I'M STUCK WITH YOU

Chapter 2 IKAW

Trisha's Point Of View

Halos isang oras din kaming namahinga sa Resto na kinainan namin. magkatabi kami ng upuan habang kaharap sina tito Bob at shanley! halos pagkabata ni tito bob kinuwento niya samin.

"Naalala ko pa nun kung paano ako naghabol kay tita Irene niyo. Naaksidente siya at nagkaron siya ng Amnesia. Hanggang sa nalaman ko na nagkabalikan sila ng ex boyfiriend niya" malungkot na sabi ni tito bob. "Pero hindi ako tumugil hanggat hindi ko napapaalala sa kanya kung ano ang meron kami, nung na ospital siya dun ako naglakas loob na puntahan siya! ako ang nagbantay sa kanya hanggang sa gumising siya at doon niya sinabi na aalala na niya lahat." hindi ko alam na marami pala silang pinagdaanan na pagsubok bago naging maganda ang buhay nila. "Halos maubos yung luha ko nun sa tuwa, dahil hindi na sayang ang paghihintay ko sa kaniya hanggang sa ikasal kami at pinagbuntis si Shanley." dagdag ni tito bob.

may kahulagang tumingin si tito bob na animo'y may seryosong sasabihin. nagiwas ako ng tingin at ibinaling aking sarili sa cellphone na kunwari'y nagtitipa ng mensahe kung kanino.

"ikaw Jacob, wala kabang planong ligawan itong si Trish? Dapat haggat maaga ay malaman niyo na ang nararamdaman niyo sa isa't isa." deretsong tanong ni tito Bob kay Jacob.

" Ahm, Sa ngayon po tito iniisip ko kung paano po ako babawi kay trish!" nakangiting sabi ni jacob.

matagal konang gustong sabihin kay jacob ang nararamdaman ko! pero pinapangunahan ako ng takot ko na baka masira ang pagkakaibigan namin, na ayaw kong mangyari. pero iba na ang nararamdaman ko ngayun hindi kona siya gusto dahil gusto kong higit pa sa kaibigan ang maging parte ko sa kaniya.

"at kasama nadun kung paano ko sasabihin sa kanya ang tunay kong nararamdaman para sa kaniya." nagulat ako sa huling sinabi niya.

"Ah, tito tara na po baka hinahanap nako ni mama." pagiiba ko ng usapan dahil diko na alam kung san papunta to.

halos tatlong oras kaming bumiyahe pauwing bulacan at diko namalayan na nakatulog si jacob sa balikat ko. si shanley naman ay abala sa pagtipa sa kanyang cellphone, habang ako naman ay lilinga sa mga nkikita kong puno sa daan.

Cause I wished you wished you the best of

All this world could give

and I told you when you left me

There's nothing to forgive

but I always thought you'd comeback, tell me all

You found was

Heartbreak and misery

It's hard for me to say, I'm jealous of the way

Youre happy without me

Nagulat ako sa biglang pagtugtog na pareho naming paborito ni jacob, Sa tuwing naririnig ko yan hindi ko maiwasang hindi maluha dahil sa ganda ng lyrics at maganda ang pagkakakanta. Parang may kumirot sa puso ko ng maalala ko kung paano naming sabay kantahin yan habang nasa ilalim kami ng puno.

As I sink in the sand

Watch you slip through my hands

Oh, as I die here anothere day, yeah

'Cause all I do is cry behind this smile

I wished you the best of

All this world cauld give

And I told you when you left me

There's nothing to forgive

But I always thought you'd comeback, tell me all

You found was

Heartbreak and misery

It's hard for me to say, i'm jealous of the way

You're happy without me

namalayan ko nalang na tumutulo ang luha ko ng magising si jacob sa kanyang pagkakatulog. Agad kong pinunasan ang luha ko bago siya makaharap sakin, tinitigan niya ang mukha ko at agad naman akong nagiwas ng tingin dahil baka mahalata niya na galing ako sa pagiyak.

"May problema ba?" nagtatakang tanong niya sakin.

"Wala may naalala lang ako." mablis kong sagot. "ikaw bat nagising kana medyo matagal pa ang biyahe? mamahinga ka muna." dagdag ko.

"Trish! kilala kita kapag may iniisip ka, tell me what is it?" nagsusumamo niyang tanong.

"ah! wala nadala lang sa kanta, hahahhaah! wala to." pagpepeke kong ngiti.

"I know what you're thinking, but don't worry hindi na ulit ako aalis sa tabi." nakangiti siyang sumagot sakin.

Naramdaman ko nanaman na tutulo ang luha ko ngunit agad ko iyung pinigilan, dahan dahan akong humarap sa kaniya at niyakap siya. bigla kung may anung kuryenteng dumaloy sa katawan ko nung marahan niya rin akong yakapin! Pangalawaang beses ko na itong naramdaman nung una ay nung nasa airport kami.

"Next week na ang pasukan, sabay na tayo magenroll next week?" tanong ko sa kanya

Senior HighSchool kami pagpasok ngunit haggang ngayun ay diko alam kung anong strand ang kukunin ko. gusto ko sana ay parehas kami ng kunin para maging magkaklase kami at makapag simula ulit kami.

"Oo ba! Excited nako ulit pumasok kasama ka at pati ang mga kaibigan natin." agad naman niyang sagot. " Anong strand ba kinuha nila vince, miguel, yen, kyle, darren, kim, karen, bryan, nivram? gusto ko sana magkakaparehas tayo para magkabonding ulit tayo! hehehhheh." dagdag niya.

"Ang alam ko humss ang kukunin nila. Ako nalang ang hindi nakakapag decide dahil di kopa alam ang kukunin ko! ikaw alam mo naba kung ano ang kukunin mo?" nangiti kong tanong sa kaniya.

"kung ano ang kukunin mo yun nadin ako!" nagulat ako sa sagot niya.

Hindi ko inaasahan na sasabhin niya yun! bakit ako? e ako nga hindi pa nakakapili hanggang ngayon tsss! Pero masaya ko dahil ganon ang sagot niya hihihihi

"ha? bakit saakin? jacob kung ano ang gusto mo yun ang kunin mo." pabebe kong sagot.

"ikaw." naguguluhan ako sa sagot niya.

"ha? anong ako? jacob ano ba!" masungit kong tugon.

"Gusto ko kasi kasama ka sa pagtatapos ko! kaya ikaw ang susundan ko kung san mo gusto. bakit ano bang kala mo?" nakangisi niyang sagot.

"tssss!" I smirk.

pansin kong malapit na kami nsa kanilang bahay kaya nagayos na ko at ganun din siya. pagkalipas ng sampung minuto ay nandun na kami sa mansyon nila. mayroon salo salo dahil sa pagbabalik niya, nagulat ako ng nandun si mama at ang iba naming kaibigan. naunang bumaba si jacob upang alalayan ako. hawak kamay kaming naglakad papasok sa loob. bumati siya sa mga kaibigan namin at yumakap naman sa iilan niyang kamag anak nandito para sa pagbabalik niya.

"Ah jacob punta muna kong cr! magpapalit lang ako ng damit, saglit lang ako." paalam ko sa kanya.

"Sure! iaakyat ko lang to sa kwarto." mabilis naman niyang sagot.

Agad akong nagtungo ng cr at nagpalit nako ng damit. sobrang saya ko dahil alam kong magkakasama ulit kami, magagawa ulit namin yung mga bagay na ginagawa namin dati nung hindi pa siya umaalis. pagkalabas ko ng cr ay naabutan ko nagtatawanan ang mga kaaibigan namin at si jacob, kumaway si jacob at sakin at isinenyas na tumabi ako sa kanya.

———————————————————————

Vote And Comment kayo guyys thankyouuuuu!!!!

ps. totoo sila karen, nivram bryan

Mahal kayo !!