Baśnie z tysiąca i jednej chwili

Rodzeństwo w Pierwotnych Płomieniach.

 Dawno dawno temu w odległym królestwie magii i różnorodnych stworzeń, na tronie zasiadał król Victor władający płomieniami. Wiele lat zmagał się z prześladującym wsie smokiem, z którym starał się walczyć w każdy sposób. Po wielu próbach znalazł sposób aby zgładzić Smoka za sprawą swojej mocy. Gdy ogłoszono jego zwycięstwo jego lud okrzyknął go Smoczym Władcą. Król zasłynął ze swojej mądrości oraz sprawiedliwości, jednak pomimo tak szlachetnych tytułów i odznaczeń, wiele lat zmagał się z samotnością.

Pewnego słonecznego, pięknego dnia, król Victor poznał księżną Miriam z krainy, w której władcy władali wodą i piorunami. Władca zakochał się w niej od pierwszego wejrzenia i postanowił uczynić ją swoją królową, aby razem mogli władać jego krainą.

Po kilku latach ich szczerej miłości, narodziły im się bliźnięta- syn i córka. Swoim dzieciom postanowili nadać imiona Dante, który był starszy od swojej malutkiej siostrzyczki, Sofii. Wychowywali się na królewskim dworze, gdzie byli otoczeni magią i historiami o dokonaniach rodziców. Oboje również szkolili się u najlepszych nauczycieli z całego świata. Pewnego dnia, gdy już dzieci były starsze Dante postanowił pójść w ślady ojca i wyzwolić świat od smoków. Ruszył więc w podróż do sąsiednich królestw, aby im pomóc. Sofii natomiast w tym samym czasie wyruszyła do wioski płomiennych Elfów aby nauczyć się sztuki władania ogniem. Jej nauczycielem został mądry znawca ognistych arkanów o dumnym imieniu Kaileen. Długie tygodnie spędzali na wspólnej nauce doskonaląc umiejętności księżniczki. Gdy Sofii w swoich umiejętnościach była na równi z Elfem postanowiła wrócić do rodzinnego królestwa i czekać na powrót brata aby opowiedzieć mu całą historię.

Pewnego dnia do króla i królowej dotarła smutna informacja, że ich syn nie wrócił z misji i został uwięziony przez jednego ze smoków, który nosił imię Bob. Ta wiadomość dotarła także do Sofii, która z obawy o życie brata, postanowiła wyruszyć aby ocalić Dante. Przez całą drogę młoda już kobieta zastanawiała się, jak pokonać bestię i postanowiła, że nie będzie używać siły lecz sprytu (pewnie jakby chodziła do Hogwartu wylądowałaby w Slytherinie). Po wielu godzinach podróży Sofii dotarła w końcu do jaskini smoka.

Bob wyszedł jej naprzeciw będąc gotowy do walki. Księżniczka powiedziała mu, że nie przyszła go zabić lecz odzyskać ukochanego brata. Smok nie chciał wypuścić księcia, ponieważ uważał, że wszyscy ludzie używają ognia do czynienia zła oraz chcą zawładnąć całym magicznym światem. Dziewczynka chcąc uświadomić, że Bob się myli pokazała mu, iż ona wykorzystuje ogień do czynienia dobra. Smok będąc pod wielkim wrażeniem umiejętności księżniczki i tym, że sztuki walki z ogniem zamieniła w coś pięknego. Jednak Sofii nie zapomniała o tym, że samym ogniem nie oczaruje Smoka i musiała wymyślić zagadkę, której Bob nie byłby w stanie rozwiązać i wypuściłby jej brata. Po wielu pomysłach, w jej głowie można było zauważyć obraz zagadki, której słowa brzmiały w taki oto sposób "Dajesz mi pożywkę- przeżyję. poczęstujesz mnie piciem- zginę." Smok dwoił się i troił lecz nie znał rozwiązania, więc zgodnie z obietnicą musiał wypuścić. Księżniczka szczęśliwa, że jej brat wrócił do niej okazała dobre serce dla smoka i zaproponowała mu możliwość powrotu do królestwa z nimi jednak pod warunkiem, iż nie będzie plądrował i niszczył okolicznych wiosek. Bob zgodził się aby tak było i razem na grzbiecie smoka wrócili do domu, gdzie czekali już zmartwieni król i królowa. Zwierzę postanowiło przeprosić go za swoje błędy, które popełnił. Z tej okazji postanowiono wystawić przyjęcie aby wszyscy mogli świętować to piękne wydarzenie w królestwie.

Księżniczka postanowiła zaprezentować przed światem swoje zdolności władania ogniem i obiecała wszystkim dzieciom, że kiedyś nauczy ich wszystkich sztuczek. Powiedziała im również, że nie warto się poddawać i walczyć o swoje nawet w najtrudniejszych sytuacjach. By być tak odważnym jak jej brat - Dante i cieszyć się każdą chwilą bo nigdy nie wiadomo co nas spotka w życiu! Dążąc do celu możemy osiągnąć coś pięknego, lecz nigdy nie zapominajmy o tym kim jesteśmy...