Petrichor (2Seok Collections)

Our Love

(Zawgyi)

ဒီေန႔ေက်ာင္းတြင္ ဓာတုေဗဒလက္ေတြ႕စမ္းသပ္မႈလုပ္စရာရွိ၍ ကၽြန္ေတာ္ ေက်ာင္းသို႔ အေစာႀကီးေရာက္ေနသည္...။ ေစာေသး၍ ေက်ာင္းသားေတြတစ္ေယာက္မွ မေရာက္ေသးသလို ဓာတ္ခြဲခန္းတံခါးေတာင္မဖြင့္ေသး...။ ထို႔ေၾကာင့္အေဆာင္ေရွ႕ ေလွကားထစ္မွာထိုင္ရင္း တေယာက္တည္းစာဖတ္ေနလိုက္သည္..။

ခဏေနေတာ့ ဆူဆူညံညံအသံနဲ႔အတူ ေက်ာင္းသား၃ေယာက္ ေရာက္လာၾကသည္..။ ကြၽန္ေတာ္ လွမ္းၾကည့္လိုက္မိေတာ့... ေအာ္... သူပါ ပါတာပဲ...။ 

ကၽြန္ေတာ္တို႔အတန္းထဲမွာေတာ့ သူကနာမည္ႀကီးတစ္ေယာက္ပါ...။ ရုပ္ေလးလည္းေခ်ာ စာကလည္းေတာ္ေတာ့ ဆရာဆရာမေတြရဲ႕ ခ်စ္ခင္မႈကိုပါ ရရွိထားသူေပါ့...။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အားကစားမွာသာ ေတာ္ေတာ္ေလးထူးခၽြန္ၿပီး က်န္တာကေတာ့ သာမာန္ေလာက္သာ..။

"ေရာက္ေနတာၾကာၿပီလား Seokjin shii???"

သူ႔ေဘးကသူငယ္ခ်င္းက ကၽြန္ေတာ့္ကိုလွမ္းေမးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေခါင္းအသာခါျပလိုက္သည္...။ တိတ္ဆိတ္ေနေသာပတ္ဝန္းက်င္က ခဏေလးပင္ သူတို႔ေၾကာင့္ ဆူညံသြားရသည္...။ သူကေတာ့ စကားနည္းသူပီပီ ဘာမွသိပ္ဝင္မေျပာ..။ သူ႔သူငယ္ခ်င္း၂ေယာက္ကသာ ေရပက္မဝင္ေအာင္ေျပာေနၾကတာ..။

"ဟိုမွာလာေနတဲ့တစ္ေယာက္ ေခ်ာတယ္ေနာ္"

သူ႔အသံ...။ ကၽြန္ေတာ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ထက္တစ္တန္းငယ္တဲ့ ဂ်ဳနီယာေကာင္မေလးတစ္ေယာက္...။

"မင္းသေဘာက်လို႔လား Hoseok....?? ငါေျပာေပးရမလား သူကငါတို႔လမ္းထဲမွာတင္ေနတာ"

"ငါကေခ်ာတယ္ပဲေျပာတာပါ ႀကိဳက္တယ္လို႔မေျပာမိပါဘူး"

ဘာရယ္မဟုတ္ သူျငင္းလိုက္တဲ့စကားေၾကာင့္ စိတ္ထဲေပ်ာ္ရႊင္သြားသလိုလို...။ ကၽြန္ေတာ္စာဖတ္ေနရင္း သူ႔ကိုခိုးၾကည့္ေနမိတာ သူကသိပံုေတာင္မရ...။ ခပ္ေဝးေဝးကိုေငးရင္း တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ေတာ့သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြ စကားဝိုင္းထဲ ဝင္ပါတတ္သည္...။ စကားနည္းၿပီး အရယ္အျပံဳးသိပ္မရွိတဲ့သူက သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔စကားေျပာရင္ေတာ့ ႏွစ္လိုဖြယ္ေကာင္းေအာင္ ရယ္ျပံဳးရင္းေျပာတတ္တာကို ကၽြန္ေတာ္သတိထားမိသည္...။