Perde 2 | Sahne 1

150 12 2
                                    

(Adada başka bir yer. Alonso, Sebastian, Antonio, Gonzalo, Adrian, Francisco ve ötekiler girer.)

Gonzalo — Ne olur efendim, neşelenin biraz.

Aslında siz de biz de sevinmeliyiz;

Çünkü, nasıl kurtulduğumuzu düşünürsek,

Kayıplarımız hiç sayılır.

Herkesin başına gelebilir böyle şey:

Her gün bir gemicinin karısı,

Bir ticaret gemisinin kaptanı veya sahibi

Aynı acıya katlanmak zorunda.

Kurtuluşumuza gelince, doğrusu mucizeydi;

Bu şans ancak milyonda bir kişiye nasip olur.

Bu nedenle, efendim, felaketimizle tesellimizi

Birer kefeye koyup değerlendirmek en iyisi.

Alonso    — Lütfen, yeter artık.

Sebastian(Antonio'ya) Teselliye karnı tok.

Antonio   — (Sebastian'a) Ama adamın da vaazı bırakmaya niyeti yok.

Sebastian— (Antonio'ya) Bak bak, zekâsının saatini kuruyor; birazdan çaldıracak.

Gonzalo — Efendim...

Sebastian(Antonio'ya) Bu bir. Say.

Gonzalo — Kapımıza vuran her derdi içeri alırsak...

Sebastian— Köşeyi döneriz.

Gonzalo — Düşündüğünüzden daha isabetli konuştunuz:

Evet, öteki dünya köşesini.

Sebastian— Siz de düşündüğümden daha ustaca çevirdiniz sözü.

Gonzalo — Bu nedenle Lordum...

Antonio   — Vay canına, adam lafına amma savurgan ha!

Alonso    — Lütfen kesin artık.

Gonzalo — Tamam, bitti zaten. Ancak...

Sebastian— Konuşmadan duramıyor.

Antonio   — Önce hangisi ötecek, bahse girelim; o mu, Adrian mı?

Sebastian— Kart horoz.

Antonio   — Toy horoz.

Sebastian— Oldu. Nesine?

Antonio   — Kahkahasına.

Sebastian— Tamam.

Adrian      — Bu ada çöl gibi görünse de...

Antonio   — Ha ha ha!

Sebastian— Kazandın.

Adrian      — Issız ve yaşanmaz görünse de...

Sebastian— Aslında...

Adrian      — Aslında...

Antonio   — Kaçmazdı.

Adrian      — Tatlı, yumuşak, hoş bir havası var gibi.

Antonio   — Tıpkı böyle bir kız tanımıştım.

Sebastian— Ne kızmış! Tarif de çok bilimseldi ama!

FırtınaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin