Aydamı Geceye küstü

2

denizin anlatımından.

"asıl ben niye burdayım" dediğinde benim yaptığımın aynını yapmış ve benim yakama yapışmıştı bir ona bir eline baktım ve bıkkınlıkla konuşmaya başladım

"ne kadar istiyorsun uzatmadan söyle"

sonuçta her insanın bir fiyatı vardır.
bakalım bu kızınki ne kadardı.

"ne"

şaşkınlıkla çıkan sesine karşı bende şaşırmıştım.

"ne kadar istediğini söyle, dosya
karşılığında sana istediğin parayı vericem"

dediğimde saf saf suratıma baktı.
daha fazla sinirlendiğimi hissettiğimde ne zaman bırakmış olduğumu bilmediğim yakasını tekrar tuttum ve

" eğer dosyayı vermezsen bende bu evden bir adım dahi dışarı çıkmana izin vermem sana zindanı yaşatırım anladınmı?"
tıslayarak söylediğim kelime karşısında kaşları havaya kalkmış bir şekilde cevap verdi.

"yok olmaz"

sudenin anlatımından.

"eğer dosyayı vermezsen bende bu evden bir adım dahi dışarı çıkmana izin vermem sana zindanı yaşatırım anladınmı"
ne yani gerçektenmi
vallahamı, yani aslında ev harika ama bir oğlanla aynı evde yaşamak yok olmaz.
' saçmalama sude bu kadar lüks bir ev ve sen reddediyon milletin iç sesi neler yapıyo ben senin yüzünden hala çöplükte yaşıyom hayalin bile fakir.'
yani pek haksızda sayılmazsın ama çocuk teklif etmediki reddediyim.
hem sen defol bi
konuya geri döndüğümde hafif tereddütle konuştum

"yok olmaz"

bunun üzerine öfkelenmiş gibiydi
yüzüme yaklaşarak konuştu

" seçim yapabileceğini kim söyledi"

bir adım geri çekildim şimdi dosyaları yaktım desem buda beni yakar hemde diri diri yok söyleyemem

"dosyalar nerdee"

dediğinde

"söylemiceeeeeem"

diye bağırmıştım aslında bağırmak istememiştim ama bir anda olmuştu işte. bağırmama hafif şaşırmıştı ama bozuntuya vermedi ve bulunduğum odanın kapısına doğru yürürken konuştu

"dediğim gibi söylemediğin sürece bu evde hayatını zindana çeviririm pis sürtük"

ne
tam ağız burun dağıtmalık adam.sinirlerim iyice tepeme çıkmıştı
ama takmadım ve az evvel çıktığım yatağa geri girdim bu esnadada burdan nasıl çıkacağımı düşünüyordum. çıkmak zorundaydım çünkü hala yapmam gereken şeyler var. bunlar içinde iş bulmalıyım.ooff daha fazla bu konuları düşünmemek adına konuyu değiştirdim ve birkaç dakika sonra uykuya daldım.

uyandığımda duyduğum enfes kokuyla mutfağa indim.daha önce çok aç kaldım ama yemek olmadığı için şimdi karşında yemek olması ve senin yiyememen içler acısı.
mutfakta çalışmakta olan kadına baktım o adamın annesimi aceba ama hiç benzemiyolar derken benim baktığımı fark etmiş olacakki

"içeri gelsene" dedi

bense tedirgince içeri adımladım işini yapmaya devam ederken konuştu

"sen şu dosya meselesi için gelen kızsın deilmi" dediğinde
hızlıca cevap verdim

"evet"

"hmm bu arada ismin neydi"diye sorduğunda ismimi söylemek ve söylememek arasında kararsız kalınca