I Live in 30 Days Left

Prologue

"In the sweat of thy face shalt thou eat bread, fill thou return unto ground; for out of it wast thou taken: for dust thou, and unto dust shalt return,

Notwithstanding in this rejoice not, that the spirits are subjects unto you but rather rejoice because your names are written in heaven.

I, Arch Matt , reaper of the soul of Cyclamen Tierra will acquire herself beneath of the gate of after life for those who passes shall live in peace"

I was taken by that angelic voice where it wakes me up, I feel light, I grip my chest and there is no pain. I sigh with relief. Bumangon ako ng kunti para makita kung sino ang nagsasalita.

Nakita ko ang isang bulto na tao at napapikit ako at sinangga ang isang kamay sa sobrang liwanag niya.

"Sino ka?" Tanong ko sa taong nakaputi na may hawak na talaan kung saan nito ang binabasa niya. Napatingin ito sa akin.

"You're awake, tara na." Hinawakan niya ang pulso ko. Bago pa siya magpasiyang lumakad pinigilang ko ang kamay niya.

"Teka....teka....Sino ka ba? At saan naman tayo pupunta? Kidnapper ka ba?"

Lumingon ito sa akin na may napakagandang ngiti.

"No... I am a reaper.. and if you ask we  where to..... We are actually going to the gate of next life" he explained to me patiently.

"So it means...I am dead."

He didn't answer but he nodded that it was the truth.

"But why?.... Sa pagkakatanda ko eh kumakanta at naggigitara lang naman ako sa kwarto ko..."pilit kong tinatandaan kung kailan ako namatay. "Alam ba ito nila mommy?"

"Yes, when you died it was actually in front of your mom and dad. That song you sing it was actually your last goodbye to your family."

Napatango tango ako kahit hindi ko na naalala. Siguro ito na ang sinasabi nila na mamatay ka at hindi mo na sila maalala.

"But ca-..." Hindi pa ako tapos magsalita nakita ko na siyang umiling agad.

"My answer is no."

"But why" I whisperly said with a sound of dissapointment. " Is it against to the rules?"

"No, but it would only cost for a trouble and i have a hunch that your destiny will suddenly mismatched."

Napayuko ako sa narinig ko sa sinabi niya pero agad akong napatingala nang sinabi niya iyon.

"But I can give you a three wishes except for your lifelong living and for bad purposes."

My face lit when I heard those words and he chuckled lightly when he saw my expression suddenly changed.
Napamulsa siya at tinuro ang noo ko.

"I will give you 30 days to spent your family and those days you shall give them a proper ways of goodbye.  But in order to grant that you have a mission.

"What mission?"

"Ryler Timothy Diaz"

My heart skipped a little when i heard that name. It's been a long time. My face sour when i remember the kind of mission that i have to bother him.

"You have lead him to god. In simple word bad boy to good boy.."

"Whaaattt" i shouted with a baffled face. "No way, ayoko nga.." i reluctantly disagreed.

"Bat ayaw mo eh sa pagkakaalam ko crush mo yun." Parang wala niyang pagkasabi.

My cheeks heated. Bat alam niya stalker ko ba siya. Napalingon ako sa kanya ng tumawa siya ng malakas. Ano namang nakakatawa don.

"So ano deal or no deal?" Kunot noong niyang tanong sakin. Napaisip pa ako ng kunti. Pero nakita ko siyang tumitig sa relo niya na parang inoorasan ako.

"Ano na?" Pampipressure niya sakin reaper pa ba talaga to.

Kung gagawin ko yun makabawi pa ako nila mommy sa mga naging kasalanan ko sa kanila. Makahingi pa ako ng tawad. Pero sa kay Timothy eh ang hirap non hindi nga kami close nun e ang distant pa man yun sa mga babae. Ano ng gagawin ko..pero sabi nga nila you are feel delighted to god if you help someone..Kaya tama itong desisyon ko..

"So deal ka na." Pangconfirm niya sa kin. Tumatango tango ako bilang sagot.

"Yes, deal" pikit matang sagot ko. Bago pa ako makamulat narinig akong snap ng finger at biglang lumiwanag ang buong paligid ko.

Minulat ko ang mga mata ko sa pangalawang  beses nakita ko ang isang puting kisame at may narinig akong sigaw.

"ROSC, her pulse are back." Sa pagkakaalam kong doctor iyon. Lumingon ako sa paligid, nakita ko ang mommy ko nasa braso ni daddy umiiyak. Talagang nakabalik na ako, ngumiti ako ng makita ang scenaryo na ito. Itinaas ko ang kamay ko nakita kong marami ang nakasabit dito at nakasaksak.

Napaubo ako ng marahas, my heart clenched tightly.

Hayy

I am really alive because the pain is back.

Be happy and don't forget your mission.

Narinig ko siya sa utak at napapikit akong napatango ng mahina. Binuksan ko ang mga mata ko.

"And now let this day begin.."