Bölüm 32

943 41 26
                                    

Afet beyaz pikeyi kocasından çekiştirdi.Yorganı tamamen üzerine alıp derin bir nefes verdi. Gözlerini kapatıp tekrar uykuya dalmaya  çalışırken bir anda üzerindeki yorgan  çekildi. Siyah ve mor dantelli İç çamaşırları içindeki vücudu ortaya serilirken kaşlarını çattı.Elini uzatıp yorganı çekiştirdi. Ama gelmiyordu.

- Ferman !

Adamdan ses gelmedi.

- Sana diyorum.Biraz paylaşımcı ol.

Ferman anlaşılmayan bir kaç sözü ağzında geveledi.

- Ya üşüyorum.

Afet yorganı daha sert çekerken Ferman bir anda arkasını dönüp onu sıcak bedeniyle buluşturdu. Yorganı karısının üzerine atmak ya da bu güzel manzarayı biraz daha izlemek arasında kaldı. Yine de üşümesin diye onu da kapattı. Afet gözlerini kaçırıp yan dönmeye çalıştı fakat Ferman ona izin vermiyordu. Adam karısının dağılmış saçlarına baktı. Sonra gözlerini dudaklarına indirdiğinde Afet konuştu

- Bakmasana öyle.

Fermanın dudakları keyifle kıvrılırken Afet tekrar yana dönme çabalarında bulundu.
Adam karısını altta olacak şekilde tutuyor bir türlü bırakmıyordu.

- Tüm gece uyutmadın zaten ! Bırak.

Afet nazla karışık sinirle konuşurken Ferman onu izlemekle meşguldü.

- Sana bu kadar bağlanmışken bırakmak zor olacak.

Dedi genç adam bir anda.Afet kocasını suratında gezinen elini tutup kenarı çekti.

- Ben bir çözüm yolu buldum.

Dedi.Fermanın gülümsemesi tuhaf bir hal alırken

- Neymiş bulduğun çözüm yolu ?

Diye sordu. Sanki alay ediyordu onunla.Afet söylemek ve sonsuza kadar susmak arasında kaldı. Ferman ısrar etti.

- Söyle.

Genç kadın bir müddet daha durdu öylece sonra derin bir nefes alıp konuştu.

- Hamileyim desem abime.

Ferman durdu. Gülümsemesinin yerini şaşkınlık alırken sordu.

- Rapor ister.Sahtesini de anlayabilir.

Afet dudaklarını büzdü.

- Deneyelim.

Ferman elini karısının yanağına koyup baş parmağı ile okşadı.

- Oyun değil ki bu birtanem.Olmassa geriye sarasın.

Afet Fermanın ağzından normal bir zaman zarfında ilk defa güzel bir söz duyuyordu. Gülümsedi.

- Ama gerçek olursa..orası başka.

Afet gözlerini kaçırdı. Yanakları kızarırken başını yan tarafa yatırdı.

- Ağırsın.

Dedi.Afet başını tekrar doğrultup kocasına baktı.

- Üstümden kalk.

Ferman Afetin canını yakmamak için üzerinden kalkıp hemen yanına yattı. Gözlerini tavana dikti.

- Bir çocuğun olsa. Kız mı olsun isterdin erkek mi ?

Dedi Afet Fermanın hiç beklemediği bir anda. Genç adam güldü.

- Erkek olsun isterdim.

Dedi.Afet kaşlarını çattı.

Mahkum (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin