မိနစ္အနည္းငယ္ႀကာေတာ့ soo လည္း
ငိုေနတာရပ္သြားတယ္ မ်က္ရည္ေတြကို
သုတ္လိုက္ျပီး
''gomarwyo yeol sshi yeolဒီေန ့အားလားဟင္ အခုအိမ္ျပန္ရင္သြားစရာရွိေသးလား''
''arrnyi မရွိပါဘူး ဘာလို့လဲsoo sooဘယ္သြားခ်င္လို့လဲ''
''soo ေလအခုစိတ္အရမ္းညစ္ေနလို ့ ကစားကြင္းသြားခ်င္တယ္ sooတေယာက္တည္းလဲမသြားရဲ သြားလည္းမသြားတတ္လို့ အဲ႔ဒါyeol
လိုက္ခဲ႔ေပးလို့ရမလားလို ့ပါ''
''inn ရပါတယ္sooရဲ႕ ဒါနဲ႔ အဆင္ေျပရဲ႕
လား soo' oppaေကာ သြားေခၚတာပါမလာဘူးလား sooဘာျဖစ္လာတာလဲဟင္''
''yeolျဖစ္နိုင္ရင္အဲ႔အေၾကာင္းမေမးပါနဲ႔လား sooအဲ႔အေၾကာင္းျပန္မေျပာခ်င္ေတာ့လို့ပါ''
''arr miyan ဒါဆိုမေမးေတာ့ပါဘူး''
''inn gwinchana ဒါဆိုသြားရေအာင္ေလ''
At classroom,
''kai မင္းရဲ႔sooလည္းမလာေသးပါလား
ဒီေန့သူတို့ေစာဆင္းမယ္ဆို''
''ေအးကြ ဒီအရႈပ္ထုပ္ဘာလုပ္ေနလဲမသိဘူး''
''သူ ့ဘာသာျပန္သြားတာေကာမျဖစ္နိုင္
ဘူးလားကြ''
''ဟင့္အင္းမျဖစ္နိုင္ဘူးကြ သူကငါမပ္ဘဲဘယ္ေတာ့မွတေယာက္တည္းမသြားတာမင္းလည္းသိရဲ႕သားနဲ႔ ဘာလို့မလာေသးလဲမသိဘူး
စိတ္ရႈပ္လိုက္တာကြာ''
''ဒါဆိုလည္းသူ ့အခန္းလိုက္သြားၾကည့္ရေအာင္ေလ''
''ေအးကြာ လာ သြားၾကရေအာင္''
sooတို့အခန္းေရွ႕လည္းေရာက္ေရာ အခန္းထဲမွာလူတေယာက္မွမရွိေတာ့တာကိုေတြ႔လိုက္ရတယ္
''ဟာ အခန္းထဲမွာလဲတေယာက္မွမရွိေတာ့ဘူး
ဒီေကာင္မေလးဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ''
''kai မင္းsooဆီphဆက္ၾကည့္လိုက္ေလ''
''aye''
တူူ~~~~~ တူ ~~~~~တူ~~~~~
''မကိုင္ဘူးကြ ဒီအရႈပ္ထုပ္ဘာလုပ္ေနလဲမသိဘူး phေတာင္မကိုင္နိုင္ဘူး''
kaiေျပာသာေျပာေနရတာ သူေတာ္ေတာ္စိတ္ပူေနပါၿပီ
sooကသူphဆက္ရင္ကိုင္ေနၾက
ကိစၥတခုခုရွိလည္း
