¿Qué nos paso?

11 0 0
                                    

Cuando éramos pequeños éramos felices y no lo sabíamos.

¿Se han puesto a pensar en esa frase? A veces antes de dormir rebobino un poco mi vida dándome cuenta de cosas que amaba hacer de pequeña como llenar de amor a mis papás o abrazar a mi pequeña hermana... Pronto eso dejo de pasar. Crecí, era lo que siempre había querido, ¿No? Ahora estoy en ese punto de quiebre donde quiero volver a ser pequeña, no, no quiero, necesito volver a ser pequeña.

Ojalá alguien me hubiese dicho que la vida se iba a encargar de aplastarme, de romper cada uno de mis sueños de la peor manera posible. Sigo adelante a pesar que todo en mi vida me dice que pare, que ya es suficiente porque una parte de mi siente que aún puedo dar más, que aún no es mi turno de irme pero... ¿Y si me canso? ¿Y si me rindo? ¿Que será de mi entonces? Nada. Todos concluirá con una bonita ceremonia, un par de lágrimas, algunas genuinas otras falsas y luego de un tiempo todos siguen adelante, todos de cierta forma dejan de extrañarte entonces, si es qué hay vida después de la muerte, sonreiré y dire que sabía que ellos estarían bien y mejor sin mi.

Escrito un 21 de julio a las 12:57, cuando los pensamientos son más claros y más fuertes.

Con amor,
Berries.

Bạn đã đọc hết các phần đã được đăng tải.

⏰ Cập nhật Lần cuối: Jul 21, 2020 ⏰

Thêm truyện này vào Thư viện của bạn để nhận thông báo chương mới!

Escritos para la Vida.Nơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ