Ahhhh Medya da yakıyor yia, Minho Felix falan :)
__________________________________
HanMin'den...
SeungHee'nin kanlı kıyafetlerinin olduğunu odaya çıkmıştım,mankende (terzilerdeki gibi kollar, bacaklar ve kafası olmayan mankenler) asılı olan kıyafete doğru yüzünü dönmüştüm.
(Umarım HanMin'in kim olduğunu hatırlıyorsunuzdur, hatırlamayanlar için 9.bölümün tekrar okuyun diyorum. SeungHee'de bizim üçlülerin annesi (Minho, Felix, Jisung))
HanMin
-SeungHee, merhaba
SeungHee'nin ruhunu yıllar önce son giydiği elbisesine hapsetmiştim, kalbini sökmüştüm ve hastaneye bağışlamıştım. Ruhu bu elbisenin içinde olduğu için hala daha onunla temas içinde bulunabiliyordum.
SeungHee
-Bulabildin mi?
HanMin
-Buldum SeungHee, merak etme. Eskisi gibi tekrar yanımda olacaksın tekrar birlikte olacağız
SeungHee
-Kraliçe olarak geri döndüğümde, sende Kral olacaksın ve eskisi gibi olacağız...peki kalbimin kız kim?
HanMin
-Yeni gelin Erica Takato
Cümlemi duyduktan sonra sessizliğini bozup gülmeye başlayan SeungHee, bana ne kadar heyecanlı olduğunu belli etti.
SeungHee
-AHAHAHAHA...sen ciddi misin? Bu iş çok eğlenceli olucak, geri dönmeyi heyecanla bekliyorum
HanMin
-Geri dönmeni heyecanla bekliyorum SeungHee
...
Chris'ten...
Odama doğru ilerleyen adımlarım, merdivenlerde Woojin'i görmem ile duraksamama neden olmuştu. Yine her zamanki gibi ceketi omzunda, müzik dinliyordu. Zaten bir kerede adam akıllı davranıp, görevlerini yerine getirse bir yerleri incinir. Onu takmadan, merdivenden çıkmaya başladım.
Woojin
-Hey, Chris
Geriye doğru göz devirip ona baktım, gözlerini kısıkca açıp bana baktı.
Woojin
-Selam vermek yok mu?
Chris
-Sence var mı?
Woojin
-Hıhhıh, bazen çok komik oluyorsun
Chris
-İnan bana...sen daha komiksin
Diyerek yoluma devam ettim. Önceden annem beni çok disiplini bir şekilde büyüttü. Woojin her zaman bana göre biraz daha özgürdü, ben hergün annemin gözetimi altında onun bana verdiği eğilimlere uymak zorundaydım. Bu süreçler altında babam hiç bizimle olmadı, hergün kitap okumalı, asil bir çocuk gibi davranmalı, derslerimi zamanında bitirmeliydim.
Woojin bunları yapmak zorunda değildi, görevlerini istediği zaman yapar istediği zamanda da bitirirdi. Annem hep bizi birbirinden farklı, ve ayırarak yetiştirdi. Buna katlanamıyordum, ama birgün gün batımı ve manzara harikaydı. Onu o güzel manzara önünde harika bir sonla öldürmüştüm, ölmek üzere olan bedeni kucağımdaydı.
Ama...gülerek, bana kucağımda gülerek veda etmişti. Ben ona onun sonunu acı bir intikamla getirmek isterken, o mutlu mutlu bu dünyadan gitti.
Birkaç Yıl Önce Bugün Gün Batımı...
Chris
-İntikam vakti geldi, bugün. BUGÜN ÖDEŞECEĞİZ!
ChaeWoo
-Chris, sen ne yapıyorsun? Ben seni böyle yetiştirmedim
Chris
-Evet sen beni böyle yetiştirmedin...ama böyle biri olmama sebep oldun
ChaeWoo
-Chris bırak o hançeri
Chris
-Yolun sonu ChaeWoo, bundan sonra kurtuluşun yok
Ve evet olmuştu o hançeri ChaeWoo'yu kendime çekip ona, tam kalbine saplamıştım. Ardından birkaç defa karnına, kucağıma düştüğünde bende yere diz çöker durumda onu kulağımda tutuyordum. Son nefeslerini vererek, son konuşmalarını yapıyordu.
ChaeWoo
-Chris...aslında, sana ne kadar teşekkür etsem az...bana ne yaptığımı gösterdiğin için...sana teşekkür ederim
Chris
-Ne? HAYIR! BÖYLE OLMAMASI GEREKİYORDU! BEN SANA ACI BİR SON HAZIRLADIM! MUTLU OLMAN IÇIN DEĞIL, ACI ÇEKMEN İÇİN
ChaeWoo
-Teşekkür...ederim, Chris
...
O gün yaptığım şey hem bir pişmanlık hemde bir zaferdi benin için, ama bu yaptığım Woojin'e olan sinir ve nefretimi asla unutturamaz.
10.08.2020
DEVAM EDECEK...
(Bir önceki bölümde söylediğim şey hala geçerli, oy konusundan bahsediyorum.)
YOU ARE READING
Stray Kids:"Vampir Kral"
Fanfiction"Merhaba turuncu okurlar, Wattpad'deki ilk Stray Kids hakkında vampir konulu kitaba hoş geldiniz" "Erica artık kendi hayatını değil, oğlanların hayatını yaşıyordu. Onların kararını belirleyecek seçilmiş kişiydi. Kaçsa anında öldürülecek, kalsa acı...
