"ရပ္စမ္း"
"မယ္မယ္ ကိုဂါဝရျပဳပါတယ္။"
"က်န္႔က်န္႔ မလုပ္ဘူးမယ္မယ္။ မယ္မယ္ ယံုေပးပါ။"
မယ္မယ္က က်န္႔က်န္႔ ေလးကို ဖက္ထားေပးလိုက္တယ္။ ဘာမွမျဖစ္ဘူးဆိုတဲ့ ပံုစံေလးနဲ႔ အားေပးလိုက္တယ္။
"မင္းႀကီး မိဖုရားေခါင္ အျပစ္လို႔ ဘာလို႔ တထစ္ခ်ေျပာတာလဲ။ မင္းႀကီးမွာ သက္ေသရွိလားဆိုတာ မယ္မယ္သိခ်င္တယ္။"
"မရွိေသးပါဘူး မယ္မယ္။ ဒါေပမယ္ မိဖုရားေခါင္ ေကၽြးတဲ့ မုန္႔စားၿပီး သိပ္မၾကာခင္ျဖစ္တာဆိုေတာ့ မိဖုရားေခါင္လုပ္ၾကံတာလို႔ ယူဆလို႔ရပါတယ္ မယ္မယ္"
"မင္းႀကီး မင္းႀကီး မ ဖက္ လိုက္ၿပီး မိုက္ဖက္ပါေနတာလား။ စံုလံုးကန္းေနၿပီ။ ျမင္းကို အထီးျမင္ရဲ႕နဲ႔ မိန္းမက ျမင္းမလို႔ ေျပာေနတာကို မ်က္စိစံုမွိတ္ၿပီး ျမင္းမလို႔ လက္ခံေနတာဘဲ။"
"အထိန္းေတာ္လ်ိဳ"
"ရွိပါတယ္ မယ္မယ္"
"ေခၚခဲ့ၿပီလား "
"ဟုတ္ မယ္မယ္"
ဝမ္ခ်င္ လက္ေထာက္ သမားေတာ္ျဖစ္တဲ့ ေမဟြား ကို မယ္မယ္က ဖယ္ခိုင္းၿပီး အျပင္က ေခၚလာတဲ့ သမားေတာ္ကို စစ္ခိုင္းလိုက္တယ္။
ကိုယ္လုပ္ေတာ္ခ်ဴးမွာ မယ္မယ္က သမားေတာ္ ေျပာင္းၿပီး စစ္ခိုင္းမယ္လို႔ ထင္မွတ္မထားတဲ့အတြက္ တုန္လႈပ္ေနတယ္။ဒါေပမယ့္ သူဘာမွလုပ္မရဘူးျဖစ္ေနတယ္။သူလိမ္ထားတာေတြေပၚေတာ့ မွာ ေၾကာက္ေနတယ္။
"ဘယ္လိုလဲ သမားေတာ္လု အေျခအေန"
"မယ္မယ္ကို ေလွ်ာက္တင္ပါတယ္၊ ကိုယ္လုပ္ေတာ္ ခ်ဴးမွာ ကိုယ္ဝန္မရွိပါဘူး။"
"ေမာင္မင္း ကိုယ္ေတာ့္ကို လာေနာက္ေနတာလား၊ ကိုယ္ဝန္ပ်က္ၾကပါတယ္ဆိုမွ ကိုယ္ဝန္ ဘယ္ရွိေတာ့မွာလဲ"
သမားေတာ္လု မွာ ၾကမ္းျပင္နဲ႔ ေခါင္းကို ထိၿပီး
"မေနာက္ဝံ့ပါဘူး မင္းႀကီး၊ ကိုယ္လုပ္ေတာ္ခ်ဴးမွာ အေစာကတည္းက ကိုယ္ဝန္မရွိတာပါ။ မင္းႀကီး။ ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳး မလိမ္ဝံ့ပါဘူး"
