Bölüm 7▫

109 8 0
                                    

Bir ay olmuştu birlikte oluşumuzun onunla gayet huzurlu ve iyiydim beraber vakit geçirip bu beraberliğimizin tadını çıkartıyorduk annesinin biricik oğluşu olmuştum destinayı bizimkilerlede tanıştırmıştım ve sevmişti bizimkiler onu.

Bugün onunla buluşmak için aradım çok özlemiştim hoş her gün özlüyorum hep gittiğimiz parkta buluşacağımızı söyleyip kapattım telefonu.

Pineklemeyi bırakıp hazırlanmaya koyuldum beraber yaptırdığımız
t-shirt giyecektim ismimiz olan benim ismim onunkinde ,onunkide benimkinde basılıydı hazırlanıp çıkacaktım fakat hava bulutluydu sanırım yağmur yağacaktı ona göre hazırlanıp çıktım.

Bir hafta ablasında kalıyordu onu almak için ablasına yakın bir durakta bekleyecektim kulaklığımı takıp onun bana gönderdiği şarkıyı açtım.
Yürümeyi severdim biraz daha seri olup onu görmek için sabırsızlanıyordum ama yağmur çişelemeye başlamıştı neyse deyip devam ettim yola aniden gök gürledi
Hafif yerimde sıçrasamda gelmiştim durağa hemen numarasını çevirdim hazırlanıyordu hala süslü sevgilim Gülümseyip beklemeye devam ettim.

Sıkılıp sosyal medyada oyalanıyordum oyalanmaz olaydım baştan ayağa sırılsıklam olmuştum tam bir şeyler diyecekken bir bayan yaklaştı eliyle üzerimi temizlemeye çalıyordu özür dilerim gibi şeyler zırvalıyordu kes! Deyip bir adım uzaklaştım ondan konuşursam çok kötü olacaktı uzaklaştım oradan.

Destina da gelmek bilmedi sinirliydim üzerim mahvolmuştu.
Silmeye çalıyordum elimle silebildiğim kadar her neyse deyip orda olan bir taşa oturup beklemeye devam ettim yağmur dinmişti.

Ah gelmişti gözümün nuru şimdi iyiydim el sallayıp etrafa bakıp arabaların geçmediğine emin olup karşıya geçecekti yollar ıslak ve kaygan olduğu için dikkatli ve hızlı gelmesini söyledim çünkü burası işlek bir yerdi arabaların hiç durmadığı bana yaklaşıp kollarımı açıp yüzümdeki Gülümsememi hiç bozmadan sevdiğimi bekledim.

Fakat o çığlık tam bana kollarını açıp geliyorken bir arabanın fren sesi ve çığlık destinanın çığlığıydı beynim uğuldadı gözlerim karardı yok o olamazdı destinam olamazdı etrafında oluşan kalabalık orda bir telaşla ambulansı arayan kadının sesi bir şeyi seçemiyordum ve hemen kalabalığı itip kadınımı kollarıma aldım, gözlerini aç diye bağırdım yalvarırım aç ben böyle söylerken ambülans gelmişti hızlı ve aceleyle aldılar onun elini tutup içeriye geçtik ağlayarak lütfen uyan destina diye tekrarlıyordum orda olan kadın sakin olmamı gibi şeyler söyledi üzerine bağırdım sevdiğim ölüyor beni değil onu iyileştir..
Birşey demeden devam etti ben orda birşey hissettmiyordum sadece onun çığlığı yere düşüşü gelmiştik hızlı etmelerini söyleyip ameliyathaneye aldılar onu.

Yere yığılmıştım gözyaşlarım gözlerimden firar olurken hemen aklıma Fatma teyzeyi aramak geldi peki arayıp ne diyecektim toparlanıp aradım çalıyordu çatallaşmış sesimle fatma teyzeye durumu izah edip gelmesini söyledim.

İki saat olmuştu halen ses yoktu delirecektim. Koşa koşa yanıma gelen fatma teyze hemen bana sarıldı, sarılışında hıçkırıklarla iyi olacak fatma teyze beni onaylayıp elleriyle gözyaşı mı sildi toparlanıp onu oturttum bir sabırla beklemeye başladık.

Sonunda çıkmıştılar ameliyat iyi geçmişti yoğun bakıma alınmıştı fatma teyzeyi eve gönderdim çok zor oldu ama başarmıştım çok yorulmuştu ona da kıyamayıp göndermiştim o süre içinde hala inanmıyordum kötü bir rüya gibiydi fakat gerçekti sevdiğim orda yatıyordu ve ben burdaydım benim yüzümdendi buluşmak için aramamalıydım yağmur yağınca iptal etmeliydim ama yapamadım benim yüzümdendi ellerimle yüzümü kapatıp tekrar zayıflığımla ağlamaya başladım benim yüzümdendi nolur iyileş destina yalvarıyorum.

Bir sese başımı kaldırdım, "geçmiş olsun".

Küçük•Where stories live. Discover now