλλού εκτός από εδώ το ξέρεις πως θα σε βαραγα;" τον ρωτάω και αφήνει ένα μικρό γελακι.

"ΒΟΉΘΕΙΆ" με το που ακούμε την φωνή του Ντέιβιντ να ζητά για βοήθεια κοκκαλωσαμε. Ήθελα να κουνηθω από την θέση μου αλλά δεν μπορούσα από τον τρόμο που με είχε καταβάλει, ένα βάρος στα πόδια μου με σταματούσε και αυτό ήταν που με έκανε να φοβάμαι ακόμα πιο πολύ.

"πάμε!" μου φωνάζει ο Πέτρος και χωρίς καν να με ρωτήσει με τραβάει από το χέρι μου. Με μιας φτάσαμε από εκεί που είχαμε ακούσει την φωνή του Ντέιβιντ, η πόρτα ήταν όμως κλειδωμένη.

"τι φάση;" ρωτάει ο Πέτρος και χωρίς να σκεφτεί περαιτέρω ρίχνει όλο του το σώμα πάνω στην πόρτα. Ευτυχώς γιαυτόν ήταν παλιά και σκουριασμενη κι άνοιξε γρήγορα. Όταν μπήκαμε μέσα είδαμε τον Ντέιβιντ να κάθεται χαλαρά στο παράθυρο με τα γυαλιά ηλίου και το κινητό με τον φακό να φωτίζει από κάτω το πρόσωπο του.

"αντε γαμησου μαλακα" ψέλλισε ο Πέτρος ενώ άρχισε να παίρνει βαθιές ανάσας όπως και εγώ.

"δεν μπορείτε να πείτε σας έκανα να τρομάξετε" περιφρονευετε ενώ κατεβαίνει χαλαρά από το παράθυρο και ταυτόχρονα βγάζει τα γυαλιά του για να τα ξανά τοποθέτηση πάνω στην μπλούζα του.

"έτσι και το ξανά κάνεις ε" τον απειλώ ενώ συνεχίζει να γελάει. Ακόμη αναρωτιέμαι γιατί τον κάνω παρέα...