Η sandra είναι ένα 18 χρόνο κορίτσι που έχασε πριν από 1 χρόνο τους γονείς της και έχει πάει να μεινει στη Νέα Ορλεάνη μαζί με την κολλητή της για σπουδές. Η sandra δεν είναι ένα φυσιολογικό κορίτσι αφού είναι λυκάνθρωπος και μάγισσα. Επίσης είναι κ...
Ξύπνησα από τον ήχο του ξυπνητηριου. Κοίταξα την ώρα και είδα ότι ήταν 7:00. Σηκώθηκα από το κρεβάτι και πήγα στο μπάνιο για να πλυθω. Το κεφάλι μου πονούσε αφάνταστα. Μόλις τελείωσα το μπάνιο τυλίχτηκα με μια πετσέτα και πήγα να ντυθώ. Έβαλα αυτά 👇
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Στέγνωσα τα μαλλιά μου , πήρα την τσάντα μου και κατέβηκα κάτω. Πήρα ένα χάπι αφού το κεφάλι δεν σταμάτησε να πονάει και έφτιαξα καφέ μαζί με ένα τοστ για να φάω. Όταν τελείωσα πήρα ένα χαρτάκι με ένα στυλό και εργαψα ότι ειμαι στη σχολη. Το κόλλησα στο ψυγείο, πήρα κλειδιά και έφυγα. Ανέβηκα στη μηχανή μου και πήγα στη σχολή. Όταν έφτασα είδα την Madison να κάθεται μαζί με δύο κορίτσια. Τις πλησίασα και έκατσα μαζί τους.
Sandra: Γεια σας (είπα αφού αγκάλιασα την Madison) Madison & Alyssa & Tessa: Γειαα Sandra: Τι κάνετε; M & A & T: Μια χαρά εσύ. Sandra: Καλά και γωω
[Time Skip]
Sandra: Madison γιατί δεν κοιμάσαι πλέον σπίτι; Madison: Ήθελα να κοιμηθώ και λίγο στο πατρικό μου. Sandra: Α οκευ. Τώρα θα έρθεις εε; Madison: Ναι Sandra: Ωραία εμ να σε πάρω με την μηχανή; Madison: Εντάξει
[...]
Κατεβήκαμε από την μηχανή και μπήκαμε σπίτι. Όταν μπήκαμε βρήκαμε τον Marcel να κάθεται στον καναπέ πίνοντας αίμα. Με το που μας είδε το έκρυψε γρήγορα πίσω από το μαξιλάρι.
Sandra: Θα κάνω πως δεν το είδα αυτό. Madison: Γεια σου Marcel Marcel: Γεια Sandra: Εμείς πάμε πάνω (λέω και γνέφει)
Καθίσαμε στο δωμάτιο μου αφού αλλάξαμε πρώτα ρούχα και αρχίσαμε να μιλάμε για διάφορα θέματα. Της είπα τι έχει γίνει και με τον Κοl, αλλά το πήρε ψύχραιμα λέγοντας μου ότι το περίμενε. Κάποια στιγμή καθώς μιλούσαμε ένιωσα έναν μεγάλο πόνο στην κοιλιά αλλά δεν είπα τίποτα στην Madison για να μην την ανησυχεισω. Ο πόνος γινόταν όλο και μεγαλύτερος, έτσι είπα στην Madison ότι πάω να πιο λίγο νερό. Μόλις άνοιξα την πόρτα ένιωσα κάποιος να μου καρφώνει κάτι στα πνευμόνια μου. Έβγαλα μια κραυγή πόνου και μετά όλα μαύρισαν.