Collide with the storm (Song Series #2)

Chapter 9

Binilisan ko ang pag-inom ng coke ko na nakalagay sa plastic. Hindi ko kinaya ang sunod-sunod na paglagok kaya nabilaukan ako, dahilan para tawanan ako ng mga kasama ko ngayon. Nandito ako sa fishballan malapit sa kanto namin. Hindi sana ako titigil pero  nakita ko sina JB na nakain, sila ang mga madalas kong nakikitang nagbebenta ng kung ano-ano rito sa lugar namin. Kilala rin nila ako dahil binigyan ko sila ng pangbaon noon para sa iskwela nang manlimos sila sa tapat ng building namin. Malapit ang loob ko sa kanila dahil may mga pagkakataon na nakikita ko ang sarili ko sa kanila.

"Talo ka na naman kuya," mayabang na sabi ni Buknoy na nag-aya sa akin na pabilisan kaming uminom ng coke. Ginulo ko ang buhok niya at binayaran ang tindera.

I smirked. "Sus, lagi naman akong talo sa inyo eh, nga pala JB, " baling ko sa kanya na tumatawa sa tabi ni Buknoy. "Ibigay mo na sa akin ang tinda niyong basahan bukas at dadalhin ko sa site panigurado marami ang bibili no'n."

Lumiwanag naman ang mukha nila. Gusto ko sa mga batang ito ay ang determinasyon nila sa buhay. Sa murang edad kahit agad silang nabigyan ng responsibilidad ay hinaharap nila ito at ginagawa ng marangal. Magpinsan si JB at Buknoy, parehas silang nasa limang baytang, wala na ang magulang ni JB kaya kinupkop na siya ng ina ni Buknoy na nag-iisa na lang din sa buhay. Para makapag-aral ang dalawa ay nagtatrabaho sila. Binibigyan ko sila ng grocery minsan para naman makatulong pero madalas ay sinasabihan ako ni aling nene na huwag na ako mag-abala at baka raw masanay ang dalawa na may laging tumutulong.

"Maraming Salamat kuya, da best ka talaga! Panigurado magugustuhan ka na ng iswit mo."

"Oo nga thank you kuya Alex."

Nambola pa. Natawa naman ako sa iswit ni Buknoy, sinabi ko kasi sa kanila na sweet na ang tawag ko kay Sienna kaya ginaya niya. Nakakatawa nga lang pakinggan kapag galing sa kanya. "Sana nga, kapag sinagot na ako dadalhin ko rito para makilala niyo."

Hindi ko alam ang maaring mangyari sa amin pagdating ng araw pero ngayon lang ako naging ganitong kaseryoso sa isang tao.  

"Kamusta ang pag-uusap niyo nung magpapagawa ng school pre?" Bungad sa akin ni Hunter na naabutan kong nakain sa condo ko. Grabe 'to parang dito na nakatira.  Siya pa talaga ang sumalubong sa pamamahay ko.

Umupo ako at kumuha ng kinakain niya. "Maayos lang naman."

He lowered down the sound of the TV before glancing at me. "Buti nalang tinantanan ka na ng mga magulang mo ano, kung ako talaga 'yan nako, malamang hindi na ako nakapagpigil."

I exhaled. "Hindi ko pa sigurado pre mahirap umasa na ganoon nalang kabilis nila akong lulubayan. Kaya nagtitipid na ako ngayon, ekis na muna ako sa pag-aaya mong magbar."

Halata ang dismaya sa mukha ni Hunter ng sinabi ko 'yon. Pero hindi lang naman ayon ang rason kung bakit ayaw ko nang pumunta ng bar. Ayoko lang na isipin ng ibang tao na hindi ako seryoso kay Sienna. Mabilis kumalat ang balitang nililigawan ko siya dahil sa mga kasama ko sa trabaho.

Natuloy ang pag-uusap namin ni Hunter. Siya ang madalas kong kasama sa mga kabalastugan ko sa buhay kaya nakilala na siya nina Raz at Noah pero hindi sila masyadong malapit dahil na rin sa kaibahan nila ng gawi at ugali. Kaya nila akong sabayan pero ayon sa kanila sapat na raw ako para sa mga kalokohang pumapasok sa buhay nila, hindi na nila kailangan ng isa pa.

"Well... how are you and Sienna Villamor?" he said smirking and raising his brows. "Balita ko you're doing well with the restaurant and your other projects but how about your love life?"

Umiwas ako ng tingin. "Ayos lang."

"Ayos lang? Ano hindi ka pa rin sinasagot?" Sa sobrang OA niya ay tumayo pa siya at nanlalaki ang mga matang tumitig sa akin.