Sven's Eponine

SE- 34

34

Dhie, sumabay na ako kna Boss, need dw kc maaga now since ishoot pa nmn ung MV nung OST this morning. Sorry, you can fetch me later nlng. Love you!

I tap the sent button.

Sa unang pagkakataon ay nagawa kong magsinungaling sa kanya. Sa sobrang gulo ng aking isip ay hindi ko alam kung ano nga bang dapat kong gawin. I don't even know if staying here is one of the right thing to do for now.

Hindi ko mapigilang muling sumulyap sa nahihimbing na binata. Bakas pa rin ang mga marka sa kanyang leeg. Ni sa hinagap ko hindi ko akalaing magagawa niya ang mga bagay na iyon.

Malayong malayo sa Silk na noon ay halos naging sentro ng aking pangarap at panaginip. Para sa akin noon, he was like an epitome of every girl's perfect Dream Guy.

And I don't even know that he has a Bipolar Disorder.

Dahil kahit minsan naman ay hindi sumagi sa isip ko na mayroon pala siyang ganitong klaseng kondisyon.

"Alexa?" Naramdaman ko ang mahinang pagtakip sa aking balikat, "Alam ko hindi ka pa nag aalmusal. Let's go out side for a while." Nginitian ako ni Tita.

"Sige po." Muli kong sinulyapan ang tulog na binata bago tuluyang lumabas ng silid niya. Wala na doon si  Anee, si Allison naman ay nginitian ako saka pumasok sa loob ng silid. Siy siguro ang magbabantay ngayon kay Silk. Kanina pa kasi nakaalis si Boss.

Tahimik akong sumunod kay Tita Margarette. Pagkadating namin sa parking lot ay agad niyang pinatunog ang puting Montero saka ako nilingon at iginiya papasok sa front seat.

"Let's go and take a break fast first."

---------------------------

"How's Sven?"

Nag angat ako ng tingin matapos humigop sa mainit na kapeng nasa lamesang nasa aking harapan.

"He's okay naman po."

Gusto ko sanang magtanong kung bakit niya biglang nakamusta si Sven, ngunit nagpigil ako. Hindi ko alam nag buong kwento nila basta ang alam ko, hindi ganoon kalapit ng boyfriend ko sa Mommy niya.

"Mabuti naman kung ganoon, you know I'm grateful and also thankful noong naging girlfriend ka niya." Tipid siyang ngumiti at hinalo ang kanyang sariling inumin. "I mean he became more mature when you became his Girlfried, noon kasi kung sino sino nalang ang babaeng nakikita ko na naka angkla sa kanya. Almost ever month, minsan weeks nga lang iba naman. He's really different compared to Silk."

Agad akong napatigil sa paghiwa ng cake sa platito at napasulyap kay Tita Margarette. Hindi rin niya naitago ang mabigat na pagbuga ng hangin at ang animo nahahapong ngiti sa kanyang labi.

"Silk was just 14yrs old when our Family Doctor confirmed to us, that he has a Bipolar Disorder."

Fourteen years old? Pero bakit kahit minsan hindi ko siya nakitaan ng kahit na anong sintomas nito?

"Altho, there are those time na bigla nalang nag-iiba ang timpla niya, ang mood niya. One moment he looks so very much euphoric, then in a snap he would get annoyed at bigla na lang maiirita. You can't really take a grasp on his mindset. On how he thinks. So, we decided na komonsulta sa Family Doctor namin."

Hindi ko mapigilang mkaramdam ng awa, lalo na at hindi na naitago pa ng Ginang ang pagtulo ng luha niya.

"To cut the story short, After finding out his real condition. our Doctor suggest us some medications, behavioural therapy as well as mood stabilizer. Alam mo kung bakit Hija?"