Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Farah's Pov"
"Yes, I've just arrived at bulguran" sabi ko kina mama at papa, kasi nga gusto ko mag bakasyon kaya I gift myself a ticket to travel to bulguran which is here in the Philippines lang naman din, isa pa bulguran is one of my favorite places to go, na dati ko pa gusto talaga mapuntahan
Oo, kakarating kulang, papa naman eh self-vacation ko nga to diba kaya wag muna kayong tumawag nakakagulo kayo eh"
Bulguran is known for its amazing places, delicious foods, and the most beautiful part of this place is the St. June church of Perish, it was said that ito dapat ang pinakamalaking cruch that was built in the philippines pero that was on the past, kasi nga nakpagbuild na ang ibang city nang mas malaki pa dito. paliwanag ng tourguide ko.
Kasi nga dati ko pa to nakikita sa mga litrato sa social medias ko keso maganda daw tourist spot nga daw at pag tingin ko napakaganda nga naman talaga kaya simula noon na set na sa mind ko na " This is it" dito na talaga.
Pero kahit anong sabihin ko this vacation is just a cover, andito ako para magpahangin, magpapresko at mag move on, she's the love of my life yet she broke my life into pieces, alam ko na concern lang mga magulang ko kaya palagi silang tumatawag.
"Ibor's pov"
Nakaka-pangatlong ulit na ako ng sakay ng train papunta sa main siam tapos another sakayan nanaman papunta sa mismong simbahan, hassle man pero worth it.
I was awoken by the load sound of music. This girl besides me seems to forget to check if her headphones is plugged correctly.
"Hey,,, miss your headphone hinde naka plugged ng tama ang lakas ng music mo" sabi ko sa kanya.
Namilog bigla ang mga mata nya nang malaman na hindi talaga naka saksak ng maayos ang headset niya. "Oh my god, I'm sorry my gosh ang tanga ko akala ko ako ang nakikinig yun pala lahat kayo nakarinig rin, naka disturbo pa ako Oh my god, I'm sorry, I'm really sorry" paghinge ko ng tawad sa kanila buti nalang hinde msayadong marami ang nakasakay dito.
"Thank you kuya" pagpapasalamat ko sa lalaking nag sabi sa akin non.
"Kuya?, eh halos magka-edad nga lang tayo miss eh" tatawa-tawang sabi nito.
"Ahhh, hehe sorry ulit, ang mature na kasi ng itsura mo hehe" nakakahiyang sabi ko, ano bayan bat parang ang malas ko ata sa unang train.
Nang isusuot ko na sana ulit ang headPhone ko ay nag tanaong naman siya "whats your name miss?
"I'm Ibor" biglang pakilala nito.
"I don't talk to strangers " I stated. "Kaya nga nagpapakilala diba para hinde na stranger" agaran namang sagot nito.
"I don't like giving my name to anybody." "I'm not anybody, I'm Ibor" pilosopong sagot naman nito.
"Ehh? Anong paki ko" "kainis naman to siya oh diko tuloy na enjoy ang pakikinig ko ng music" sabi ko sa aking isip.
"Gusto mo alone together?" sabi bigla ni ibor daw yun ba yun. Binigyan ko lang siya ng curious ko na mukha.
"yung mag isa tayo pareho, pero magkasama" nakangiting sabi nito.
"whatever" tanging nasabi ko lang.
Ibor is kinda wierd nung pagkasabi niya nun parang came from experience, galing mang flirt, boys will always be boys.
"Malapit na tayo sa second station, ano gusto mo libre kita"
"May pera ako at kaya kong bumaba para bumili" sagot ko.
"Sungit" komento naman nito.
Buti may maliit na convenience store dito may mapagpipilian ako na pagkain na mabili.
"Aba't bakit mo ko sinusundan?" palihim kong tanong kay ibor habang patuloy sa pagpili ng pagkain"
"wala lang, bakit may nakalagay ba na bawal" sabay drink ng juice.
"Oyy bayaran mo yan baka mapagkamalan pako na kasama mo na nangunguha ng pagkain"
"May pa strangers strangers kapa eh kinakausap mo narin naman ako" pag iiba nito ng usapan.
"Strangers parin naman tayo ah, hinde mo parin naman alam name ko diba?"
"Pero alam mo na name ko" sagot naman nito agad. "Bakit sino ba nagsabi na magpakilala ka, diba wala? kasalanan mo yun bibigay ka ng pangalan pero pag hinde sinagot mangiinis" sabi ko naman sa kanya.
"Sungit ehh no, wala ka sigurong jowa kaya ganyan ka o kaya naman walang nagtatagal" komento naman nito.
"Nasa loob naman ata ako ng store pero bat ang hangin, baliktad na pala babae na ang mahangin, diko man lang nalaman" palakas nitong sabi.
" ewan ko sayo bala ka jan, miss ito po lahat magkano po, ahh fivehundred ten pesos lahat ito po oh fivehundred tapos yung ten ...teka maghahanap lang ako ng coins sa bag ko wait lang po" sabi ko.
"ito na lang miss isabay mo na lang yung juice at pagkain na kinain ko kanina" naka ngiti nitong sabi na siyang nag patigil sa pag hahanap ko ng coins.
"babayaran kita, wag kang mag alala baka sabihing hinde ako marunong tumanaw ng utang na loob" sabi ko sa kanya sabay kuha ng mga pinamili ko.
Paglabas ko ng store wala na ang train Kasing linaw na ng tubig ang relis, wala na ang train naka alis na, natagalan ata ang chikahan namin ni ibor .
"manong, manong naka alis na po ba ang train papuntang main siam?" taranta kong tanong.
"oo ija kakaalis lang"
"kailan po ang dating ng panibagong train?" tanong ko.
"Bukas ala siete ng umaga" sagot nito.
"oh asan ang train?" "may gana kapang mag tanong, kita mo naman diba wala na, clear na, malinis na so mean naka alis na" pilosopo kong sagot.
Malapit na mag gabi tapos bukas pa ang dating ng bagong train, saan tayo nito matutulog.
"manong may Inn po ba dito na pwede pag pag-pahingahan ng isang gabi lang?" tanong bigla ni ibor doon sa manong na pinagtanungan ko kanina.
"Doon malapit sa store, sa pagkakaalam ko motel yung nandun, subukan nyo ijo ija baka may bakante pang kwarto" calmadong sabi nito.
