Chapter 35

505 25 2
                                    

MEDYO SENSITIVE CONTENT: May "dirty talks" sa bandang gitna.

"Kailan ka pa bumalik?" gulat pa rin na tanong ko. This is a total unexpected happenings --- sa lahat ng lugar, dito ko pa siya makikitang muli.

"I never left," he said. Ang kaninang nakayuko niyang mukha ay tumaas at humarap sa akin. "Lagi lang akong nakabantay sa iyo nang patago. I kept my promise that I won't ever leave you, Magi."

Tears began falling down my eyes. I couldn't utter a single word because I was stunned by what I heard. All along, nasa tabi ko lang pala si Dylan, habang ako ay patuloy siyang hinahanap.

Nasa tabi ko lang pala ang taong lagi kong hinahanap.

"W-Why?" My voice suddenly broke. "Why are you doing this, Dylan? Bakit mo kailangang ilayo ang sarili mo sa akin?"

He quickly averted his gaze. "I'm no longer deserving to be the man of your life pagkatapos ng ginawa ni Julia sa buhay mo. You lost your grandmother because of her, so paano ko maaatim na makasama ka if my own flesh destroyed your life?"

"That's why you settle for this? Pinili mo na lang na sulyapan ako sa malayo nang hindi mo man lang iniisip kung ano ang mararamdaman ko?" Using both of my hands, I immediately wiped my tears away. "Kuntento ka nang nasusulyapan mo ako sa malayo, but how about me? Do you even know how your words affect me? Or rather, are you aware how my life changes without you?"

"Of course, I know it hurts---"

"Pero bakit ginawa mo pa rin?!" This time, I can't help myself but to raise my voice at him. "Alam mo naman palang masasaktan ako, bakit itinuloy mo? Nasaktan din naman ako no'ng nalaman kong si Julia ang pumatay sa lola ko kaya ano pang sense na lumayo ka sa akin?" Lumakbay ang kamao ko on my chest part, tiyaka 'yon mahinang sinuntok. "Even though you left, hindi mawawala rito 'yong sakit dahil sa ginawa ng kapatid mo. But, I choose to understand because she's my friend, and it was not her intention at all."

"Ano?"

"Julia told everything to me." Huminga ako nang malalim bago muling nagsalita, "Someone controlled her body to do the assassination. Sino pa ba ang pwedeng gumawa no'n kundi si Trisha lang, 'di ba? An unknown drug drives Julia's being to kill my grandmother --- and that is all part of Trisha's plan."

"Ang naikwento lang kasi sa akin ni Julia ay nang maalala niyang may ginawa raw siyang hindi niya aakalain na gagawin niya. But, she never mentioned that it was all Trisha's plan."

I clenched my fist. "There's no way I will let this crime slide. Sisiguraduhin ko na makukulong siya." I deliberately moved my head sidewards to look at him... And then punch his chest. "But please, don't ever leave me again. Alam mo namang ikaw lang ang lagi kong natatakbuhan sa mga ganitong bagay, 'di ba? Don't ever feel guilty if Julia was the culprit. That shouldn't affect what relationship we have right now, understood?!"

Once again, I was able to see his brightest smile. "Noted!" But his smile suddenly turned into a smirk. "Pwede ko bang malaman kung anong relasyon ba mayroon tayo ngayon, Margaret?"

Naglahong parang bula 'yong galit ko sa kanya kanina. Bigla na lang akong tinaasan ng balahibo sa paraan niya ng pagtawag sa totoong pangalan ko, idagdag pa 'yong pang-pervert niyang ngisi.

I pushed him away. "I won't tell you unless you promise me na hindi mo na ko iiwan ulit."

"Of course---" Lumalapit siya sa akin habang wide-open ang both arms niya, ngunit tinapik ko lang 'yon palayo.

"Prove me in five days, tiyaka ko lang sasagutin ang tanong mo."

"Bakit kailangan pang i-prove? Formulas lang ang alam kong need ng proving, e."

Serendipity: Unearth My FateDove le storie prendono vita. Scoprilo ora