Yaz's POV.
"Maxwell, andaming tao rito sa labas nang bahay. Natatakot ako puro sila nakaitim. Sinabi ko naman sayo eh. Isama mo na ako dyan sa Norte." Tanging buntong hininga nalang ang aking nagawa at di na nakapagsalita ng marami dahil sa inis.
"Baby, please calm down. Wag ka na munang maglalabas ng bahay natin. I can't protect you now. I'm here in the empery." sagot nito sa telepono. At binabaan ko ito. May narinig akong helicopter na bumaba sa may helipad nang bahay at ako ay dali daling umakyat at nakita ko si Maxpein.
"Yaz let's go. You're waiting at the empery." Nagugulat man ay nagpatianod nalang din ako.
"Anong gagawin ko sa Norte? Pein?" Tawag ko rito at ito'y ngumiti lamang sa akin at itinuon ang paningin sa may labas nang sasakyang panghimpapawid.
Nakikita ko na ang bulwagan nang Norte. Maraming tao na ang nasa labas at parang may inihahandang pagsasalo.
Bibitayin ba ang mga Moon? Kasama ako? Kaya ako isinama ni Pein rito? Lumapit ako rito.
"Pein, natatakot ako." Bulong ko kay Maxpein nang makababa kami sa helicopter nang mga Moon.
Dapit-hapon nang marating kami sa emperyo at talagang ang hangin ay walang polusyon. Masasabi mong kay ganda nang pagiging pamumuhay ng mga tao lalo na ang mga Moon.
"Tsk, ayan sinasabi ko eh. Sinabi ko kasi mag-ingat ka ayan. Panay kasi puntos kay hyung." Pilit nitong kinuha ang kanyang kamay na hawak ko dahil sa takot.
Kamakailan may dumating na mga taong nakaitim at panay lang ang titig sa akin. Nung ikalawang araw naman may nagbabantay na sa bahay.
"Pein, kinikilabutan ako. I know this is not my first time here. Pero nakakatakot pa rin." Yun ay ang kasal nilang dalawa ni Deib. At yun naman ay marami kami ngunit ngayon--
"Hintayin mo si More. May sasabihin lang ako kay Maze." Umalis ito sa harap ko at iniwan ako nito sa loob ng bahay nila sa may sala.
"Oh, Yaz. Iha you're here na. Pagpasensyahan mo ang pagsubaybay ko sayo. Simula nang mapunta si Maxwell ay sobra ang pagaalala ko sayo kasabay nang pagaalala sa magiging apo ko sa inyo." Mahabang litanya at ito'y umupo sa magandang uri ng sofa nama'y ukit nang tatlong buwan na sumasagisag nang kung ano ang mga Moon.
"Kayo po pala nagpadala non 'dy. But bakit naman ganoon agad?" Napamaang na sagot ko rito.
"May nagtimbre sa amin na may kukuha sa anak nyo. Taga Norte at dito rin nakatira sa Norte." Nagulat ako sa sinabi nito at biglang nanginig sa aking kinauupuan.
"Pero tito, sa palagay ko ho may kinalaman ito doon sa napatay ni Maxrill bago ang pagkakaroon ni Maxwell ng PTA." umayos ako nang upo at kinuha ang inuming nasa lamesa.
"Iyon rin ang aking naiisip ngunit. Malabo ang mga iyon. Dahil kung sila man iyon. Patay na ang kanilang pangunahing rango na kapamilya nila. At wala silang laban kapag emperyo na ang usapan." Bumuntong hininga ito at lumagok nang tsaa.
"Nga pala ipapahanda ko na ang inyong kasal ni Maxwell sa lalong madaling panahon. Dahil hindi pwedeng lumabas ang bata sa sinapupunan mo nang di dala ang apleyidong Moon. Inaasikaso na nila Maze at Mokz ang mga gagamitin. Sana kooperasyon nalang Yaz." Ani nito at nag-ayos at pumagpag sa damit na akala mo'y nadumihan.
"Paano po sila Mom and Dad? My sister? Kaibigan? Makakasama rin po ba sila?" Sabi ko at humihiling kasa--"
"Siyempre, katulad kay Maxpein ganoon rin sa kanyang kuya. You can see you family but only in the day of your wedding." Ani nito at dumating si Maxpein kasama ang asawa at anak.
"Ano ba Sensui! Napakagulo naman eh. Bantayan mo yang anak mo. Masyadong maharot yang utak mo pati kamay lumalandi." Saway nito at sabay hampas sa kamay nitong nakaakbay rito.
"Oh siya, maiwan ko na kayo rito. Tatawagin ko lang si Maxwell." Umalis si Tito at umupo sa sofa si Pein at dumampot nang prutas sa lamesa si Spaun.
"Your room is in the 2nd floor, turn right third in the last." Sabi ni Pein at dumampot nang mansanas at kumuha ng isang ubas at ibinato kay Deib.
Kinagabihan...
"Yaz? Wake up sleepy head." Nagising ako sa yugyog na aking nararamdaman. At meron ring pahaplos sa aking buhok. Ang bango nang amoy hahahaha. Yumakap ako rito at siniksik ang ulo na dumadantay sa kanyang braso.
"Hmm..." unti unting pagmulat nang aking mata dahil sa paggising nang taong ito.
"Yaz, baby. why sleep here without me?" Si Maxwell. Inayos nito ang comforter.
"Maxwell, I'm sleepy. Gusto kong matulog nang marami. Kakarating ko lang kanina." Bigla rin itong yumakap habang nakahiga ako sa braso nito at inangat nang kaunti ang ulo. At panay ang halik nito sa aking pisngi at tenga pababa sa aking leeg.
"Maxwell. Your dad wants us to be patient. Meron kang pagtapos nang bukas. After the wedding." Ito'y tumigil at nagpatuloy ulit.
"Baby, i miss you. Why don't you give me this night hmm?" Pumasok na ang kamay nito sa ilalim nang comforter at humawak sa aking tyan.
"Patience, baby. Patience." Sabi ko at hinawakan ang kamay nito at nagpaalon nalang sa antok.
KINABUKASAN ARAW NG KASAL.
"Pein, do that again. Wala kang Sensuing makikita." Pagbabanta ni Maxwell. Biniro ni Maxpein si Maxwell na ako'y umurong sa kasal na magaganap. At ang kigwa, biglang naghalughog nang buong parliyamento kasama si Daddy More.
"Hahahahaha, hyung. Nasa may lugar kami nila Yaz na bawal ang lalaki. Inasar ka lang kala mo tinakbuhan ka. Di makakaalis yan nang bansa." Turo ni Pein at bumungisngis lang si Deib.
"Baby, I won't do that. Ni paglabas ko nga papuntang comfort room may mga tatlong rango akong kasunod at sa loob ng comfort room may babaeng nagbabantay at nakakulay itim ring damit. Wala akong takas baby." Sabi ko rito at humalik sa labi nito.
"I love you, baby." Lumapit ito at humalik sa aking labi.
"I love you too, baby. Wag kang masyadong nerbyoso, okay? Lalo na ngayon na di naman ako makakapagtago at alam mong may laman 'tong aking tiyan." Muling hinagkan nito ang labi ko at ako'y natawa na lamang.
-----(no parts will be posted. this is only one shots. Thanks for reading)
END.
