Gölge GÜNLÜKLERİ

KARŞILAŞMA Bölüm 1

                                 Merhabalar efenim, yine ben ve yeni bir hikaye ile daha karşınızdayım.. Bu fantastik kurguyu pek çoğunuzun beğeneceğine eminim.. şimdiden keyifli okumalar dilerim..XD bölüm sonu görüşürüz..

********

Kuralları yıkmanın en iyi yolu ona uyuyormuş gibi davranmaktı.

Bende tüm ezberlerimi bozarken tabularımı yıkıp atmanın beni bu kadar değiştireceğinden emin değildim.Lakin değiştim.Öyle bir değiştim ki, benden önce ki ben bu halimi görse şaşıp kalırdı muhtemelen. Tümkaygılarım bir kerede kayboldu. Bulunmak için önce kaybolmak gerekiyordu.Bende öyle yaptım.Şimdi olabilecekleriminde üstündeyim. 

Tüm tabuların üstünde.

Ne zaman başlamıştı emin değilim. Ne vakittir sert bir kabuğun içindeydim ben? Belki gördüğüm kabusların nedeniydi? Belki de benim bu denli soyut yaşamamla ilgiliydi? Düşünmenin bir yararı yoktu zira bir sonuca varamıyordum. Okulda da her daim silik bir tiptim. Hani şu herkesin gördüğü lakin adının bile hatırlanmasına gerek duyulmadığı...
İnsan bir süre sonra boş verebiliyor yada mutlak duruma alışıyordu.
Birde benim gibi yapanlar vardı tabi.
Siktiri çekip durumu kullananlar.

Belki de böyle başlamıştı sorumsuz hallerim. Emin değilim. Zira konu ben olunca yapacaklarımda da koşulsuz bir çılgınlık oluyordu. Nasılsa diyordum. Nasılsa kimse hatırlamayacak beni.

İşte şu anda Karşıda ki devasa otele en yakın binanın, en tepesinde, bu mafya kılıklı adamı beklemek tam da benim gibi biri tarafından yapılacak bir salaklıktı. Öyle diyorum zira bu yaptığım azraile mektup yazıp, beni çok bekletme demekle aynıydı. Çünkü bu deli cesaretimin halk dilinde pek mantıklı açıklamaları yoktu. Zira gözetlemek için cirit attığım bu adamın yaşamını ifşa etmek, canını seven pek çok insanın bulaşmak istemeyeceği bir işti.  Ama ne diyebilirim ki, benim de huyum böyleydi. Para kazanmak için kelle koltukta iş yapmaya alışmıştım. Bu gece de öyle olacaktı.  Kader zarları attığında ya şansım yaver gidecek ve zengin olacaktım. Yada karaca ahmette tüm merhumların gitmek zorunda kaldığı ahiret evine çok erken gidecektim.  Amma velakin para için insan canını neden tehlikeye atsındı?

Hadi ama kimi kandırıyorum? Herkesin fotoğrafını çekmek için cirit attığı, öğrenildiğinde işlerinden dahi atılabileceklerine emin olduğum bu zavallıların arasından benim fırlamış olmam paraya ne denli tamah ettiğimin bir göstergesi değil miydi?

Eh, neticede hava yutmuyorduk. Bende bana uyan en ideal mesleği bulmuştum. Paparazilik. Hani elimden bir uçan kuş kurtulur desem yeriydi. Fark edilmemek bazen işinize yarayabilirdi. Sadece onu nasıl kullanacağınızı bilmeniz gerekiyordu. Ufak tefek çekimlerim dışında Mezuniyetimin ilk yılından böylesine matah bir işi kaptığım için mutlu olmuyor değildim. Eğer bu işten sağ çıkarsam kesinlikle kendimi kutsal sayacaktım. Yada görünmez kadın rolü için seçmelere katılacaktım.

Gecenin kör karanlığında bir rüzgar daha esti ve ben yerimde küfrederek sallandım. Götüm donarken nihayet görebilmiştim bizimkini. Ve azmin sonu. Tamda beklediğim gibiydi. Vicdansız çok bekletmişti ama bu pozlara da değerdi doğrusu.  Lakin söylentilere göre heykel traşların elinden çıkmış gibi mükemmelle yakın bir görünüşü olsa da bu arkadaşın, kişiliği en az görüntüsünü sollayacak kadar bozuktu. Kara parayla adı anılsa da meşru bir iş adamı ayaklarıyla boy gösteren mafya babası tanımı üzerine cuk oturuyordu. Eh yeni dönemin aranan yüzü olması benim hatam mıydı kardeşim. Milyoner bir gözde bekar hangi kadının rüyalarını süslemezdi ki?  Altında yalnızca bir havlu görünürken sırıttım. Adamda ki cesarete bak yahu, mal meydanda derken biraz abartmıyor muydu yani?  İnsan hiç düşünmez mi, ya şak şakçının birinin tuzağına düşersem diye? Sırıtırken bekledim. Şimdi oraya kiminle geldiğini görmeliydim. Hadi güzelim sende göster kendini de ekmeğimizi bulalım diye düşünürken gördüğüm şey karşısında şok geçirdim. Yutkunurken bir daha baktım.