PROLOGUE

94.2K 1.3K 70
                                    

"TO STEAL IDEAS FROM ONE PERSON IS PLAGIARISM"

Disclaimer.
This Is Just Fanfiction. Gawa Gawa lang Ito ng Author, Kaya kung Hindi niyo gusto?, Gusto ba Kayo?, Char.

Take note: May mga Grammatically Incorrect po dito dahil di pa ko bihasa SA English at Mga Wrong Typings ,kaya Read at your own risk, tas mind your own business Yun Lang.

Prologue

"Mama, Look oh!, We Got Six Stars."
Tinuro Ng mga Anak ko Ang Kanilang mga Braso Para ipakita Ang Nakuha Nilang Mga stars sa Akin.

Agad Naman akong napangiti dahil sa Nag puppy eyes sila sa akin, Napaka gwapo Talaga Ng mga Anak ko.

"Ang galing-galing Naman talaga Ng mga babies ko." I kiss their forehead and they Giggle ,How cute they are.

"Dahil nakakuha Kayo Ng mga Star, Magluluto si Mama Ng paborito nyong Sinigang mamayang Gabi." Agad nag sitalunan Ang aking mga Anak dahil sa tuwa, Natutuwa ako dahil napaka babaw Ng kanilang kasiyahan.

Five years old na Ang mga Kambal kong anak at sobrang magkamukha silang dalawa; akalain nyo Five years ago naka shoot sya Ng kambal.

Thunder Achilles perez, Ang panganay ko , Napaka seryosong Bata, He always Reading books, sometimes he talk like a big man, kahit five palang siya ay aakalain mong Matured na sya dahil lang sa pananalita Niya, Sya din Ang nagtatanggol sa kanyang kapatid kapag inaasar sila na walang ama.

Storm ackeem perez, Ang bunso ko Naman, kabaliktaran nya Ang kanyang kambal, He is so Talkative and Crying baby, He loves playing and eating.

Malalaman mo Lang na si Thunder Ang kasama mo kapag Dalawa Ang dimple niya samantala namang si Storm ay Isa lang, Mahilig silang dalawa sa Sinigang pero Mas Paborito nila Ang Chocolate, kamukha nila Ang kanilang Ama.

Kung tatanungin Kung Sino Ang kanilang Ama ay Walang iba kundi si Light afundar Cortez, Ang boss ko.

Nakatira kami Ng Mga Anak ko sa Isang maliit na bahay ,isang palapag Lang Ang mayroon ,kasya na para sa aming Tatlo.

Kung dati ay Isa akong Secretary sa Malaking kumpanya ngayon ay Isa nalang akong Vendor sa labas.

Sa umaga ay naglalako ako Ng mga luto Kong pansit, inihahatid ko muna Ang kambal Sa school bago ako mag lako, Sa tanghali Naman ay mag lalatag ako sa harap Ng bahay Ng mga luto Kong bananacue at turon, tinutulungan ako Ng mga Anak ko sa pagtinda minsan.

Aminado Naman ako na Hindi lahat Ng pangangailangan Ng mga Anak ko ay naibibigay ko pero ginagawa ko lahat para sa kanila.

At kahit isang beses ay Hindi nila tinatanong Kung nasaan Ang kanilang tatay, buti nalang at Hindi nila tinatanong dahil Hindi ko alam Kung anong isasagot ko.

Hanggang ngayon ay tinatago ko pa din sila sa tatay nila dahil Alam Kong pag nalaman Ng tatay nila na may anak siya siguradong ilalayo Niya Ang mga Anak ko sakin.

Hindi ako papayag kuhain nya Ang mga Anak ko.

...

Hiding My Sons (UNEDITED)Where stories live. Discover now