Static : 0.4

11 1 0
                                    

Sakura's POV

Pag pasok namin mula sa Gate ay hilehilerang Men in Black ang syang sumunod na natanaw nang mga mata kong kaninay nakatingala sa isa sa mga napakagandang Mansion na nakita ko, bumaba na kami at ultimong pagtapak namin palabas ay merong mga naka kimono ang umalay samin papasok sa mansion may hawak pa etong payong na syang nag padama sakin na tila bay bumalik ako sa nakaraan pagkat ang ginamit nilang payong ay ang syang tradisyonal o ang makalumang disenyo nang payong,

sa pag pasok namin sa mansyon kung tila pang historical ang dating nang labas pwera lang sa mga M.I.B ganon namang napa ka elegante at makabago ang nasa loob,

mistulang naging tila museum na ito sa ibat ibang klase nang mga mamahaling gamit na naka display lang sa kung saan.

oh wait i forgot every meeting hindi mawawala ang Auction and yes all these stuff are for auction, ewan ko ba sa matamdang yan, ang hilig mag hanap nang mga kakaibang bagay at ipagbebenta rin naman sa mga ka syoso nya

i don't know why pero simula nung ipinakilala sya nila mama sakin ay Matanda na talaga ang tawag ko sa kanya di naman sa nag wawalang galang ,pero parang ganon na nga
Im stating facts!

Oh shoot! Ngayon ko lang na alala, how the heck did he sent me a letter and had it confirmed before me knowing it?! He couldn't have hacked through our system right?! Just who the heck is he?! Now that i have thought about that,it was him at the yatch party right? It was his voice! I couldn't possibly be mistaken! And that jacket! San ko na ba nailagay yun?

I was deep in thought when suddenly mom yanked my wrist which made me look at her in an instant, dun ko lang rin na pag tantong nasa gitna pala ako nang red carpet, and holy macaroni, everyone's looking at me! I still felt my shoal on so it cant be that they've seen my outfit, and i know im pretty but thats natural naman so why are they still looking at me?

"Is there something wrong ija?" when i heard that low powerful voice i immediately frozed in place, it's like the time where someone accidentally shoved Erza Scarlets strawberry cake as the whole disaster ended waiting for chaos.

When i got to my senses napatingin ako nang mabilisan at napayuko, and damn i tell you its not a normal freaking bow! Im doing the Japanese formal bow and I might have completely forgotten the dress im wearing

"Ija you should stand up"

and again realization made me stand up immediately that caused me to bump foreheads with The Great And Mighty Venustiano Andres Quetzalćoatl

"im really sorry sir!" saad ko habang nag aambang tumulong when suddenly i heard the old man chuckle as he waved his hand towards his guards, i instantly wanted to evaporate from all the embarrassment , but i still managed to look straight up as i saw amusement in the old mans eyes

"im really sorry" i said once again as i lightly lowered my head

"Its nothing haha im sorry but I'll excuse myself for a bit and head to the stage,please excuse me Miss Hanamichi"

After that tuluyan na akong nahila paalis sa red carpet at napaharap kela mommy at daddy na naka tungo

I felt relief nang nawala na ang atensyon nang mga tao sa gawi namin bagamat tila mag uumpisa na pulong

"are you okay anak? " tanong ni daddy nang nakaupo na kami sa lamesang nakalaan para samin

"im sorry Dad, i didn't know i was spacing out, it wont happen again" i said still feeling down

"Are you not feeling well somewhere anak? Mukhang maayos ka naman nung kakapasok lang natin dito" mommy asked as she checked my temperature with the back of her hand

Talkie Talkie LoveWhere stories live. Discover now