LOVE OF LABELS SEASON 2 (LOVE TOLD)COMPLETED

CHAPTER 105:LIBING

CHAPTER 105: LIBING

HEYCHIRIE P.O.V

pagkatapos namen maligo ay nakabihis na kame ng puti dahil ihahatid nanamen sa huling hantungan ang katawan ni auntie mawie.

Lahat ng Black MG sa Mortality Gang Mansion ay handa na dala namen ang kanya kanya nameng handgun dahil baka umatake bigla ang traioloma.

Mas maganda kapag handa ka.

Lahat ay sumakay na sakanilang mga sasakyan.

Nakatitig ako sa malayo dahil ramdam ko paden ang sakit ng pagkawala ni auntie mawie.

My eyes get blurred because of tears.

"Are you okay? Love?" Tanong ni rhyse he hold my hand and my tears fell down "kaya ko na bang mag isa ng wala ang auntie? Love?" Garalgal na tanong ko

*pout*

Dahil parang di ko kaya..I need auntie mawie in my entire life..I need her..

T______T

More than my parents.

"I know na kaya mo na love..andito ako palage.." Sabi ni rhyse sabay ngiti sa harap ko.

:)

He wipe my tears dahil hindi pa umaandar ang buong MG ng hindi kame ang nauuna.

Nagsimula na syang pa andarin ang car engine at umalis na.

HEAVEN'S MEMORIAL

Andon na ang kabaong ni auntie mawie at tanaw ko mula sa malayo si mom na umiiyak at nakayakap kay dad.

Agad akong tumakbo palapit sa kabaong at niyakap ang kabaong ni auntie at di ko mapigilang umiyak sa sobrang saket.

"Auntie...I---im sorry". My tears fell down at parahang dinudurog ako unti unti.

"Im sorry If I cant protect you from them..." Bulong ko. "Auntie why are you leaving me so fast?" Garalgal na tanong ko..

Naramdaman ko ang paghawak ni rhyse sa braso ko..

"Akala ko ba mag momovie night pa tayo? Andito nako oh----" umiiyak na sabi ko "tara na.."

"Auntie ang daya mo naman eh".

" ang daya mo."

"Akala ko ba gusto mo pa makita ang mga anak ko?"

"Auntie..." Garalgal na sabi ko.

"Thank you so much...for raising me up.."

-----FLASHBACK----

"alam mo heychirie iha...natutuwa akong napalaki kita ng maayos kahit na hindi ako ang tunay mong magulang" nakangiting sabi ni auntie habang sinusuklay ang buhok ko.
"Hindi na ba talaga kayo magkakabalikan ni rhyse? Sayang..gusto ko na makita ang mga cute nyong anak".

"Wala na ba talagang chance?" Sunod sunod na tanong nya.

------end of flashback----

Nanghihina nako dahil sa sobrang sakit ng nararamdaman ko.

Naramdaman ko ang isang kwintas na matagal ko ng suot.

Isang nabubuksan na heart pendant na mayroong picture naming dalawa at ang promise ring na suot nya paden hanggang ngayon na ililibing na sya.

T____T

Ang ganda ng auntie ko..kaso ayoko ng ganito.

"Pwede ko bang hilingin na bumalik ka nalang ulet? Kase kailangan kita auntie...kailangan kita araw araw" umiiyak na sabi ko sabay luhod at napayuko at doon umiyak.

Ansaket..

Baket sa lahat ng taong pwedeng mawala baket auntie ko pa?

Baket siya?

T______T

I look at the sky. "Auntie---" with tears on my eyes.

Nang nagdesisyon ng ibaba na ang kabaong ni auntie ay mas lalo pa akong umiiyak at nilalamon ng sakit.

I wiped my tears and take off my necklace that she gaves to me nung birthday ko at ang promise ring naming dalawa.

"I cant hold this anymore auntie...please...take it.." Umiiyak na sabi ko saka nilaglag ang puting rosas kasama ang kwintas at ang promise ring.

Sa sobrang panghihina ko ay nawalan ako ng malay

nagising ako nang makarating ako sa dating bahay namen noon my eyes gets blurred nang maalala ko lahat ng pinagsamahan namen ni auntie noon nung kumain kame at inopen nya saken ang about sa asawa nya at ang bawat pagluluto niya saken.

Nakita ko si auntie na papunta sa harap ko at may dala dalang sandok. "Auntie---" nangingilid ang mga luha ko ng makita ko sya

"Oh? Baket nakatunganga kang bata ka? Di ka ba papasok?" Takang tanong nya. Nakita ko ang sarili kong suot ang uniform pang school..

"Eh baket naka uniform ka?" Takang tanong nya sabay pukpok saken ng hawak hawak nyang sandok

Napakamot ako sa ulo kasabay ng pagtulo ng luha ko niyakap ko sya at gulat na humarap saken

"I love you auntie..." Bulong ko

Nagulat ako ng magising ako sa isang kwarto at nakayakap saken si rhyse.

"Love---" tawag ni rhyse. Dahan dahang pumatak ang luha ko dahil panaginip lang lahat ng yon..

"Baket?" Sabi ni rhyse hindi ko sya sinagot at yumakap nalang ako. Nakapatong ako sa mga hita nya.

T_____T

"you should stand on your own feet love...I know it will be hard for you but thats the only choice" sabi ni rhyse habang tinatapik tapik ang likod ko.

"I cant love.." Umiiyak na sabi ko "I know you can andito lang ako at ang buong MG sa likod mo" sabi ni rhyse

"Hindi magiging happy si auntie kapag magiging ganyan ka araw araw..your sweetest smile is her favorite" sabi ni rhyse
I faced him and he kiss my nose gently. "I'll be here". He wipe my tears with his bare hands and smile infront of me.

"Now..you should start to move on...and focus for the next plan of yours" sabi ni rhyse.

Mabilis na napawi ang luha ko at tumango.

He grabbed my waist and I fell asleep on his chest.

Zzzzzzz.