'28

1.2K 96 38
                                    

~honey

Mavi: O hâl ne?

Rapunzi: Ne?

Mavi: O hâl diyorum, hâliniz ne?

Rapunzi: Ne diyorsun amk djahjdkaks

Mavi: O esmer yana kaysın biraz

Rapunzi: Yanımda esmer olduğunu nerden biliyorsun olm?

Aa kampüse mi geldin

Mavi: Evet

Rapunzi: Gelsene yanımıza dışardan yazacağına?

Mavi: Lan göt şaka yapmıştım evdeyim ben, yanında cidden esmer biri mi var?

Kim o

Rapunzi: Derslikten arkadaşım Özge

Mal mal konuşma gel yanımıza gördüm seni

Mavi: Amk körü gözünden de bir şey kaçmıyor

Rapunzi: Bu kadar çelişkili olmayı nasıl beceriyorsun aq

Mavi: Geliyorum, uzaklaşsın senden

~

Koray'ın son mesajıyla telefonu kilitleyip masanın üzerine koydum ve ortamda dönen sohbeti dinledim.

"Şu nasıl sence?"

Önüme doğrultulan telefonla sorunun muhattabının ben olduğumu anladım ve dikkatimi Özge'ye verdim. Yeni koltuk takımı bakıyordu evine ve gösterdiği şeyler bok gibiydi.

"Özge bunlar ne Allah aşkına. Ben sana bulacağım güzel bir renkte uygun fiyata, tamam mı?"

"Hoppalaaa, sevgilim n'aber?"

Omzuma yüklenen kol ve ortaya birden çıkan tanıdık sesle donup kaldım. Gözlerim kocaman açılırken masa da sessizleşmişti.

Özge "Pardon, kime dediniz?" diyerek maviye şaşkın şaşkın bakarken onun konuşmasına izin vermeden ben atladım.

"Tanıştırayım, bu Koray. Karşı komşum." dedim stresle.

Koray Özge'nin sandalyesini yana ittirerek arkadaki masanın sandalyesini çekip aramıza oturdu. Yüzüne sinir bozucu bir sırıtış yerleştirerek Özge'ye döndü. "Eksik söyledi. Sevgilisi Koray ben, aynı zamanda karşı komşusuyum evet."

Yüzüme yansıyan şaşkınlık ve kızgınlıkla ensesine vurup "Salak salak konuşma." dedim.

Daha sonra karşımda oturan diğer sınıf arkadaşlarıma baktığımda gözlerini büyütmüş bir halde bana bakmaları yüzünden gerilmiştim.

"Ne var yahu, ben tanıttım kendimi. Sıra onlarda." dedikten sonra yanağıma ufak bir öpücük kondurarak tekrar diğerlerine döndü. Utancımdan tüm bedenim yanmaya başlamıştı. "Ee-"

Koray'ın kolundan tuttuğum gibi kaldırıp sürükleyerek dışarı çıkardım. Neredeyse koşar adımlarla oturduğumuz kafenin kapısından çıkana kadar bana dediklerini kulaklarım işitmiyordu. O an sinirle dolmuştum ve ona kusacağım cümleleri kafamda döndürüyordum. Dışarıdaki masalardan da uzaklaştığımızda tuttuğum kolunu savurarak bıraktım, fakat pek etkilenmemiş gözüküyordu.

dengesiz herif •bxb•Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin