Bring Back the Past

Chapter 5"

GULF POV"

Tahimik kong tinatanaw sila sa malayo. Oo tinatanaw q sila sa malayo at nakita ko kung gaano kasaya si Mew ng makita nya si Art kanina.
Nakita kong palihim na umalis si Mew sa bahay nila kaya sinundan ko sya mabuti na lang hndi nya ko napansin kanina na pababa ng kotse para bisitahin sya ulit. At napansin ang pamilyar na lugar na tinatahak nya at hndi nga ko nag kamali kay Art mga ang punta nya napakuyom palad ako ng makita ko kung ganu nya ka higpit yakapin si Art ng husto masakit nakakadurog ng puso gusto ko si lang sugurin at pag hiwalayin at sigawan si Art at sabing akin lang si Mew akin lang pero panu ko gagawin kong ni isa sa mga alaala naming dalwa e wala syang maalaal. Gusto ko ng mag wala sa harapan nilang dalwa pero naisip ko baka lumala ang lagay ni Mew at patuloy akong nag masid sakanila ilang beses niyakap ni Mew si Art ung yakap na parang ayaw nya ng bitawan dati ako ako ang yakap yakap nya pero ngaun iba na pinahid q ang luhang umagus saking pesnge nakita q kung gano sya kasaya ngaun.ngaun q lang ulit syang nakitang ganyan kasaya ung ngeti nya na abot hanggang tenga na halus hndi na mikat ang singkit nyang mata. Nakita kong papunta sila sa kotse ni art na mdyo malapit sakin mukang aalis sila at balak kung sundan pero ang nag padurog ng husto sa puso q ng marinig kong banggetin ni Mew ang salitang "I LOVE YOU" na dati sakin nya lang sina sabe na dati ako lang ang nakakarinig pero ngaun. Napa sandal ako sa punong pinag tataguan ko nakita q sa mata nya na puno ng pag mamahal kay Art na ngaun q lang ulit nakita.
"Sya parin ba Mew sya parin ba?" Tanung ko sa sarili ko. Napa isip ako kung sa loob ba ng tatlong taon na pag sasama namin ako na ba ako na ba ang minahal mo o sya parin ang laman ng puso mo. At nakita kung umalis na sila napahagulhul aq sa iyak sa sari-saring emotion na nararamdam ko ngaun yung balak ko pa sa na silang sundan wag na lang baka kasi mabaliw na ko at ano pang magawa ko. Napa upo na lang ako da damuhan at napayuko ng may napansin akong nakatayo sa harapan ko. Napakunot kilay ako
"Anong ginagawa mo dito?" Tanung ko
"Ang sakit dba ang sakit makita na ang taong mahal mo may mahal at maligaya sa piling ng iba" sabe nito
"Tigilan mo ko GOT" pagalit na sabe q sa knya
"Oh bakit totoo namn dba ngaun nararamdaman mo na ang nararamdam ni Art dati na nakatanaw sa malyo at tahimik na umiiyak" sabe pa nito.
"Yeah masakit nga dba masakit na anjan ka pero iba hinahanap" ganti ko sa knya at natigilan sya. Yeah alam kong may lihim na pagtingen si GOT kay Art dati pa pero hndi inaamin ni GOT dahil ayaw nyang masira ang pag kakaibgan nila ni Art lima kaming mag kakaibgan dati ako,mew,art,tod at sya. At everytime na nag aaway si Mew at Art si GOT and parating anjan para kay Art at ako namn para kay Mew. At si TOD ang taga ayus ng gusot ng dalwa. Masaya kaming mag kakaibagn dato pero sa ng yari na sira nalang ito bigla. At dahil narin sa kagagawan ko..
"Ipaubaya mo na to sa knya sguro namn sa loob ng tatlong taon ginawa mo na ang lahat"
"Hndi pwdi Got nawaln lang ng memorya si Mew at si Art lang ang na aalala nya pero ako na ang mahal nya ako na"
"Cgurado kaba na ikaw na mahal nya?" Tanung nya mdyo na tigilan ako sa tanung nya.
"Cgurado ka bang nalimutan na ni Mew si Art sa loob ng tatlong taon nyong pag sasam?"dagdag tanung nya na lalong napakapag paisip sakin. Wala sabe sabing iniwan ko sya na nakatayo at padabog na sumakay na ko sa kotse at umalis.

"Sorry mdyo lame hehehe
Baguhan palang po sorry sumusubok palang 😊
#TarantadangManunulat
#BringBackThePast