paper plane ✦ kagehina

✦hinata✦

Boşuna kalkmasın bakışların havaya,
Ben bedenen yokum aslında.
Sadece ruhumu hisset başucunda,
Bu yeterli olmaz mı sana?

"Kısacası olay bu Hitoka..."

İkinci kağıt uçağın da turuncu saçlarının arasına düştüğü anda arayıp da eve gelmesini söylediği üvey ikiz-doğum günü tarihleri farklı olsa da aynı yaşta oldukları için birbirlerine böyle seslenmeye alışmışlardı- kardeşi olan sarışın kızın dedikodu var diye düşünerek getirdiği çekirdek çöplerini tabağa silkelediği sırada son cümlesini de söylemiş, açık kahverengi gözleri heyecanla açılmış sarışına dikmişti bakışlarını tepkisini daha iyi görmek amacıyla.

Kısa boylu kız ise elinde tuttuğu hediyelik eşya dükkanından alınmış kutuyu daha güzel hale getirmek amacıyla kullandığı pahalı boya kalemlerini zemine yavaşça bırakıp boğazını temizlemiş, gülümseyerek bakmıştı ela gözlerin tam içine doğru.

"Bu notların sahibini eniştem olarak kabul ediyorum."

Söylediği cümle üzerine nedensizce gülmeye başlamış, yine de sırıtan kızın alnına hafifçe vurmayı da ihmal etmemişti. Hinata için cinsiyeti önemli bir konu değildi, hem daha sadece iki not almış olsa da kağıttan yayılan o rahatlatıcı koku ve okuduğu cümlelerin içinde verdiği bazı hisler güzeldi, kimin gönderdiği de aynı onun da belirttiği gibi biraz bekleyebilirdi, zamanı gelince öğrenecekti sonuçta...

"Ben geldim..."

Odasının kapısını açarak içeriye doğru kafasını uzatan ev arkadaşına baktı düşüncesini yarıda keserek. Kahverengi lenslerini çıkarıp da yeşil gözlerini yine sahneye alan bu güzel oğlanın burnunun üstüne kadar uzanan siyah torbaları görünce yüzünü buruşturdu birazcık endişeyle ve yanlarında bulunan boşluğu göstererek oturmasını, biraz sohbet etmek istediğini söyledi. Çünkü biliyordu ki Akaashi Keiji'nin gözlerinin altı sadece kafasını bir olaya taktığı zaman bu hale gelir, insanların canını yakardı bu görüntüyü fark ediyor olmak.

"Sorun nedir Akaashi-san?"

Yachi sorusunu sorduktan sonra muhtemelen tuhaf bir şey geleceğini bildiğinden eline tekrar çekirdek avuçlamış, çıtlatmaya başlamıştı bile.

"Bugün biliyorsun ki psikoloji yüksek lisansı için girmem gereken son sınavı olmaya üniversiteye gittim. Neyse her şeyi bitirip de eve geri dönecekken lenslerimden biri kaymaya başladı, ben de tuvalete uğrayıp düzeltmeye karar verdim fazla düşünmeden. İkisini de çıkardığım sırada içeri gri saçlı elinde tek tekerlekli bisiklet taşıyan bir adam girdi bir anda ve suratımı tutarak yeşil durumda olan gözlerimin içine baktı. Sanki beğenmiş gibi kafa sallayarak biraz uzaklaştırdı vücudunu ve bana bir soru sordu, benim de kafam buna takıldı."

"Bir daha görmeyeceğin birinin sorusuna neden bu kadar takıldın ki?"

"Göreceğim çünkü, benden numaramı aldı ve bu akşam Yaku-san'ın kafesinde kendisiyle buluşmamı ve sorusuna cevap vermemi istedi."

"Neyi merak ediyormuş ki?"

Gülerek konuşan sarışın kıza bakan yeşil gözlerini parmaklarıyla ovalamaya devam eden genç derin bir nefes alarak konuştu yavaşça.

"Madem inekler ot yiyerek süt üretiyor neden içtiğimiz o beyaz sıvının hammaddesi ot değil? Ki eğer öyleyse de neden içindekiler kısmına yazmıyorlar, yoksa insanları kandırmaya mı çalışıyorlar?.."

Tekrar düşününce neden mantıksız gelmemişti ki kendisine?..

Fazlasıyla yorgun gözükmeye devam eden siyah saçlı gence bakan sarışın kız üzüldüğünü hissetmiş, sinirle ayağa kalkmıştı. Hinata ise ela gözlerinin tam içine baktığını anlayınca zorlukla yutkundu usulca.

Reddetmeyi başaramayacağı bir şey geliyordu şu an...

"Akaashi-san eğer buluşma esnasında sizinle aynı mekanda olsak daha iyi hissedersiniz değil mi?"

"Muhtemelen, neden ki?"

"O zaman fazlasıyla şanslı gününüz bugün. Shoyo'nun performansı olacak zaten kafede, ben ve Yamaguchi de gelir garson olarak çalışırız, bu şekilde de kendinizi rahatsız hissetmenize gerek kalmaz."

Tam ağzını açıp itiraz edecekken kendisine yönelmiş iki tip, farklı duygularla harmanlanmış bakış ile yatağa doğru sindiğini fark etti.

İşte şimdi gerçekten yanmıştı...

"Çok güzel olur gerçekten de, teşekkür ederim ikinize de. İyi ki varsınız."

Mutlulukla gülümseyerek ayağa kalkmış, biraz uyumayı başarırsa en azından daha normal bir görüntüsü olacağını söyleyerek odasına çekilmişti yavaşça. Turuncu saçlı oğlan ise sinirle saçlarını çekiyor, artık reddetme ihtimalinin de kalmadığını kendisine hatırlatıyordu. Hadi ama kim o güzel oğlanın gülümsemesini gördükten sonra üzülmesine sebep olacak bir harekette bulunabilirdi ki?

Hafif bir sinirle kısa boylu sarışın kıza bakmış olsa da umursamadığını anlayınca ayağa kalkmış, onu da kolundan tutarak havaya dikmişti. Madem olay bu şekilde ilerliyordu başka çaresi kalmamıştı. Şarkı söylerken incelen sesi yüzünden bir daha dalga konusu olmak istemiyordu, bu da kılık değiştirerek sahneye çıkması gerektiğinin bir işaretiydi kendisine göre. Kılık değiştirmek gibi bir durum olduğunda gidilecek kişi belliydi. Dünyaca ünlü tiyatro sanatçısı, tam yanındaki evde oturan Yamaguchi Tadashi...

Sarı renk kapıyı çalmasının ardından birkaç saniye bile geçmeden koyu yeşil saçlar gözükmüş, elinde tuttuğu papatya çayını tekrar dudaklarına götürmeden hemen önce kaşlarını kaldırarak neden geldiklerini sormuştu merakla içerideki sarışın, bazı telleri siyaha boyanmış oğlana da seslenmeyi unutmadan.

"Tadashi... Kadın kılığına girmem lazım, bana yardım et lütfen."

Birkaç saniye boş boş bakmış olsa da gülümseyerek kafasını sallamış, salonda oturmaya devam eden Kenma'yı ensesinden tutup kapı dışarı etmişti salonun girişinde bulunan büyük kırmızı düğmeye bastığı sırada.

Sarışın kısa boylu kız ise bu görüntünün ardından gülmeden edememişti. Neden bir insanın Amerikan süper kahraman filmlerinde bulunan kostüm odalarına benzer bir kıyafet dolabı olurdu ki?..

"Tamam şimdi Hinata dışındaki herkes dışarıya çıksın. İşim bittiğinde çağırırım sizi."

"Ama merak ediyoruz, ne olur azıcık ucundan görsek?"

Açık kahverengi gözlerini büyüterek yavru köpek bakışları atmaya başlamış sarışının uzun saçlarını karıştırdı ama dışarıda kalmış ikili de biliyordu bu sevgi gösterisi istediklerini vermeyecekti.

"Merak iyidir iyi, insanı canlı tutar."

"Ben kediyim..."

Bir anda konuşan Kenma'ya dikilen bakışlar gülmemek için durmaya kendilerini zorlarken Yachi telefonun kamerasını açmayı ihmal etmemişti gelecek olanın ne olduğunu tahmin etmeyi başarıp.

"Miyav..."

Elini yumruk yaparak kaldırması, suratına herkesi etki altına alacak bir ifade yerleştirmesinin hemen ardından kapı sertçe kapanmış, flaş kısık bir sesle patlamıştı. Sarışın kız uzun saçlarını önünden çekerken sırıtmaya başlamış, çektiği fotoğrafın güzelliğine bakmıştı mutlulukla açılmış kahverengi gözlerini diktiği telefon ekranından.

Bu resimden acayip kar yapacak, özellikle de Kuroo'dan fazlasıyla para koparmayı başaracaktı...