Agains't all odds [under editing]

Chapter 31 | Home.

This is a special Chapter. I dedicate this to My co-writer and slash Little sister @LealistaForever, she just finished her story "AWAY FROM YOU"

Ate's always proud of you. you never dissapoint me. Always remember that I'm here for you, basta kahit anong oras. wag mahihiyang magsabi, okay?

Again, Congratulation Lealistaforever, I'm so happy for you. HAHA. dapat nung August 24 pa 'to kaso ngayon lang ako nakapag load. Anyways. Congratulation ulit. 🎉🎉😍

Nasabi ko na naman sa chat yung iba.

Lea's P.O.V

Today is the day we are heading back to the phillippines, kasama ko si Dawn at ang kambal, and Yes sasama sya dahil gusto niya rin naman daw magbakasyon at para na rin makapag relax

Nasa loob na kami ng Eroplano at hinihintay nalang mag take off magkatabi ang kambal at kami naman ni Dawn. Nasa may bintana sya at ako ang nasa kaliwa hawak hawak ko ang isang libro

"Lei?"

"Hmm?"

"Paano kung magkita kayo?"

"Well. edi nagkita"

"Paano kung malaman niya na may anak kayo??"

ayun na ang tanong na nagpatigil saakin "Dawn, hindi nya malalaman"

"at paano ka naman nakakasiguro, aber?"

"Dahil hindi ko hahayaan na magkita sila" simpleng sagot niya

"Alam mo Lei na hindi mo hawak ang tadhana at siguradong pagtapak palang natin sa Pilipinas ay pagkakaguluhan kana, lalo na nang mga paparazzi
alam mo naman ang mga 'yon hahanapan ka ng butas magawan kalang ng storya"

ibinaba na niya ang hawak na libro bago pumaling kay Dawn. "Dawn sa totoo lang hindi ako handa, dahil hindi ko naisip na ipakilala ang kambal kay Aga, selfish na kung selfish pero Ayokong masaktan sila ni hindi ko nga alam kung matatanggap ni Aga ang kambal saka kung hindi nya naman matanggap ay ok lang dahil kaya ko naman silang mahalin nang hindi nagkukulang wala man silang ama pero naandito ako, Ang ina nila na Iingatan at mamahalin sila hanggat kaya ko" mahabang litanya ni Lea

Sabay tingin ni Lea sa kambal na nasa unahan nila

Hinawakan naman ni Dawn ang kamay niya "Masaya ako sayo Lea"

napakunot naman ang noo ni Lea at nagtatakang tiningnan si Dawn "Huh?, bakit naman??"

"Kasi sa lahat ng hirap na dinanas mo hindi ka sumuko, sa halip ay mas tumibay kapa kaya proud ako sayo" matapos sabihin ni Dawn ang mga kataga ay ngumiti sya rito

"Hay naku Rachelle Emillia Guidotti Zulueta, ano na namang kahangalan iyan, at kung ano ano na ang pinagsasasabi mo"

"Tumigil ka nga Maria Lea Carmen Salonga, minsan lang ako maglambing kaya sulitin mo na dahil oras na bumalik tayo sa dati, hindi na ako maglalambing, at saka kailangan Full name talaga ha?!"

"oh eh bakit ikaw din naman ah tinawag ako sa buo kong pangalan" natatawang wika ni Lea

Buong biyahe ay nagkwentuhan at natulog lang sila gano'n din ang ginawa ng Kambal

~~~
time; 5:43 pm

Ninoy Aquino International Airport (NAIA)