One little love

eight✨

One little love 💙

မနက်ခင်းလေးဟာ ဒီနေမှသာယာနေသလိုပင် သူရင်ခွင်ထဲကကောင်လေးကိုယ်ပေါ်ကို နေရောင်ဖျော့ဖျော့လေးကျရောက်လာတော့ ထိုနေရောင်လေးကို ကာပေးရင် သူရင်ခွင်ထဲက ကောင်ပေါက်လေးကို နိုးရမရ်လေ မဟုရင် ဒီနေမှသူမားဆီမပြန်ရင် သူအိမ်ကစိတ်ပူနေမရ်မလား မနိုးချင်ပါဘူး ချစ်ရသူအိပ်နေတဲ့မျက်နှာလေးကို အနမ်းလေးတွေပေးးရင် ချစ်ရသူကိုနိုးရသည်

"ကလေး ..."

"...."

"ကလေးလို့ ထတော့ ‌...နေမြင်နေပြီး ကလေးအိမ်ပြန်ရမရ်မလား..."

"ခနလေးပဲကိုကိုရယ် ကျနော်ခန‌လေးပြန်အိပ်ချင်လို့ ...."

"ကဲကလေးလေးက လိမ္မာပါတရ်နော် ထတော့ ..."

သူအဲလိုနိုးတော့ ချစ်ရသူဟာစောင်ကို‌ခေါင်းးထိဆွဲခြုံရင်း ပြန်အိပ်နေသောချစ်ရသုကိုနိုးဖို့တစ်နည်းပဲရှိပါတော့တရ်

ချစ်ရသူရဲ့စောင်အောက်သူပါဝင်လိုက်ပြီး ဘာမှမဝတ်ထားတဲ့ချစ်ရသူကိုယ်လေးအပေါ်ကို အပေါ်စီးကနေ အုပ်မိုးလိုက်ပြီး

"ကလေးမထဘူးလားပြော.."

"အင်း..."

"အာဆိုကိုကို အဆိုးမစို့နဲ့နော်..."

ပြောရင်းနူတ်ခမ်းပေါ်ရောက်လာတဲ့နူတ်ခမ်းတစစ်စုံ ဘယ်လောက်နမ်းနမ်း မရိုးသွားတဲ့နူတ်ခမ်းလေးကိုနမ်းရင်း နမ်းရုံနဲ့မကျေနပ်နိုင်အစကတော့ ချစ်ရသူကို စချင်ရုံဖြင့် နမ်းကိုစလိုက်ပေမဲ့ အခုသူကိုယ်တိုင်ပင် မရပ်ချင်တော့

နော်အနမ်းတွေအောက်ကချစ်ရသူရဲ့လက်သေးသေးလေးတွေနဲ့ဘကျောကိုထုမှ ချစ်ရသူအသက်ရူကြပ်မှန်းသိလိုက်ရတရ်

"ကျနော်ထမရ် ရပြီးလားအခုကျနော်အပေါ်ကဖယ်ပေး..."

"အင်း အဲလိုမှာပေါ့ ကိုကိုကလေးက..အာသရီချစ်ဖို့ကောင်း...လာ ကိုကိုချီမရ် ..."

"အင်း...'

ရှောင်းကျန့်ရိပေါ်ကို ပွေချီလိုက်တော့ ရိပေါ်ဆီက

"အ့...ဖြေးဖြေးချီပါ နာတရ်လို့ သူမခံရတိုင်းသူများကိုအရမ်းလုပ်တရ် ..."