- ვივი........- უკან გავიხედე და დავინახე ჯანქუქი რომლმაც ხელი გამომიწოდა - გთხოვ ვივი - უკან გავიხედე ძალიან მეშინოდა. შემდეგ ჯანქუქს შევხედე და მისკენ გავიწია მაგრამ. ფეხი დამისტა და პირდაპირ მდინარეში ჩავარდი. ისტერიული ფართხალი დავიწყე ამის გამო გონება დავკარგე.
თეჰიონ POV :
ვერა და ვერ ვიპოვე ძალიან ვნერვიულობ ეს რა ჩავიდინე? არარაობაა ვარ! ეს როგორ გავაკეთე? სად ხარ ვივი სად? ამ ფიქრში ტელეფონმა დამირეკა
*თეჰიონ ჯანქუქი ვარ
*რაგინდა? - უკმეხად ვიპასუხე
*ვივი ის საავადმყოფოშია
*რა? რაჭირს? რომელ საავადმყოფოში? - ჯანქუქმა მისამართი მითხრა მეც მაშინვე იმ. ადგილისკენ გავექანე. როცა ჯანქუქი დავინახე ეგრევე მას მივვარდი
- რაჭირს? როგორ არის? სად არის? - საყელოში მოვკიდე ხელი
- შეყვანილი ყავთ. - მხოლოდ ეს. მითხრა მე კი ხელი ვუშვი და კარებს მივეყრდენი ძალიან ვნერვიულობ რამე. რომ. მოუვიდეს?
ვივი POV :
ვცდილობ თვალები გავახილო. თავს ძალას ვატან რის შედეგადაც ბუნდოვნად ვხედავ ყველაფერს გარშემო მიმოციხედე და მხოლოდ მომღიმარი ექიმი დავინახე რომელიც რაღაცას მისვამდა შუბლთან
- საყვარელო გაიღვიძე? თავს როგირ გრძნობ?
- კარგად. რახდება?
- თავი გაქვს გატეხილი. ასევე ბევრი წყალი ნაყლაპი. მაგრამ ყვეკაფერი რიგზე ახლა. შენი მეგობრები გარეთ არიან.
- კარგით მადლობა. - ექიმმა გამიღიმა და გავიდა მე კი ჭერს დავუწყე ყურება მაგრამ როცა კარის გაღების ხმა ისევ გავიგონე კარებისკენ გადავიტანე ყურადღება. იქ კი თეჰიონი და ჯანქუქი იდგნენ დასჯილი ბავშვებივით.
- არშემოხვალთ?
- აჰჰ? ჰოოო...... კი........ მართალი ხარ - ორივემ ბლუყუნი დაიწყო და გვერძე დივანზე დასხდნენ
- ვივი კარგად ხარ?
- კი ჯანქუქ მადლობა.
- ვივი მაპატიე არმინდოდა ასე........
- არაფერია თეჰიონ დავივიწყე - ვთქვი და გავუღიმე სინამდვილეში კი ძალიან გულ ნატკენი ვარ მაგრამ მ.......
- კარგი მე გაწერის ამბებს მოვაგვარებ და მალე დავბრუნდები
- კარგი - ვუთხარი თეჰიონს. ის კი გავიდა ახლა მე და ჯანქუქი დავრჩით პალატაში თავს ძალიან უხერხულად ვგრძნობდი მაგრამ სიმშვიდე ჯანქუქმა დაარღვია
- ვივი ვიცი სიმპათიები გაქვს ჩემს მიმართ. მაგრამ ბოდიში მიყვარხარ მაგრამ მეგობრულად დავიდანვე ეს მქონდა მხედველობაში მინდოდა კარგი მეგობრები ვყოფილიყავით. შეგვიძლია ძველი ურთიერთობა გავაგრძელოთ? - ცოტა არ იყოს დავიბენი მაგრამ სხვა გზა მაქვს?
- კი.......რათქმაუნდა ისევ მეგობრები ვართ
- ძალიან კარგი - გამიღიმა საყვარლად.
