Kahit Hindi Na Ako (LC SERIES #2)

KABANATA 7- CONFESSION

Kabanata 7
Kahit Hindi Na Ako
#KHNA
LovieNot

"Saan ang punta mo Leigh?" tanong sa akin ni Hazel sa lasing na na tono. Apat na bote pa nga lang ng soju ang aming naubos ay hindi na maipagkakailang may mga tama na. Kung sabagay, ako nga rin ay tila ba umiikot na ang mga planeta sa paligid ng ulo ko eh.

"Sa kwarto, babalik ako."

"Bilisan mo at uubusin natin itong tatlo pa dito," saad nito sabay turo ng hindi pa nabuksan na inumin.

Nailing na lang ako. Kakayanin pa ba namin? Ni halos hindi na nga makagalaw si Kyra. Hindi kasi talaga kami sanay sa inuman eh. Mahihina ang tolerance namin sa alak.

"Oo, saglit lang ako."

"Kaya natin 'yan, cheers!" sigaw ni Kyra na siyang lango na talaga sa alak. Lasing na din talaga ang tono nito at pikit-mata na.

"We can do it, girls! Tiwala lang sa sarili," segunda naman ni Ryza.

"Cheers!" sigaw naman ni Hazel.

Natatawa na iniwanan ko na sila. Pagiwang-giwang naman na pumasok ako sa kwarto. Hinihilot ko pa ang  kumikirot kong sentido. Hindi ako pwedeng malasing ng tuluyan dahil may trabaho ako bukas eh.

Naupo ako sa gilid ng kama at napasandal na rin sa headboard nito. Kinapa ko ang phone na nasa bedside table at nag-scroll sa contact. Walang alinlangan na pinindot ko ang number ni Zeiroh Hernandez.

"Mabuti at naisipan mo pang tumawag 'no?" agad niyang asik. Napangiwi na lang ako at nasapo ang sentido. Pakiramdam ko ay napakabigat ng ulo ko. Para na ring nasusuka ako na ewan. Hindi ko maintindihan.

So, this is what exactly the feeling of a drunk person, huh? It's driving me crazy literally.

"I'm sorry, okay? My friends are here, we are just having fun. Girls bonding after the long and stressful day."

"I know. It's 11:38 p.m already but you all are still having fun, huh? You don't want to get some rest, do you?"

Gabing-gabi na pala. Hindi ko man lang namalayan ang oras. Napahiga na talaga ako. May sinasabi pa siya pero wala na akong maintindihan. Puro 'ha?' at 'hmmm' na lang ang sagot ko sa kanya.

"Are you really that drunk?" maya-maya ay tanong niya. Doon palang nagising ang aking diwa. Napabangon pa ako ng bigla bagay na pinagsisihan ko rin naman agad dahil tila nakalog ang sistema ko.

"Hindi. Antok lang 'to," tanggi ko pa. Pakiramdam din ay nabubulol na ako.

'Langya Leigh, hindi ka talaga pwedeng maging walwal.

"Really? Kaya pala lutang kang kausap," sarkastiko niya pang saad. Galit pa eh tinawagan na nga.

"Kung lasing man ako, wala kang pakialam Zei," tila inaantok ko pang saad. Mas malakas ang loob ko ngayon lalo pa at nakainom ako. Alright, nakainom lang ako pero hindi pa lasing.

"Zei, huh? Marunong ka naman palang magpaikli ng pangalan ko eh. Sounds great, baby."

"Huh? What did you say?" tanong ko pa dahil para bang ang lalim ng pandinig ko, wala akong maintindihan.

"Lumabas ka nga muna diyan," asik niya na naman. Bakas sa kanyang tono ang inis. Nakagat ko naman ang pang-ibabang labi ko.

"Ayoko..." Palalabasin pa ako eh tila nililindol na ang mundo ko eh.

"Carleigh Quintos, lumabas ka diyan," maawtoridad niyang sabi. Nagpapadyak na talaga ako ng wala sa oras.

"Bakit ba? Ang sakit ng ulo ko ah? Nakakainis 'to!"