Moments [Completed] Unedited

His Last Moment

Its Monday today.

Just like a typical student, tinatamad rin akong pumasok. Lalo na ng malaman kong hindi ko makakasabay sa pagpasok si Keil. Siguro dahil sa madalas na pagpupush ko sa kanya palayo kaya nangyayari ito.

At first, this is the thing that I want the most, ang lubayan niya ako. Pero ngayong parang nangyayari na ito, iba ang nararamdaman ko. Kabaligtaran nito ang gusto kong maramdaman ngayon.

Nakapagprepare na ako at handa ng umalis. Nakasakay na ako ngayon sa aking car at sakto namang nakita kong may tumigil na sasakyan sa harapan ng bahay nina Keil.

Kita ko rito ang pagbaba ni Cole at ang pagpasok rin ni Keil sa loob ng kotse nito. Malas ko lang dahil tinted ang sasakyan niya kaya di ko makita ang ginagawa nila ngayon sa loob.

Nagsimula na itong umandar at unti unting lumalayo sa aking paningin.

Minabuti ko namang umalis na rin at pumasok na lang sa eskwelahan. Sa ngayon ay hahayaan ko na muna si Keil dahil mukhang kailangan pa niya ng oras para muling bumalik ang pinagsamahan namin dati.

Pero yun nga ba ang gusto kong mangyari, ang bumalik kami sa dati?

Madali lang akong nakarating sa eskwelahan at halos kasunod lamang ako nina Keil at Cole na dumating. Nakita ko pang bumaba si Keil sa sasakyan ni Cole.

Bumaba na rin ako at pumasok na rin sa class ko.

MATAPOS ang aming klase sa umaga ay lunch break na. Pumwesto na kami ng aking mga kaibigan sa madalas naming kinapupwestuhan.

"Oh Davien, mukhang first time ata na wala kang baon ngayon?" Tanong naman sa akin ni Alexa.

Oo nga pala, wala ng ibinigay na lunch box sa akin si Manang dahil hindi na ako pinagluto ni Keil.

Sa tingin ko ay kailangan ko ng masanay ngayon.

"Ah oo, sige sasama na pala akong bumili sa inyo." Sabi ko nalang.

Bumili na rin ako. Wala akong choice kung hindi kainin ito. Hindi na nga ganoon kasarap ang food dito tapos ay hindi rin healthy ito.

Sakto naman kakain na kami at susubo ako ng mahagip ng paningin ko na nakatingin pala sa akin si Keil.

Agad naman siyang nagbawi ng tingin ng makita ko siya. Pinagpatuloy ko na lang ang pagkain at bumalik na rin kami sa aming klase.

HALOS isang buong dalawang linggo na nangyari sa akin ito. Magsisimula na nga ang December pero ganoon pa din. Kahit hindi na umiiwas sa akin si Keil ay parang may iba pa rin.

These past few days nga ay dumalaw na siya sa bahay namin. Masaya at palaging nakangiti na siya tulad ng dati.

Napakasaya ko nga ng ilang araw na ito pero may pangamba pa rin na namumuo sa aking dibdib.

Bumalik na rin siya sa panonood sa aking pagpapaint pero hindi pa rin niya ako pinagluluto.

Ngayon nga ay nandito siya sa room ko. Pinapanood muli ako.

"Ah Keil may sasabihin sana ako sayo."

"Ano yon Vien?" Takang tanong naman nito sa akin.

"Uhm diba nanalo ako sa contest sa university natin. I just want you to celebrate with me this coming Friday. I've reserved a restaurant already for us and I just to want to say something important to you that day also. I hope you don't reject my invitation." Hiling na sabi ko sa kanya. Binabalak ko kasing magtapat na sa kanya sa Friday. Ilang araw na rin akong pinupush ni mom to do some moves dahil madalas din daw nilang nakikita yung Cole na yon at Chester na palaging kasama si Keil.